IX Liceum Ogólnokształcące im. Klementyny Hoffmanowej w Warszawie

IX Liceum Ogólnokształcące im. Klementyny Hoffmanowej

liceum
Budynek szkoły od strony ul. Hożej
Państwo	Polska
Miejscowość	Warszawa
Adres	ul. Hoża 88 00-682 Warszawa
Data założenia	1874
Patron	Klementyna Hoffmanowa
Dyrektor	Joanna Kiełbasa
Wicedyrektorzy	Anna Drosio Elżbieta Błahuta Joanna Redak
Położenie na mapie Warszawy (c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5 IX Liceum Ogólnokształcące im. Klementyny Hoffmanowej
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de IX Liceum Ogólnokształcące im. Klementyny Hoffmanowej
Położenie na mapie województwa mazowieckiego IX Liceum Ogólnokształcące im. Klementyny Hoffmanowej
52°13′30,0″N 21°00′17,3″E/52,225000 21,004806
Strona internetowa

Uczennice żeńskiego IX Państwowego Gimnazjum im. Klementyny Hoffmanowej podczas wycieczki do Wilanowa. Praktyczna lekcja przyrody nad zbiornikiem wodnym (po 1919)

Siedziba liceum przy ul. Emilii Plater 29

IX Liceum Ogólnokształcące im. Klementyny Hoffmanowej – publiczne liceum ogólnokształcące w Warszawie założone w 1874. Jest najstarszym warszawskim liceum.

Historia szkoły^[1]

Początki szkoły sięgają 1874, kiedy to powstała prywatna pensja dla dziewcząt Izabeli Smolikowskiej. W 1896 pensja przeszła na własność Pauliny Hewelke, która prowadziła ją aż do upaństwowienia. Na przełomie XIX i XX wieku, pensja Pauliny Hewelke była jedną z pierwszych, w których lekcje prowadzono po polsku. Wśród ówczesnych nauczycieli byli między innymi polonista Adam Kryński, współautor wielkiego Słownika Języka Polskiego, czy geograf Wacław Nałkowski.

W tamtych latach w gimnazjum nauki pobierała autorka Nocy i dni Maria Dąbrowska. Istnieje bardzo prawdopodobne przypuszczenie, iż pensja p. Hewelke służyła Bolesławowi Prusowi za pierwowzór pensji pani Latter z Emancypantek. Pensja mieściła się wtedy na rogu ulic Marszałkowskiej i Sienkiewicza, a Prus pracował naprzeciwko, w gmachu Gebethnera i Wolffa.

Po upaństwowieniu w 1919 szkoła otrzymała imię, które nosi do dziś. Dyrekcję objęła p. Helena Goska i prowadziła gimnazjum do 1933, kiedy to dyrektorką została dr Władysława Hoszowska, kierująca szkołą do 1944.

W latach międzywojennych w Państwowym Gimnazjum i Liceum im. Klementyny z Tańskich Hoffmanowej nie tylko uczono sztuki zdobywania wiedzy, ale dbano także o wyrobienie postaw moralnych i obywatelskich uczennic, rozbudzenie i ugruntowanie ich osobistych zainteresowań i talentów. Z grona uczennic Liceum Hoffmanowej wyszły znane artystki – między innymi znakomita skrzypaczka Eugenia Umińska, a także aktorki: Barbara Drapińska i Irena Kwiatkowska.

Przez cały okres okupacji hitlerowskiej szkoła nie przerwała pracy. W 1939 naukę podjęto z jednomiesięcznym opóźnieniem, 5 października 1939 w lokalu przy ul. Mazowieckiej, a półtora miesiąca potem powrócono do własnego budynku. Po zamknięciu przez Niemców polskich szkół średnich, grono pedagogiczne pod kierownictwem dr Hoszowskiej natychmiast przystąpiło do organizowania tajnych kompletów. Zaczęły one działalność 1 grudnia 1939 i nie przerwały jej aż do wybuchu powstania warszawskiego. Szkoła funkcjonowała pod różnymi oficjalnymi szyldami, które miały odwrócić uwagę Niemców od jej właściwej działalności: Ognisko Świetlicowe przy Wydziale Zarządu Miejskiego, Szkoła Gospodarstwa Domowego, Szkoła Modniarsko-Czapnicza, Szkoła Farbiarsko-Gorseciarska.

W szkole, pomimo zagrożenia ze strony okupanta, przerabiano program licealny, odbywały się tajne egzaminy dojrzałości, wydawano matury. W mieszkaniu dyrektorki, dr Hoszowskiej, miał siedzibę tajny Departament Oświaty, kierowany przez późniejszego – już po wyzwoleniu – wiceministra oświaty, znanego matematyka, prof. Wacława Schayera. Wiele uczennic brało czynny udział w walce podziemnej. Szczególnie wyróżniały się harcerki z działającej jeszcze od 1914 Pomarańczowej Drużyny. Powstanie przerwało działalność szkoły.

Po odzyskaniu niepodległości, na polecenie władz szkolnych, Liceum Hoffmanowej na nowo zorganizowała jedna z jego nauczycielek, dr fizyki Agnieszka Podjed, która kierowała szkołą do 1960. Wobec zniszczenia w czasie walk dawnego budynku przy ul. Marszałkowskiej, gimnazjum umieszczono w gmachu przy ul. Polnej 46a. Stąd w 1961 zostało przeniesione do nowej siedziby przy ul. Emilii Plater 29, wzniesionej na terenie dawnego Ogrodu Pomologicznego^[2]. Modernistyczny zespół budynków został zaprojektowany przez Jerzego Baumillera i Jana Zdanowicza^[3].

Od września 2013 roku, IX Liceum Ogólnokształcące wraz z Gimnazjum nr 43 stanowi Zespół Szkół nr 125, z siedzibą przy ulicy Hożej 88^[4]. Wejście do liceum znajduje się od ulicy Wspólnej.

Dyrektorzy szkoły^[1]

• Izabela Smolikowska (1874–1896)
• Paulina Hewelke (1896–1919)
• Helena Goska (1919–1933)
• Władysława Hoszowska (1933–1944)
• Agnieszka Podjed (1945–1960)
• Zbigniew Marciniak (1960–1962)
• Stefan Krzysztoszek (1962–1967)
• Wacław Wawrzyniak (1967–1997)
• Zofia Daruk (1997–2007)
• Zofia Pietrzak (2007–2014)
• Ryszard Raczyński (2014–2017)
• Joanna Kiełbasa (od 2017)

Absolwenci

Absolwentami liceum są m.in.: Irena Kwiatkowska, Piotr Kraśko, Krystyna Kubicka, Olaf Lubaszenko, Krzysztof Stanowski^[5], Katarzyna Chałasińska-Macukow, Dorota Sumińska, Małgorzata Kidawa-Błońska, Maria Dąbrowska, Eugenia Umińska, Barbara Drapińska, Ewa Podleś, Krystyna Wańkowicz i Tomasz Jakubiak.

Rankingi

Miejsce w rankingu Licea warszawskie miesięcznika "Perspektywy"^[6]:

• 2021 – 5.
• 2020 – 3.
• 2019 – 6.
• 2018 – 8.
• 2017 – 9.
• 2016 – 8.
• 2015 – 9.
• 2014 – 10.
• 2013 – 9.
• 2012 – 9.
• 2011 – 8.
• 2010 – 8.
• 2009 – 8.
• 2008 – 9.
• 2007 – 12.
• 2006 – 9.
• 2005 – 12.
• 2004 – 13.
• 2003 – 19.
• 2002 – 12.
• 2001 – 18.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa