IRB Sevens World Series (1999/2000)
| ||
| ||
| Szczegóły turnieju | ||
| Termin | 2 grudnia 1999 – 28 maja 2000 | |
|---|---|---|
| Liczba drużyn | 40 (z 6 konfederacji) | |
| Stadiony | 10 (w 10 miastach) | |
 I miejsce |  Nowa Zelandia | |
 II miejsce |  Fidżi | |
 III miejsce |  Australia | |
| Statystyki turnieju | ||
| Najwięcej przyłożeń | Vilimoni Delasau (81) | |
| Strona internetowa | ||
IRB Sevens World Series (1999/2000) – inauguracyjna edycja IRB Sevens World Series, organizowanej przez IRB corocznej serii turniejów dla męskich reprezentacji narodowych w rugby 7. Składała się z dziesięciu turniejów rozegranych pomiędzy grudniem 1999 a majem 2000 roku, w których startowało szesnaście bądź dwadzieścia cztery zespoły. Zawody zostały zdominowane przez reprezentacje Nowej Zelandii i Fidżi, z których każda wystąpiła w dziewięciu finałach, zaś osiem z nich rozegrały między sobą. W całym cyklu ostatecznie triumfowali Nowozelandczycy.
Informacje ogólne
Cykl składał się z dziesięciu turniejów, choć już podczas ogłaszania jego terminarza pojawiły się informacje o możliwości zorganizowania w Anglii jedenastego, finałowego turnieju[1][2]. Negocjacje w tej sprawie toczyły się jeszcze w marcu 2000 roku, jednak nie zostały jednak zakończone porozumieniem[3][4][5]. Wśród gospodarzy znalazły się Południowa Afryka, Australia i Nowa Zelandia, które do tej pory nie organizowały poważnych zawodów w tej dyscyplinie sportu[6][7], w ramach tego sezonu znalazły się również turnieje o wieloletniej tradycji i renomie – kończący ćwierćwiecze Hong Kong Sevens[8] czy trzydziestoletni Dubai Sevens[9]
Największe wahania co do dołączenia do cyklu miał Hong Kong Rugby Football Union, który obawiał się o utratę prestiżu swojego tradycyjnego marcowego turnieju. Jedną z wysuwanych przezeń propozycji było ustanowienie tych zawodów finałem całego sezonu[10][11], co zostało odrzucone przez IRB, kolejnymi były zwiększenie liczby punktów do klasyfikacji generalnej i zgodę na utrzymanie puli nagród finansowych[12][13][14]. Związek chciał również otrzymania gwarancji uniknięcia strat finansowych z tytułu utraty praw do transmisji telewizyjnych[15][16].
Cały sezon przebiegał pod dyktando dwóch zespołów – Nowej Zelandii i Fidżi. Rozstrzygnęły one między sobą pierwsze sześć finałów wygrywając po trzy, w siódmym turnieju nastąpiło zaś jedyne potknięcie Nowozelandczyków, którzy ulegli w półfinale Australijczykom. Turniej ten zwycięsko zakończyli Fidżyjczycy, a kolejne dwa finały ponownie rozegrali faworyci cyklu dzieląc się zwycięstwami, co oznaczało, że do kończących sezon paryskich zawodów Nowa Zelandia przystępowała z sześciopunktową stratą. Pojawiły się wówczas pogłoski, iż Nowozelandczycy mogą celowo przegrać mecz grupowy, by znaleźć się w drabince Fidżyjczyków, którym do końcowego triumfu wystarczał udział w finale. Argentyńczycy sprawiając niespodziankę sezonu wyeliminowali jednak reprezentację Fidżi w ćwierćfinale, pozostawiając otwartą kwestię tytułu. Nowozelandczycy wykorzystali tę szansę triumfując zarówno w turnieju, jak i w klasyfikacji generalnej. Najwięcej przyłożeń w całym sezonie zdobył Fidżyjczyk Vilimoni Delasau[17][18][19][20].
Po zakończeniu sezonu IRB wyraziła zadowolenie z poziomu rozgrywek oraz zainteresowania widzów[21].
Kalendarz
| Turniej | Gospodarz | Stadion | Data | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|
| Dubai Sevens 1999 |  Dubaj | Dubai Exiles Rugby Ground | 2–3 grudnia 1999 | Nowa Zelandia |
| South Africa Sevens 1999 |  Stellenbosch | Danie Craven Stadium | 10–11 grudnia 1999 | Fidżi |
| Punta del Este Sevens 2000 |  Punta del Este | Campus de Maldonado | 7–9 stycznia 2000 | Nowa Zelandia |
| Mar del Plata Sevens 2000 |  Mar del Plata | Estadio José María Minella | 12–13 stycznia 2000 | Fidżi |
| New Zealand Sevens 2000 | Wellington | Westpac Stadium | 4–5 lutego 2000 | Fidżi |
| Fiji Sevens 2000 | Suva | 11–12 lutego 2000 | Nowa Zelandia | |
| Australia Sevens 2000 | Brisbane | Suncorp Stadium | 18–19 lutego 2000 | Fidżi |
| Hong Kong Sevens 2000 |  Hongkong | Hong Kong Stadium | 24–26 marca 2000 | Nowa Zelandia |
| Japan Sevens 2000 |  Tokio | Chichibunomiya Rugby Stadium | 1–2 kwietnia 2000 | Fidżi |
| France Sevens 2000 |  Paryż | Stade Sébastien Charléty | 27–28 maja 2000 | Nowa Zelandia |
System rozgrywek
Zgodnie z przepisami cyklu IRB ustalała rozstawienie ośmiu zespołów w każdym z turniejów, pozostawiając organizatorom rozstawienie pozostałych. W poszczególnych turniejach brało udział szesnaście zespołów, z wyjątkiem Hong Kong Sevens, skupiającego dwadzieścia cztery drużyny[22].
W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. W przypadku turnieju w Hongkongu po zakończeniu fazy grupowej ustalany był ranking – pierwsze osiem zespołów awansowały do ćwierćfinałów, kolejna ósemka do turnieju Plate, a pozostałe do Bowl. W pozostałych turniejach czołowa dwójka z każdej grupy awansowała do ćwierćfinałów, pozostałe zaś walczyły o Bowl. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty były ustalane kolejno na podstawie[22]:
- lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
- większej ilości zdobytych przyłożeń;
- wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami.
W przypadku remisu w fazie pucharowej, organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części[22].
Za zajęcie jednego z czołowych dziewięciu miejsc w każdym z turniejów przyznawane były punkty liczone do klasyfikacji generalnej, przy czym zawody w Hongkongu były wyżej punktowane[6][23][24].
| 16 zespołów | 24 zespoły | |||
|---|---|---|---|---|
| Pozycja | Pkt | Pkt | Pozycja | |
| 1 (Cup) | 20 | 30 | 1 (Cup) | |
| 2 (finał Cup) | 16 | 24 | 2 (finał Cup) | |
| 3–4 (półfinały Cup) | 12 | 18 | 3–4 (półfinały Cup) | |
| 3–4 (półfinały Cup) | 12 | 18 | 3–4 (półfinały Cup) | |
| 5 (Plate) | 8 | 8 | 5–8 (ćwierćfinały Cup) | |
| 6 (finał Plate) | 6 | 8 | 5–8 (ćwierćfinały Cup) | |
| 7–8 (półfinały Plate) | 4 | 8 | 5–8 (ćwierćfinały Cup) | |
| 7–8 (półfinały Plate) | 4 | 8 | 5–8 (ćwierćfinały Cup) | |
| 9 (Bowl) | 2 | 4 | 9 (Plate) | |
| 10–16 | 0 | 0 | 10–24 | |
Turnieje
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klasyfikacja generalna
Zespół z RPA w australijskim turnieju został pozbawiony punktów z powodu wystawienia do meczowego składu nieuprawnionych graczy[25][26].
| Miejsce | Reprezentacja | Punkty | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| DUB | STE | PDE | MDP | WEL | FIJ | BRI | HKG | TOK | PAR | Ogółem | ||
| 1 | Nowa Zelandia | 20 | 16 | 20 | 16 | 16 | 20 | 12 | 30 | 16 | 20 | 186 |
| 2 | Fidżi | 16 | 20 | 16 | 20 | 20 | 16 | 20 | 24 | 20 | 8 | 180 |
| 3 | Australia | 8 | 8 | 8 | 12 | 12 | 12 | 16 | 18 | 12 | 12 | 118 |
| 4 |  Samoa | 12 | 6 | 12 | 12 | 12 | 12 | 4 | 8 | 2 | 2 | 82 |
| 5 | Południowa Afryka | 12 | 12 | 12 | 4 | 6 | 6 | 8 | 4 | 16 | 80 | |
| 6 |  Kanada | 4 | 4 | 6 | 6 | 8 | 4 | 4 | 8 | 12 | 4 | 60 |
| 7 | Argentyna | – | 0 | 4 | 8 | 4 | 8 | 8 | 8 | – | 12 | 52 |
| 8 | Francja | 6 | 0 | 2 | 4 | 2 | 0 | 6 | 4 | 4 | 6 | 34 |
| 9 |  Anglia | – | – | – | – | – | – | – | 18 | – | 4 | 22 |
| 10 |  Tonga | 4 | 2 | – | – | 4 | 0 | 2 | – | – | – | 12 |
| = |  Gruzja | 0 | 12 | – | – | – | – | – | – | – | 0 | 12 |
| 12 |  Papua-Nowa Gwinea | – | – | – | – | 0 | 2 | 0 | – | 6 | – | 8 |
| = | Japonia | 0 | 0 | – | – | 0 | 0 | 0 | 0 | 8 | 0 | 8 |
| = | Urugwaj | – | 0 | 4 | 0 | 0 | 4 | 0 | – | – | – | 8 |
| 15 |  Maroko | 0 | 4 | – | – | – | – | – | – | – | 0 | 4 |
| 16 |  Szkocja | 2 | – | – | – | – | – | – | 0 | – | 0 | 2 |
| = |  Hiszpania | – | – | 0 | 2 | – | – | – | – | – | – | 2 |
| 18 |  Paragwaj | – | – | 0 | 0 | – | – | – | – | – | – | 0 |
| = |  Vanuatu | – | – | – | – | – | 0 | – | – | – | – | 0 |
| = |  Irlandia | – | – | – | – | – | – | – | 0 | – | 0 | 0 |
| = |  Singapur | – | – | – | – | – | – | – | 0 | 0 | – | 0 |
| = |  Tajlandia | – | – | – | – | – | – | – | 0 | – | – | 0 |
| = |  Chińskie Tajpej | – | – | – | – | – | – | – | 0 | 0 | – | 0 |
| = |  Chorwacja | – | – | – | – | 0 | 0 | – | 0 | – | – | 0 |
| = | Hongkong | 0 | – | – | – | 0 | – | 0 | 0 | 0 | – | 0 |
| = |  Wyspy Cooka | – | – | – | – | 0 | 0 | 0 | – | – | – | 0 |
| = |  Włochy | – | – | – | – | – | – | – | 0 | – | – | 0 |
| = |  Chiny | – | – | – | – | – | – | 0 | 0 | – | – | 0 |
| = |  Peru | – | – | 0 | 0 | – | – | – | – | – | – | 0 |
| = |  Brazylia | – | – | 0 | 0 | – | – | – | – | – | – | 0 |
| = |  Korea Południowa | – | – | – | – | – | – | – | 0 | 0 | – | 0 |
| = |  Zimbabwe | 0 | 0 | – | – | – | – | – | – | – | – | 0 |
| = |  Zatoka Perska | – | – | – | – | – | – | – | 0 | – | – | 0 |
| = |  Kenia | 0 | 0 | – | – | – | – | – | – | – | – | 0 |
| = |  Sri Lanka | – | – | – | – | – | – | – | 0 | 0 | – | 0 |
| = |  Stany Zjednoczone | 0 | – | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 |
| = |  Malezja | – | – | – | – | – | – | – | 0 | 0 | – | 0 |
| = |  Namibia | – | 0 | – | – | – | – | – | – | – | – | 0 |
| = |  Niemcy | – | – | 0 | 0 | – | – | – | – | – | – | 0 |
| = |  Chile | – | – | 0 | 0 | – | – | – | – | – | – | 0 |
Przypisy
- ↑ SERIES SCHEDULE COMPLETE (ang.). irbsevens1999.irb.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-06-20].
- ↑ IRB World Sevens Series Schedule (ang.). irbsevens.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-06-20].
- ↑ Negotiations continuing for 11th tournament (ang.). irbsevens1999.irb.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-06-20].
- ↑ TOKYO A 'MUST WIN' FOR FIJI (ang.). irbsevens1999.irb.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-06-20].
- ↑ England in line to host sevens final (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-06-20].
- ↑ a b Welcome to the IRB World Sevens Series Website (ang.). irbsevens.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-06-20].
- ↑ New Zealand take maiden Series crown (ang.). irbsevens.com. [dostęp 2013-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-15)].
- ↑ England drag heels on Sevens (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-06-20].
- ↑ RETROSPECT (ang.). dubairugby7s.com @ web.archive.org. [dostęp 2013-06-20].
- ↑ Duncan presses HK Sevens' case for Grand Prix finale (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-06-20].
- ↑ HK hopes to host sevens circuit finale (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-06-20].
- ↑ IRB acknowledges HK Sevens' special status (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-06-20].
- ↑ Sevens door left open for England (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-06-20].
- ↑ WORLD SEVENS SERIES KICKS OFF IN DUBAI (ang.). scrum.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-02-06].
- ↑ Union chiefs determined to safeguard HK Sevens (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-06-20].
- ↑ Hong Kong in strong position to call IRB bluff (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-06-20].
- ↑ All Black 7's eye manufactured Series triumph (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2013-06-08].
- ↑ New Zealand Win Inaugural IRB Sevens Series (ang.). rugbyrugby.com. [dostęp 2013-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-26)].
- ↑ Kiwis crowned World Sevens Series champs (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2013-06-20].
- ↑ NEW ZEALAND WINS IRB SEVENS SERIES IN STYLE (ang.). irbsevens1999.irb.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-06-20].
- ↑ THE WINNER TAKES ALL (ang.). irbsevens1999.irb.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-06-20].
- ↑ a b c FIJI TOP SEEDS FOR STELLENBOSCH (ang.). irbsevens1999.irb.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-06-20].
- ↑ NEW ZEALAND LEAD SERIES TABLE (ang.). irbsevens1999.irb.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-06-20].
- ↑ World Sevens Series recognises HK as premier event (ang.). scmp.com. [dostęp 2013-06-20].
- ↑ New Zealand leaves Fijian nationality issue to IRB (ang.). espnscrum.com. [dostęp 2013-06-20].
- ↑ Table (ang.). irbsevens1999.irb.org @ web.archive.org. [dostęp 2013-06-20].
Bibliografia
- Series Standings (ang.). irbsevens.com. [dostęp 2013-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-29)].
- 2000 IRB Sevens Standings (ang.). rugby7.com. [dostęp 2013-06-20].
- Standings (ang.). scrum.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-02-06].
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Namibia
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Autor: Sannita, Licencja: CC BY-SA 3.0
Unofficial flag for the Arabian Gulf rugby union team.
IRFU flag first made public in 1925, comprised of the traditional four provinces of Ireland shields and other older elements, to resolve the issue of what flag to fly for the Ireland rugby team at international rugby games.
