Hsu Hsin-liang

Hsu Hsin-liang podczas wiecu w 1992 roku

Hsu Hsin-liang (chiń. upr. 许信良; chiń. trad. 許信良; pinyin Xǔ Xìnliáng; ur. 27 maja 1941) – tajwański polityk.

Należy do grupy etnicznej Hakka, ukończył studia na tajwańskim Uniwersytecie Chengchi oraz Uniwersytecie Edynburskim. Początkowo działacz Kuomintangu, w latach 1973-1977 członek zgromadzenia prowincjonalnego prowincji Tajwan[1]. W 1977 roku wystartował jako kandydat niezależny w wyborach do zgromadzenia lokalnego powiatu Taoyuan; choć odniósł zdecydowane zwycięstwo, partia rządząca usiłowała zablokować objęcie przez niego urzędu. Od tego momentu oddalił się od KMT i zaangażował w działalność opozycyjną. W 1979 roku zmuszony do emigracji, wyjechał do USA.

Podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych zaangażował się w działalność antykuomintangowskiej emigracji, założył własną Tajwańską Partię Rewolucyjną. W 1986 roku próbował wrócić na Tajwan, jednak zawrócono go z lotniska w Tajpej. W 1989 roku nielegalnie przedostał się do kraju łodzią rybacką z ChRL[1]. Aresztowany i skazany za nielegalne przekroczenie granicy, został na początku 1990 roku zwolniony z więzienia na mocy amnestii[2].

Po powrocie na Tajwan zaangażował się w działalność w szeregach Demokratycznej Partii Postępowej. W latach 1992-1993 oraz 1996-1998 był jej przewodniczącym[3]. Nie uzyskawszy w wyborach prezydenckich w 2000 roku nominacji z ramienia DPP, wystartował jako kandydat niezależny, zdobywając zaledwie 0,63% głosów[4]. Opuścił także szeregi DPP, w następnych latach stając się zaciekłym krytykiem prezydenta Chen Shui-biana, nie zgadzając się z prowadzoną przezeń polityką antychińską i postulatem dążenia do niepodległości Tajwanu.

Choć podczas rządów Chen Shui-biana wspierał obóz polityczny Niebieskich, w wyborach prezydenckich w 2008 roku nieoczekiwanie udzielił poparcia kandydatowi DPP Frankowi Hsiehowi[5]. Niedługo potem powrócił w szeregi DPP[6], pozostał jednak krytyczny wobec jej niepodległościowych postulatów. Podczas konferencji prasowej w kwietniu 2013 roku opowiedział się za pokojowym dialogiem i współpracą ekonomiczną pomiędzy obydwoma stronami Cieśniny Tajwańskiej[7].

Przypisy

  1. a b Hsu Hsin-liang: Veteran dissident (ang.). bbc.co.uk, 2000-03-03. [dostęp 2013-04-23].
  2. Alan M. Wachman, Taiwan. National Identity and Democratization, M. E. Sharpe, New York, 1994, s. 267.
  3. J. Bruce Jacobs, Democratizing Taiwan, Brill, Leiden 2012, s. 142.
  4. Taiwan's Presidential Politics: Democratization and Cross-Strait Relations in the Twenty-first century, edited by Muthiah Alagappa, M. E. Sharpe, New York 2001, s. 49.
  5. Presidential election: 26 days to go: Former DPP chairman Hsu joins Hsieh ranks (ang.). Taipei Times, 2008-02-25. [dostęp 2013-04-23].
  6. Ex-DPP head throws hat into primary ring (ang.). Focus Taiwan, 2011-03-25. [dostęp 2013-04-23].
  7. Chris Wang: Former DPP chairman calls for grand coalition (ang.). Taipei Times, 2013-04-13. [dostęp 2013-04-23].

Bibliografia

  • John F. Copper, Consolidating Taiwan's democracy, University Press of America, Lanham 2005.
  • John F. Copper, The A to Z of Taiwan (Republic of China), Scarecrow Press, Lanham 2007.

Media użyte na tej stronie

President Direct Election Movement Hsin-liang Hsu.jpg
Hsin-liang Hsu at a movement to promote presidential direct election in 1992.