Hsieh Tung-min

Hsieh Tung-min
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia25 stycznia 1907
Ershui
Data i miejsce śmierci8 kwietnia 2001
Tajpej
Wiceprezydent Republiki Chińskiej
Okresod 20 maja 1978
do 20 maja 1984
Przynależność politycznaKuomintang
PoprzednikYen Chia-kan
NastępcaLee Teng-hui

Hsieh Tung-min (chiń. upr. 谢东闵; chiń. trad. 謝東閔; pinyin Xiè Dōngmǐn; ur. 25 stycznia 1907, zm. 8 kwietnia 2001) – tajwański polityk, wiceprezydent Republiki Chińskiej w latach 1978-1984.

Pochodził z Ershui w powiecie Zhanghua na Tajwanie[1]. W młodości działał w antyjapońskim ruchu oporu. W latach 20. wyjechał do Chin, gdzie studiował w Szanghaju i Kantonie. Działacz Kuomintangu, po zakończeniu II wojny światowej powrócił na Tajwan, gdzie był aktywnym działaczem lokalnym. Był m.in. deputowanym do rady miasta Kaohsiung i zgromadzenia prowincjonalnego Tajwanu, wchodził także w skład Komitetu Centralnego KMT[1].

W latach 1972-1978 pełnił urząd gubernatora prowincji Tajwan, jako pierwszy cywil na tym stanowisku. Był pierwszym Tajwańczykiem, który doszedł do tak wysokich pozycji w administracji Republiki Chińskiej. Przez rodaków był jednak postrzegany jako zdrajca i reprezentant reżimu kuomintangowskiego. W święto państwowe 10 października 1976 roku otrzymał list z ukrytą w środku bombą. Nadawcą przesyłki był Wang Sing-nan, tajwański działacz niepodległościowy i późniejszy polityk Demokratycznej Partii Postępowej. W wyniku wybuchu Hsieh został poważnie ranny, ze względu na rozmiar obrażeń amputowano mu lewą dłoń. Od 1978 do 1984 roku był wiceprezydentem Republiki Chińskiej.

W późniejszym okresie pełnił funkcję doradcy prezydenta, nie biorąc już czynnego udziału w życiu politycznym. Zmarł w szpitalu w Tajpej na atak serca[2].

Przypisy

  1. a b Chen Pin: Shieh Tung-min - A brief profile (ang.). Taiwan Review, 1978-01-04. [dostęp 2013-07-05].
  2. Shieh Tung-min, former vice president, dies at 95 (ang.). Taipei Times, 2001-04-10. [dostęp 2013-07-05].

Bibliografia

  • John F. Copper, The A to Z of Taiwan (Republic of China), Scarecrow Press, Lanham 2007.

Media użyte na tej stronie