IRB Sevens World Series (2005/2006)

IRB Sevens World Series 2005/2006
2004/20052006/2007
Szczegóły turnieju
Termin1 grudnia 20054 czerwca 2006
Liczba drużyn37 (z 6 konfederacji)
Stadiony8 (w 8 miastach)
Gold medal blank.svg I miejsce Fidżi
Silver medal blank.svg II miejsce Anglia
Bronze medal blank.svg III miejsce Południowa Afryka
Statystyki turnieju
Najwięcej punktówAnglia Ben Gollings (343)
Najwięcej przyłożeńSamoa Timoteo Iosua (40)

IRB Sevens World Series (2005/2006) – siódma edycja IRB Sevens World Series, organizowanej przez IRB corocznej serii turniejów dla męskich reprezentacji narodowych w rugby 7. Składała się z ośmiu turniejów rozegranych pomiędzy grudniem 2005 a czerwcem 2006 roku, w których startowało szesnaście bądź dwadzieścia cztery zespoły.

Sezon zdominowały reprezentacje Fidżi oraz Anglii, które zwyciężały odpowiednio w czterech i trzech turniejach, w ósmym natomiast najlepsi byli Południowoafrykańczycy, którzy ostatecznie uplasowali się na trzecim miejscu klasyfikacji generalnej. Po sześciu z rzędu triumfach w cyklu Nowozelandczycy zaliczyli najsłabszy w historii sezon i zajęli z dużą stratą czwartą lokatę.

Informacje ogólne

Na początku września 2005 roku IRB potwierdziła, że sezon będzie się składał z ośmiu turniejów[1][2] zaplanowanych w krajach, które dwa lata wcześniej podpisały trzyletnie umowy[3].

Faworytami sezonu była czołowa czwórka poprzedniej edycji, ze wskazaniem na Nową Zelandię i Fidżi[4][5][6]. Podobnie jak rok wcześniej najlepiej w sezon weszli Anglicy, wygrywając z Fidżyjczykami zawody w Dubaju[7][8], ci wygrali natomiast kolejne dwa turnieje, w poszczególnych finałach pokonując Argentynę[9] i RPA[10]. Następne trzy finały były ponownie pojedynkami Anglia-Fidżi; w USA[11] oraz wyżej punktowanym turnieju w Hongkongu[12] górą byli zawodnicy z Europy, Fidżyjczycy jednak zrewanżowali im się w zawodach w Singapurze przerywając passę czterech z rzędu porażek[13]. Przed dwoma pozostałymi do rozegrania turniejami w klasyfikacji generalnej dzieliło zatem te reprezentacje dziesięć punktów[14]. Niespodziewane zwycięstwo gospodarzy nad Fidżijczykami w ćwierćfinale otworzyło Anglikom szansę na odrobienie strat, jednak i oni doznali porażki na tym samym etapie. W paryskim turnieju pokonawszy Samoańczyków zwyciężyli ostatecznie reprezentanci Południowej Afryki[15]. Losy tytułu rozstrzygnąć miały się zatem w Londynie, szansę na wyprzedzenie Fidżyjczyków w klasyfikacji generalnej cyklu mieli jeszcze gospodarze, jednak musieliby wygrać te zawody i liczyć, by ich rywale uplasowali się w nich poniżej szóstej lokaty[16]. Ćwierćfinałowe zwycięstwo reprezentacji Fidżi dało im pierwszy w historii triumf w klasyfikacji generalnej cyklu, zwyciężyli też w tym turnieju po wysokim finałowym zwycięstwie nad Samoa[17][18].

Najwięcej punktów w sezonie zdobył Anglik Ben Gollings, zaś w klasyfikacji przyłożeń zwyciężył Samoańczyk Timoteo Iosua[19]. IRB opublikowała następnie podsumowanie statystyczno-analityczne tej edycji[20]. Nominację do nagrody dla najlepszego zawodnika sezonu otrzymali Stefan Basson (RPA), Uale Mai (Samoa) i Mathew Tait (Anglia)[21], a wyróżnienie to na gali IRB Awards otrzymał kapitan reprezentacji Samoa[22].

Już dwa pierwsze turnieje odnotowały znaczący wzrost[23], a cały sezon pobił wszelkie rekordy. Transmisje telewizyjne osiągnęły łącznie liczbę 1147 godzin, co oznaczało wzrost z poprzednim sezonem o 85%, potencjalnie docierając do 187 milionów gospodarstw domowych w 136 terytoriach – z tego transmisji na żywo było 530 godzin, ponad dwukrotnie więcej niż rok wcześniej. Zaangażowane w to były trzydzieści dwie stacje nadające w jedenastu językach, dodatkowo uruchomiono transmisje radiowe w ponad trzydziestu państwach[24].

Kalendarz

TurniejGospodarzStadionDataZwycięzca
Dubai Sevens 2005Zjednoczone Emiraty Arabskie DubajDubai Exiles Rugby Ground1–2 grudnia 2005 Anglia
South Africa Sevens 2005Południowa Afryka GeorgeOuteniqua Park9–10 grudnia 2005 Fidżi
New Zealand Sevens 2006Nowa Zelandia WellingtonWestpac Stadium3–4 lutego 2006 Fidżi
USA Sevens 2006Stany Zjednoczone CarsonHome Depot Center11–12 lutego 2006 Anglia
Hong Kong Sevens 2006 HongkongHong Kong Stadium31 marca – 2 kwietnia 2006 Anglia
Singapore Sevens 2006 SingapurStadion Narodowy8–9 kwietnia 2006 Fidżi
France Sevens 2006Francja ParyżStade Sébastien Charléty27–28 maja 2006 Południowa Afryka
London Sevens 2006Anglia LondynTwickenham Stadium3–4 czerwca 2006 Fidżi

System rozgrywek

W poszczególnych turniejach brało udział szesnaście zespołów, z wyjątkiem Hong Kong Sevens, skupiającego dwadzieścia cztery drużyny, a każda z nich mogła liczyć maksymalnie dwunastu graczy[25].

W fazie grupowej spotkania toczone były bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługiwały odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. W przypadku turnieju w Hongkongu po zakończeniu fazy grupowej ustalany był ranking – pierwsze osiem zespołów awansowały do ćwierćfinałów, kolejna ósemka do turnieju Plate, a pozostałe do Bowl. W pozostałych turniejach czołowa dwójka z każdej grupy awansowała do ćwierćfinałów, pozostałe zaś walczyły o Bowl. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty były ustalane kolejno na podstawie[26][27]:

  1. wyniku meczu pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
  2. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
  3. lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
  4. większej liczby zdobytych punktów;
  5. większej liczby zdobytych przyłożeń;
  6. rzutu monetą.

W przypadku remisu w fazie pucharowej organizowana była dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci. Jedynie mecze finałowe składały się z dwóch dziesięciominutowych części, w pozostałych zaś spotkaniach połowa meczu obejmowała siedem minut[26][27].

Punkty liczone do klasyfikacji generalnej przyznawane były zespołom walczącym o Cup, finalistom i półfinalistom Plate oraz zwycięzcy Bowl, przy czym zawody w Hongkongu były wyżej punktowane. W przypadku tej samej liczby punktów w klasyfikacji generalnej lokaty zainteresowanych drużyn były ustalane kolejno na podstawie[25]:

  1. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
  2. większej liczby zdobytych przyłożeń;
  3. drużyny są klasyfikowane ex aequo.
16 zespołów24 zespoły
PozycjaPktPktPozycja
1 (Cup)20301 (Cup)
2 (finał Cup)16242 (finał Cup)
3–4 (półfinały Cup)12183–4 (półfinały Cup)
85–8 (ćwierćfinały Cup)
5 (Plate)849 (Plate)
6 (finał Plate)6310 (finał Plate)
7–8 (półfinały Plate)4211–12 (półfinały Plate)
013–16 (ćwierćfinały Plate)
9 (Bowl)2117 (Bowl)
10–160018–24

Turnieje

MiejsceReprezentacja
1 Anglia
2 Fidżi
3 Południowa Afryka
 Samoa
5 Nowa Zelandia
6 Francja
7 Australia
 Argentyna
 PółfinałyFinał
       
2 grudnia 2005
  Fidżi17 
  Południowa Afryka7 
 
2 grudnia 2005
    Fidżi26
   Anglia28
2 grudnia 2005
  Anglia7
  Samoa5 
MiejsceReprezentacja
1 Fidżi
2 Argentyna
3 Południowa Afryka
 Anglia
5 Samoa
6 Nowa Zelandia
7 Australia
 Francja
 PółfinałyFinał
       
10 grudnia 2005
  Argentyna28 
  Południowa Afryka19 
 
10 grudnia 2005
    Argentyna19
   Fidżi21
10 grudnia 2005
  Anglia22
  Fidżi28 
MiejsceReprezentacja
1 Fidżi
2 Południowa Afryka
3 Francja
 Nowa Zelandia
5 Anglia
6 Argentyna
7 Samoa
 Australia
 PółfinałyFinał
       
4 lutego 2006
  Francja5 
  Południowa Afryka28 
 
4 lutego 2006
    Południowa Afryka22
   Fidżi27
4 lutego 2006
  Nowa Zelandia14
  Fidżi26 
MiejsceReprezentacja
1 Anglia
2 Fidżi
3 Południowa Afryka
 Nowa Zelandia
5 Argentyna
6 Francja
7 Australia
 Kanada
 PółfinałyFinał
       
12 lutego 2006
  Anglia38 
  Południowa Afryka0 
 
12 lutego 2006
    Anglia38
   Fidżi5
12 lutego 2006
  Nowa Zelandia17
  Fidżi22 
MiejsceReprezentacja
1 Anglia
2 Fidżi
3 Nowa Zelandia
 Południowa Afryka
5 Szkocja
 Australia
 Argentyna
 Samoa
 PółfinałyFinał
       
2 kwietnia 2006
  Fidżi35 
  Nowa Zelandia10 
 
2 kwietnia 2006
    Fidżi24
   Anglia26
2 kwietnia 2006
  Południowa Afryka0
  Anglia24 
MiejsceReprezentacja
1 Fidżi
2 Anglia
3 Argentyna
 Południowa Afryka
5 Samoa
6 Francja
7 Nowa Zelandia
 Australia
 PółfinałyFinał
       
9 kwietnia 2006
  Fidżi26 
  Argentyna7 
 
9 kwietnia 2006
    Fidżi40
   Anglia19
9 kwietnia 2006
  Południowa Afryka14
  Anglia33 
MiejsceReprezentacja
1 Południowa Afryka
2 Samoa
3 Francja
 Australia
5 Fidżi
6 Argentyna
7 Nowa Zelandia
 Anglia
 PółfinałyFinał
       
28 maja 2006
  Francja12 
  Południowa Afryka33 
 
28 maja 2006
    Południowa Afryka33
   Samoa12
28 maja 2006
  Samoa22
  Australia7 
MiejsceReprezentacja
1 Fidżi
2 Samoa
3 Nowa Zelandia
 Anglia
5 Południowa Afryka
6 Kenia
7 Argentyna
 Francja
 PółfinałyFinał
       
4 czerwca 2006
  Fidżi21 
  Nowa Zelandia17 
 
4 czerwca 2006
    Fidżi54
   Samoa15
4 czerwca 2006
  Samoa15
  Anglia7 

Statystyki

Klasyfikacja generalna

MiejsceReprezentacjaPunkty
DUBGEOWELLANHKGSGPPARLONOgółem
1 Fidżi162020162420820144
2 Anglia20128203016412122
3 Południowa Afryka121216121812208110
4 Nowa Zelandia86121218441276
5 Samoa1284088161672
6 Argentyna416688126464
7 Francja641262612452
8 Australia44448412040
9 Kenia0000322613
10 Szkocja0022800012
11 Walia2248
12 Kanada000420006
13 Portugalia000022
14 Chiny101
15 Tunezja00000
= Zimbabwe00
= Singapur000
= Stany Zjednoczone0000
= Indie Zachodnie00
= Chińskie Tajpej00
= Sri Lanka00
= Korea Południowa000
= Urugwaj00
= Japonia000
= Rosja0000
= Tonga000
= Uganda00
= Hongkong000
= Niue00
= Włochy0000
= Meksyk00
= Namibia00
= Zatoka Perska00
= Niemcy000
= Madagaskar00
= Papua-Nowa Gwinea00
= Wyspy Cooka00

Przypisy

  1. IRB Sevens 2005/06 schedule confirmed (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
  2. IRB Sevens 2005/06/ Schedule (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
  3. IRB Sevens goes to Hollywood (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
  4. Worldwide, world-class and breath-taking (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
  5. The eight teams at the top (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
  6. The challengers closing in on the top (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
  7. Day Two - IRB Sevens, Dubai (ang.). planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
  8. England retain Dubai crown (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
  9. Fiji land elusive Cup title (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
  10. Fiji win Wellington thriller (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
  11. England win LA crown (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
  12. Gollings fires England to Hong Kong Glory (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
  13. Fantastic Fiji win Singapore crown (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
  14. Preview - IRB Sevens, Paris (ang.). planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
  15. South Africa clinch Paris title (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
  16. Preview - IRB Sevens, London (ang.). planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
  17. Fiji crowned London and IRB Sevens champions (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
  18. Fiji clinch IRB Sevens title (ang.). planet-rugby.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
  19. Iosua king of the tries (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
  20. IRB SEVENS 2005/06 OVERALL REVIEW (ang.). pulse-static-files.s3.amazonaws.com. [dostęp 2020-06-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-27)].
  21. Sevens Player of the Year nominees shortlisted (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
  22. McCaw named IRB Player of the Year (ang.). irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2015-05-27].
  23. New record broadcast figures for IRB Sevens (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
  24. Rugby Sevens' global appeal continues impressive growth (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
  25. a b Overall IRB Sevens Rules (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
  26. a b Rules - 16-team tournament (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].
  27. a b Rules - 24-team tournament (ang.). irbsevens.com @ web.archive.org. [dostęp 2020-06-07].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Gold medal blank.svg
Autor: maix¿?, Licencja: CC BY-SA 2.5
A gold medal
Flag of Fiji.svg
Autor: unknown, Licencja: CC0
Silver medal blank.svg
Autor: maix¿?, Licencja: CC BY-SA 2.5
A silver medal
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Bronze medal blank.svg
Autor: maix¿?, Licencja: CC BY-SA 2.5
A bronze medal
Flag of New Zealand.svg
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Portugal.svg
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
WestIndiesCricketFlagPre1999.svg
Pre-1999 flag of the West Indies Cricket Board (now known as Cricket West Indies), used to identify West Indies cricket teams. All versions post-1999 are copyrighted.
Flag of Chinese Taipei for Olympic games.svg
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Flag of Tonga.svg
Autor: unknown, Licencja: CC0
Flag of Namibia.svg
Flag of Namibia