Honorata z Pawii
| dziewica | |
| Miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 11 stycznia 500 |
| Czczona przez | |
| Wspomnienie | |
Honorata z Pawii, wł. Onorata di Pavia (ur. w Pawii, zm. 11 stycznia 500 tamże) – rodzona siostra św. Epifaniusza (+496), dziewica, święta Kościoła katolickiego.
O jej życiu wiadomo z Vita Epiphanii biografii jej brata, biskupa Pawii, napisanej przez św. Magnusa Felixa Ennodiusa (+521).
Była najmłodszą z czterech sióstr Epifaniusza o imionach: Specjoza (Speciosa), Luminoza (Luminosa) i Liberata. Wszystkie pobożne kobiety uznano później za święte dziewice. Według niektórych współczesnych badaczy tylko św. Honorata była siostrą św. Epifaniusza[1].
Honorata otrzymała staranne wykształcenie, a brat poświęcił ją służbie Bogu (virgo Deo dicata).
Podczas najazdu na miasto w 476 roku, przez Gotów, została branką Odoakra (+493). Epifaniusz doprowadził do uwolnienia jej i innych jeńców.
Życie Honoraty przepełnione było modlitwą i dobrymi uczynkami. Zmarła śmiercią naturalną w opinii świętości i została pochowana obok brata w kościele św. Wincentego w rodzinnym mieście.
W ikonografii przedstawiana jest w tunice z księgą[2]
Jej wspomnienie liturgiczne obchodzone jest w dzienną pamiątkę śmierci.
Zobacz też
- kult świętych
- modlitwa za wstawiennictwem świętego
- święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
Przypisy
- ↑ Santa Speciosa i Santa Luminosa (autor: Antonio Borrelli ) (wł.)
- ↑ Wiesław Aleksander Niewęgłowski: Leksykon świętych. Warszawa: Świat Książki, 2006, s. 16. ISBN 978-83-247-0574-0.
Bibliografia
- Honorata z Pawii na DEON.pl (SJ i Wydawnictwo WAM)
- Onorata di Pavia - Santi Beati (autor: Antonio Borrelli) (wł.)