IRB Women’s Sevens World Series (2012/2013)
| |||
| Szczegóły turnieju | |||
| Termin | 30 listopada 2012–18 maja 2013 | ||
|---|---|---|---|
| Liczba drużyn | 12 (z 6 konfederacji) | ||
| Stadiony | 4 (w 4 miastach) | ||
 I miejsce |  Nowa Zelandia | ||
 II miejsce |  Anglia | ||
 III miejsce |  Kanada | ||
| Statystyki turnieju | |||
| Najlepszy zawodnik | Portia Woodman (105)[1] | ||
| Najwięcej przyłożeń | Portia Woodman (21)[2] | ||
| Strona internetowa | |||
–
IRB Women’s Sevens World Series (2012/2013) – inauguracyjna edycja IRB Women’s Sevens World Series, organizowanej przez IRB corocznej serii turniejów dla żeńskich reprezentacji narodowych w rugby 7.
W październiku 2012 roku IRB ogłosiła, że sezon będzie się składać z czterech turniejów – w Dubaju, Houston, Kantonie i Amsterdamie – rozegranych w okresie od listopada 2012 do maja 2013 roku. Tylko pierwszy z nich odbył się łącznie z turniejem męskim, pozostałe zaś stanowiły odrębne zawody. Liczbę drużyn w każdym z turniejów ustalono na dwanaście, z czego sześć uczestniczyło we wszystkich zawodach sezonu, pozostałe natomiast wyłaniono w drodze eliminacji bądź rankingów z sześciu regionów podległych IRB[3]. Panel sędziowski cyklu składał się jedynie z kobiet[4][5].
Zwyciężając w trzech z czterech zawodów, w inauguracyjnym cyklu triumfowały Nowozelandki, a ich przedstawicielka Portia Woodman została najlepszą pod względem zdobytych punktów (105) i przyłożeń (21)[6][7].
Kalendarz
| Turniej | Kraj | Miasto | Stadion | Data |
|---|---|---|---|---|
| Dubai Women’s Sevens 2012 |  Zjednoczone Emiraty Arabskie | Dubaj | The Sevens | 30 listopada–1 grudnia 2012 |
| USA Women’s Sevens 2013 |  Stany Zjednoczone | Houston | BBVA Compass Stadium | 1–2 lutego 2013 |
| China Women’s Sevens 2013 |  Chiny | Kanton | Guangzhou University Town Stadium | 30–31 marca 2013 |
| Amsterdam Women’s Sevens 2013 |  Holandia | Amsterdam | Nationaal Rugby Centrum Amsterdam | 17–18 maja 2013 |
System rozgrywek
Podobnie jak w przypadku męskich rozgrywek zwycięzcą cyklu zostanie zespół, który podczas całego sezonu zdobędzie najwięcej punktów przyznawanych za zajęcie poszczególnych miejsc w każdym turnieju. Każde z zawodów gromadzą dwanaście reprezentacji, z których sześć (Anglia, Australia, Kanada, Holandia, Nowa Zelandia i USA) jest stałymi uczestnikami cyklu (core teams), pozostałe natomiast są wyłaniane w drodze regionalnych eliminacji bądź rankingów[3]. Zostały one ogłoszone w październiku[8] i grudniu 2012 roku[9].
Przystępujące do turnieju reprezentacje mogą liczyć maksymalnie dwanaście zawodniczek. W fazie grupowej spotkania toczone są bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługuje odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. Po jej zakończeniu ustalany jest ranking – pierwsze osiem zespołów awansuje do ćwierćfinałów, pozostała czwórka walczy zaś o Bowl. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty są ustalane kolejno na podstawie[10]:
- wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
- lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
- lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
- większej liczby zdobytych punktów;
- większej liczby zdobytych przyłożeń;
- rzutu monetą.
W przypadku remisu w fazie pucharowej, organizowana jest dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci. Jedynie mecze finałowy składa się z dwóch dziesięciominutowych części, w pozostałych zaś spotkaniach połowa meczu obejmuje siedem minut[10].
Za zajęcie poszczególnych miejsc w każdym z turniejów przyznawane są punkty liczone do klasyfikacji generalnej[10]:
| Miejsce | Punktacja |
|---|---|
| 1 | 20 |
| 2 | 18 |
| 3 | 16 |
| 4 | 14 |
| 5 | 12 |
| 6 | 10 |
| 7 | 8 |
| 8 | 6 |
| 9 | 4 |
| 10 | 3 |
| 11 | 2 |
| 12 | 1 |
W przypadku tej samej ilości punktów w klasyfikacji generalnej lokaty zainteresowanych drużyn są ustalane kolejno na podstawie[10]:
- lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
- większej ilości zdobytych przyłożeń;
- drużyny są klasyfikowane ex aequo.
Turnieje
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klasyfikacja generalna[11]
| Miejsce | Reprezentacja | Punkty | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| DUB | USA | CHN | AMS | Ogółem | ||
| 1 | Nowa Zelandia | 20 | 14 | 20 | 20 | 74 |
| 2 | Anglia | 8 | 20 | 18 | 14 | 60 |
| 3 | Kanada | 10 | 8 | 16 | 18 | 52 |
| 4 | Stany Zjednoczone | 4 | 18 | 14 | 12 | 48 |
| 5 |  Australia | 14 | 16 | 8 | 8 | 46 |
| 6 |  Rosja | 12 | 12 | – | 16 | 40 |
| 7 | Holandia | 6 | 10 | 10 | 4 | 30 |
| 8 |  Południowa Afryka | 18 | 6 | – | 3 | 27 |
| 9 |  Hiszpania | 16 | – | – | 10 | 26 |
| 10 |  Brazylia | 1 | 4 | 6 | 1 | 12 |
| = |  Irlandia | – | – | 12 | – | 12 |
| 12 |  Francja | 3 | – | – | 6 | 9 |
| 13 | Chiny | 2 | – | 3 | 2 | 7 |
| = |  Japonia | – | 3 | 4 | – | 7 |
| 15 |  Argentyna | – | 2 | – | – | 2 |
| = |  Fidżi | – | – | 2 | – | 2 |
| 17 |  Trynidad i Tobago | – | 1 | – | – | 1 |
| = |  Tunezja | – | – | 1 | – | 1 |
Przypisy
- ↑ Season Player Points (ang.). wsws.irb.com. [dostęp 2013-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)].
- ↑ Season Player Tries (ang.). wsws.irb.com. [dostęp 2013-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)].
- ↑ a b IRB announces Women’s Sevens World Series (ang.). irb.com. [dostęp 2012-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-10)].
- ↑ Match officials (ang.). wsws.irb.com @ web.archive.org. [dostęp 2013-08-23].
- ↑ NZ win Amsterdam and Series titles (ang.). scrumqueens.com. [dostęp 2019-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-08-06)].
- ↑ NZ win Amsterdam Sevens and WSWS (ang.). irb.com. [dostęp 2013-05-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-10)].
- ↑ BEST PERFORMERS (ang.). irb.com. [dostęp 2013-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-29)].
- ↑ Women’s teams announced for Dubai Sevens (ang.). irb.com. [dostęp 2012-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-29)].
- ↑ Invited teams announced for Women’s Series (ang.). wsws.irb.com. [dostęp 2012-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-19)].
- ↑ a b c d Rules (ang.). wsws.irb.com. [dostęp 2012-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-10)].
- ↑ IRB Women’s Sevens World Series Standings (ang.). wsws.irb.com. [dostęp 2014-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-24)].
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Autor: https://phabricator.wikimedia.org/diffusion/GOJU/browse/master/AUTHORS.txt, Licencja: MIT
An icon from the OOjs UI MediaWiki lib.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
IRFU flag first made public in 1925, comprised of the traditional four provinces of Ireland shields and other older elements, to resolve the issue of what flag to fly for the Ireland rugby team at international rugby games.
