Hieronim Dudwał
| 4 zwycięstwa | |
 podporucznik pilot | |
| Data i miejsce urodzenia | 30 września 1913 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 7 czerwca 1940 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | 113 eskadra myśliwska |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 | |
Hieronim Franciszek Dudwał, ps. Himek (ur. 30 września 1913 w Częstochowie, zm. 7 czerwca 1940 we Francji) – podporucznik pilot Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Srebrnego Orderu Wojennego Virtuti Militari.
Życiorys
Zwyczajny egzamin dojrzałości (typu matematyczno-przyrodniczego) zdał w czerwcu 1929 roku. Świadectwo dojrzałości otrzymał 23 czerwca 1934 roku[1]. Absolwent Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie (X promocja, 6 lokata[2]). Otrzymał przydział do 113 eskadry myśliwskiej.
W kampanii wrześniowej walczył w ramach 113 eskadry. Zaliczono mu zniszczenie 4 samolotów Luftwaffe. Po zakończeniu działań przez Rumunię przedostał się do Francji. Tutaj otrzymał przydział do klucza dowodzonego przez mjr. dypl. pilota Eugeniusza Wyrwickiego (Podwójny Klucz Frontowy Nr 7 „Wy”). Bojowe loty rozpoczęły się 3 czerwca 1940 roku w składzie Groupe de Chasse II/10 na lotnisku w rejonie miasta Amiens w północnej Francji. Dywizjon w którym latał Hieronim Dudwał wyposażony był w samoloty typu Bloch MB 152[1].
Atakowany przez 3 Bf-109 jego MB 152 nr 130/Y-617 został zestrzelony – samolot eksplodował w powietrzu, a pilot spadł na ziemię nie otwierając spadochronu. Pochowany we Francji na polskim cmentarzu wojskowym w Auberive – Le Bois du Puits[3].
Zwycięstwa powietrzne
Na liście Bajana figuruje na 57. pozycji z 4 pewnymi zestrzeleniami.
- He-111 – 1 września 1939 (okolice Bug-Narew, He-111 na jednym silniku doleciał jednak do bazy[1][4])
- Bf 110 – 1 września 1939[1] (brak potwierdzeń)
- Ju-86 – 4 września 1939[1] (prawdopodobnie był to Bf 110B z 3.(Z)/LG 1 z załogą Uffz. Plankenhorn i Gefr. Kottmann, zestrzelenie którego zgłosił również pchor. Kalpas)[4]
- Ju-87 – 5 września 1939 (Komisja Bajana przyznała zestrzelenie Ju-87 nad Puszczą Kampinoską, ale w tym czasie jedynie uszkodzono Ju-87 koło wioski Laski na północ od Pułtuska)[4]
- Bf-110 – 6 września 1939 (Bf 110 z I.(Z)/LG 1)[5]
- Hs-126 – 16 września 1939 (rozbity w Lesie Janowskim, należał do 1.(H)/11)[4]
Awanse
- podporucznik – październik 1937
- porucznik – 1941 pośmiertnie
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 12052 (rozkaz Nr 5/41 Naczelnego Wodza PSZ).
Przypisy
- ↑ a b c d e Almanach Absolwentów Sienkiewicza, www.absolwenci.sieniu.czest.pl [dostęp 2016-06-12].
- ↑ X promocja Szkoły Podchorążych Lotnictwa. Wojciech Zmyślony. [dostęp 2019-05-11].
- ↑ Niebieska eskadra - groby, cmentarze, pomniki, miejsca pamięci polskich lotników, niebieskaeskadra.pl [dostęp 2016-06-12].
- ↑ a b c d Aeroplan – 01/2008 – Himek z Częstochowy – Altair Agencja Lotnicza, www.altair.com.pl [dostęp 2016-06-12].
- ↑ Messerschmitt Bf 110, myśliwce, Niemcy (III Rzesza) - Lotnictwo w Menstream.pl, 17 listopada 2011 [dostęp 2016-06-12] [zarchiwizowane z adresu 2011-11-17].
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.
.svg)
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Naramiennik podporucznika polskiego lotnictwa wojskowego (do 1952).
Roundel of the French Air Force.