IFA W50

IFA W50
	; IFA W50 L
Inne nazwy	IFA L60
Producent	VEB IFA
Zaprezentowany	Lipsk 1965
Okres produkcji	1 lipca 1965–17 grudnia 1990
Miejsce produkcji	Ludwigsfelde
Poprzednik	IFA S4000-1
Następca	brak
	Dane techniczne
Segment	ciężarowe
Typy nadwozia	2- i 4-drzwiowe
Silniki	R4: 6,6 l o mocy 110 i 125 KM; R6: 9,2 l o mocy 180 KM
Skrzynia biegów	5- i 8-biegowa, manualna
Napęd	tylny, AWD
Długość	5300-6955 mm
Szerokość	2500 mm
Wysokość	2830-3600 mm
Rozstaw osi	3200/3700 mm (W50, L60); 3860 mm (L60)
Masa własna	6100-12 400 kg
Zbiornik paliwa	150-250 l
Liczba miejsc	2-5
Ładowność	4090-9000 kg
	Dane dodatkowe
Konkurencja	Jelcz 300; Star 1142; Škoda-LIAZ 706

IFA W50 – samochód ciężarowy, który produkowany był przez VEB IFA w Ludwigsfelde w NRD w latach 1965–1990.

Historia i opis pojazdu

Pod koniec 1959 roku w fabryce Ernst Grube Werdau rozpoczęły się prace nad następcą pojazdu ciężarowego IFA S4000-1. W 1961 roku powstał prototyp W45, który odpowiadał w dużej mierze seryjnej wersji W50. Ze względu na plan, który zakładał produkcję wielkoseryjną, 21 grudnia 1962 r. Rada Ministrów NRD podjęła decyzję o budowie fabryki i uruchomieniu produkcji w Ludwigsfelde. W czerwcu 1964 roku położono kamień węgielny pod tłocznię, a 1 lipca 1965 roku w nowo wybudowanej VEB IFA ruszyła produkcja W50 (od Werdau)^[1].

17 lipca 1965 roku z taśmy produkcyjnej zjechał pierwszy egzemplarz W50, którego do końca roku wyprodukowano 855 sztuk. Samochód produkowano w wielu wersjach m.in. skrzyniowej, wywrotka, nadwozie pod zabudowę, militarnej, strażackiej, dźwig, wóz spedycyjny, podwójna kabina, cysterna, meblowóz i wiele innych. Na potrzeby sektora rolniczego stworzono wersję W50 LA/Z wyposażoną w wał transmisyjny do napędu maszyn żniwnych. Pojazd występował w dwóch rodzajach napędu: tylnym i AWD, który dostał oznaczenie W50 LA. Na podwoziu W50 stworzono też zamiatarkę KM 2301 (Kehrmaschine). W pojazdach stosowano czterocylindrowy silnik wysokoprężny o pojemności 6,6 l i mocy 110 KM, którego moc w 1967 roku została zwiększona do 125 KM. W 1986 roku powstała rekordowa liczba egzemplarzy – 32 516. Od 1972 do 1979 roku trwały prace we współpracy z Robur-Werke (0611/D609) nad prototypami L60, które charakteryzowały się nową, kanciastą kabiną. Z powodów ekonomicznych i politycznych pojazdy nie weszły do produkcji seryjnej. W50 produkowany w 60 wariantach i 240 wersjach wyposażenia eksportowano m.in. do Czechosłowacji, Rumunii, Polski, na Węgry, a także do Wietnamu, Mozambiku i Iraku. W latach 80. eksportem było objęte 70% produkcji^[1]^[2].

W 1987 roku pojawiła się zmodernizowana wersja L60 (od Ludwigsfelde). Charakteryzowała się silnikiem sześciocylindrowym 9,2 l o mocy 180 KM z fabryki w Nordhausen, odchylaną kabiną do przodu, przeprojektowaną deską rozdzielczą, kosmetycznymi zmianami kabiny oraz nowymi osiami. Z powodu embarga handlowego i zakazu sprzedaży licencji konstruktorzy musieli wstawić dwie skrzynie biegów dające łącznie osiem przełożeń + wsteczny. Jednak L60 ze względu na bardziej skomplikowaną konstrukcję nie zdobył uznania klientów w NRD. Po zjednoczeniu Niemiec pojazdy z fabryki w Ludwigsfelde nie mogły w żaden sposób konkurować z nowoczesnymi konstrukcjami z zachodu, a dodatkowo fabryka popadła w problemy finansowe i w sierpniu 1990 roku zakończono produkcję modelu L60 liczbą 20 289 egzemplarzy. 17 grudnia 1990 roku zakończono produkcję modelu W50 liczbą 571 789 egzemplarzy, co daje łącznie 592 078 sztuk W50 i L60^[1]^[3]^[4].

W efekcie współpracy z koncernem Daimler-Benz w dniu 3 maja 1990 roku stworzono prototyp IFA 1318, który był bliźniaczą odmianą ciężarówki Mercedes-Benz LK, jednak z podzespołami z modelu L60. Ze względu na zjednoczenie Niemiec i ciężką sytuację zakładów pojazd nie wszedł do produkcji seryjnej^[1]^[5].

Poziom produkcji

Rok	W50	produkcja	Rok	W50	L60	produkcja
1965	855	855	1979	26 800		26 800
1966	5775	5775	1980	27 001		27 001
1967	10 564	10 564	1981	28 201		28 201
1968	14 785	14 785	1982	29 004		29 004
1969	16 953	16 953	1983	28 101		28 101
1970	17 966	17 966	1984	30 300		30 300
1971	18 800	18 800	1985	32 294		32 294
1972	19 800	19 800	1986	32 516		32 516
1973	21 623	21 623	1987	29 606	1734	31 340
1974	23 220	23 220	1988	22 378	6604	28 982
1975	23 900	23 900	1989	20 071	8081	28 152
1976	24 940	24 940	1990	13 405	3870	17 275
1977	26 278	26 278	Suma^[6]	571 789	20 289	592 078
1978	26 653	26 653

Dane techniczne

Silniki


Wersja	Silnik:	Średnica × skok tłoka:	Stopień sprężania:	Moc maks:	Maks. moment obrotowy	V-max:
4 VD 14,5 / 12-1 SRW^[7]	R4 6,6 l (6560 cm3)	120 mm x 145 mm	18:1	110 KM	b.d.	85 km/h
4 VD 14,5 / 12-1 SRW^[7]	R4 6,6 l (6560 cm3)	120 mm x 145 mm	18:1	125 KM (92 kW) przy 2300 obr./min	422 Nm przy 1350 obr./min	90 km/h
6 VD 13,5/12 SRF^[8]	R6 9,2 l (9160 cm3)	120 × 135 mm	b.d.	180 KM (132 kW) przy 2300 obr./min	634 Nm przy 1250 obr./min	105 km/h

Galeria

prototyp W50
(c) Garbe Ronny, CC-BY-SA-3.0
IFA W50 L jako wóz strażacki
(c) Garbe Ronny, CC-BY-SA-3.0
IFA W50 L w wersji militarnej
IFA W50 LA
IFA W50 L podwójna kabina
Wnętrze W50 L
IFA L60
IFA KM 2301 Kehrmaschine
prototyp następcy – IFA 1318

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Dobiesław Wieliński: Od Daimlera do Daimlera (pol.). [dostęp 2016-07-31].
↑ Uwe Schmidt: 50 Jahre IFA W 50. Börde-Museum Burg Ummendorf, Ummendorf 2015, ISBN 978-3-9804912-1-1.
↑ Frank-Hartmut Jäger: IFA-Frontlenker aus Ludwigsfelde. Die Geschichte der Feuerwehrfahrzeuge auf W 50 und L 60 (= Feuerwehr-Archiv). Verlag Technik, Berlin 2001, ISBN 3-341-01287-7.
↑ Frank Rönicke: IFA W50/L60 – 1965–1990. Eine Dokumentation (= Schrader-Typen-Chronik). Motorbuch-Verlag, Stuttgart 2013, ISBN 978-3-613-03592-8.
↑ Ulf Hoffmann: Kapitel 14. Mit alten, großen, schweren DDR-Traum-IFA-W50-Laster an den heiligen Baikal. Selbstverlag, Frankenberg/Sa. 2009, ISBN 978-3-00-024755-2.
↑ Lothar Schulze, Manfred Blumenthal: Ostdeutsche und tschechische Motorroller. Welz Verlag, Berlin 1998, ISBN 3-9804294-6-6.
↑ ^a ^b Konrad Reif, Karl-Heinz Dietsche: Kraftfahrtechnisches Taschenbuch. Hrsg.: Robert Bosch GmbH. 27. Auflage. Vieweg+Teubner, 2011, ISBN 978-3-8348-1440-1
↑ ifa-tours.de: IFA LKW L60 (pol.). [dostęp 2016-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)].

[W50-1] Dobiesław Wieliński: Od Daimlera do Daimlera (pol.). [dostęp 2016-07-31].

[2] Uwe Schmidt: 50 Jahre IFA W 50. Börde-Museum Burg Ummendorf, Ummendorf 2015, ISBN 978-3-9804912-1-1.

[3] Frank-Hartmut Jäger: IFA-Frontlenker aus Ludwigsfelde. Die Geschichte der Feuerwehrfahrzeuge auf W 50 und L 60 (= Feuerwehr-Archiv). Verlag Technik, Berlin 2001, ISBN 3-341-01287-7.

[L60-4] Frank Rönicke: IFA W50/L60 – 1965–1990. Eine Dokumentation (= Schrader-Typen-Chronik). Motorbuch-Verlag, Stuttgart 2013, ISBN 978-3-613-03592-8.

[5] Ulf Hoffmann: Kapitel 14. Mit alten, großen, schweren DDR-Traum-IFA-W50-Laster an den heiligen Baikal. Selbstverlag, Frankenberg/Sa. 2009, ISBN 978-3-00-024755-2.

[6] Lothar Schulze, Manfred Blumenthal: Ostdeutsche und tschechische Motorroller. Welz Verlag, Berlin 1998, ISBN 3-9804294-6-6.

[DAT-7] Konrad Reif, Karl-Heinz Dietsche: Kraftfahrtechnisches Taschenbuch. Hrsg.: Robert Bosch GmbH. 27. Auflage. Vieweg+Teubner, 2011, ISBN 978-3-8348-1440-1

[8] -tours.de: IFA LKW L60 (pol.). [dostęp 2016-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-18)].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

Osobowe	EMW 327 EMW 340 Sachsenring P240 IFA F8 IFA F9 AWZ P70 Trabant (P50, 600, 601, 1.1) Wartburg (311, 312, 313, 353, 1.3)
Dostawcze	Framo (V 501, V 901) Barkas V 901/2 Barkas B1000
Sportowe i terenowe	IFA P2M IFA P3 AWE Rennsportwagen Melkus RS 1000
Ciężarowe	IFA H6 IFA H3 IFA H3A IFA Z3 IFA G5 IFA S4000/S4000-1 IFA W50 IFA L60 Phänomen Granit 27 Robur (Garant 30K, LO2500/LO1800 A, LO/LD)
Mikrociężarowe i komunalne	Multicar (M 21, M 22, M 24, M 25) KM 2301
Autobusy	IFA H6B IFA H3B Do 54 Do 56 Fleischer (S1, S2, S3, S4, S5)

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne