Hiroko Nakamura

Hiroko Nakamura
中村 紘子
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia25 lipca 1944
Yamanashi
Data i miejsce śmierci26 lipca 2016
Tokio
Instrumentyfortepian
Gatunkimuzyka poważna
Zawódpianistka
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP
Strona internetowa

Hiroko Nakamura (jap. 中村 紘子 Nakamura Hiroko; ur. 25 lipca 1944 w Yamanashi[1], zm. 26 lipca 2016 w Tokio[2])japońska pianistka; laureatka IV nagrody na VII Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1965)[3].

Życiorys

Wykształcenie

Na fortepianie grała od najmłodszych lat[4]. Początkowo uczyła się w szkole muzycznej Toho Gakuen School of Music. W 1960 roku rozpoczęła studia w Konserwatorium Muzycznym w Tokio. W 1963 roku została pierwszą japońską studentką, która otrzymała stypendium na Juilliard School. Swe umiejętności doskonaliła m.in. u Zbigniewa Drzewieckiego i Nikity Magaloffa[5].

Kariera pianistyczna

W 1960 roku zadebiutowała z orkiestrą i została solistką podczas światowego tournée Orkiestry Symfonicznej NHK. W 1961 roku wystąpiła w Festival Tokyo Metropolitan. Ponadto brała udział w kilku konkursach pianistycznych[6]:

Jej grę podczas Konkursu Chopinowskiego wysoko ocenił m.in. Tadeusz Kaczyński[7]. Sukces w Warszawie sprawił, że w 1966 wzięła udział w tournée Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Narodowej pod batutą Witolda Rowickiego. Występowała z wieloma słynnymi orkiestrami w wielu krajach Europy, Ameryki Północnej i Azji. W sezonie artystycznym 1999/2000 odbyła tournée po Europie i Stanach Zjednoczonych[8]. W 2000 roku grała podczas ceremonii pogrzebowej japońskiego premiera Keizō Obuchiego[9]. W całej karierze dała ponad 3 700 koncertów[4].

Była jurorem wielu konkursów pianistycznych, m.in. czterech Konkursów Chopinowskich (XII, XIII, XIV i XV), Konkursów Van Cliburna, Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. Piotra Czajkowskiego, Międzynarodowego Mistrzowskiego Konkursu Pianistycznego im. Artura Rubinsteina, a także konkursów w Lizbonie i Santanderze[8][10]. Autorka kilku książek z dziedziny muzykologii[4].

Laureatka licznych nagród i odznaczeń. W 1993 roku została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[8]. Otrzymała też złoty medal od Arthur Rubinstein International Music Society[10].

Repertuar i dyskografia

W jej repertuarze znajdowały się dzieła Fryderyka Chopina, Roberta Schumanna, Claude’a Debussy’ego, Georga Friedricha Händla, Siergieja Prokofiewa, Ferenca Liszta, Ludwiga van Beethovena, Wolfganga Amadeusa Mozarta, Piotra Czajkowskiego i Siergieja Rachmaninowa[8].

W trakcie swojej kariery nagrała ponad 50 płyt[4].

Przypisy

  1. Hiroko Nakamura (ang.). discogs.com. [dostęp 2016-08-26].
  2. Noted Japanese pianist Hiroko Nakamura dies (ang.). annx.asianews.network. [dostęp 2017-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-24)].
  3. Wysocki 1987 ↓, s. 88.
  4. a b c d Hiroko Nakamura: Biography (ang.). japanarts.co.jp. [dostęp 2016-05-07].
  5. Dybowski 2005 ↓, s. 260–262.
  6. Dybowski 2005 ↓, s. 260.
  7. Dybowski 2005 ↓, s. 260–261.
  8. a b c d Dybowski 2005 ↓, s. 262.
  9. Legendary Japanese Pianist Conducts Master Class At Yamaha Piano Salon (ang.). usa.yamaha.com. [dostęp 2017-10-21].
  10. a b Hiroko Nakamura – Biography (ang.). arims.org.il. [dostęp 2017-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-21)].

Bibliografia

  • Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 260–262. ISBN 83-910515-1-X.
  • Stefan Wysocki: Wokół Konkursów Chopinowskich. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1987. ISBN 83-212-0443-0.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Order Zaslugi RP kl3 BAR.svg
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Komandorskiego Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
Hiroko Nakamura 1965 Siemaszko.jpg
Autor: Z. Siemaszko, Licencja: CC0
Hiroko Nakamura w czasie występu w Filharmonii Warszawskiej w czasie Konkursu Chopinowskiego