I liga polska w rugby (1986)

I liga 1986

1985 1987
Szczegóły turnieju
Termin	6 kwietnia 1986 – 9 listopada 1986
Liczba drużyn	10
I miejsce	AZS AWF Warszawa (14. tytuł)
II miejsce	Lechia Gdańsk
III miejsce	Ogniwo Sopot
II liga	Czarni Bytom, Posnania Poznań
Strona internetowa

I liga polska w rugby (1986) – trzydziesty sezon najwyższej klasy ligowych rozgrywek klubowych rugby union w Polsce. Tytuł mistrza Polski zdobyła drużyna AZS AWF Warszawa, drugie miejsce zajęła Lechia Gdańsk, a trzecie Ogniwo Sopot.

Uczestnicy rozgrywek

W rozgrywkach I ligi w tym sezonie uczestniczyło dziesięć drużyn. Było wśród nich wszystkie osiem drużyn poprzedniego sezonu (z powodu powiększenia ligi, żadna drużyna z niej nie spadła): AZS AWF Warszawa, Lechia Gdańsk, Budowlani Łódź, Ogniwo Sopot, Orkan Sochaczew, Budowlani Lublin, Posnania Poznań i Czarni Bytom, oraz dwie drużyny, które awansowały z II ligi – Skra Warszawa i Śląsk Ruda Śląska (awans wywalczył Bobrek Karb Bytom, jednak przekazał drużynę seniorów rugby do Śląska z powodów finansowych)^[1].

Przebieg rozgrywek

Rozgrywki toczyły się systemem wiosna – jesień, każdy z każdym, mecz i rewanż. Ostatnia drużyna spadała automatycznie do II ligi, a przedostatnia miała grać baraż o utrzymanie w Ekstralidze z drugim zespołem II ligi^[2].

Wyniki spotkań^[3]:

Tabela końcowa (na czerwono wiersz z drużyną, która spadała do II ligi, a na żółto z drużyną, która grała w barażu o utrzymanie się w I lidze)^[4]:

II liga

Równolegle z rozgrywkami I ligi odbywała się rywalizacja w II lidze. Miały w niej wystąpić młodzieżowe zespoły klubów I ligi, jednak część się wycofała. Ostatecznie w II lidze zagrało jedenaście drużyn. Zadebiutowała w tym sezonie drużyna Legionovia Legionowo. Rozgrywki toczyły się w systemie wiosna – jesień, w dwóch fazach. W pierwszej fazie drużyny podzielono na 4 grupy, w których drużyny spotykały się czterokrotnie każdy z każdym. Zwycięzcy grup spotkali się w drugiej fazie: półfinałach i finałach, w których drużyny grały każdy z każdym, mecz i rewanż. Do I ligi miał awansować zwycięzca rozgrywek, a druga drużyna miała rozegrać baraż o awans do I ligi z przedostatnią drużyną z I ligi^[5].

Końcowa klasyfikacja finału II ligi (na zielono wiersz z drużyną, która zdobyła awans do I ligi, a na żółto z drużyną, która uzyskała prawo do gry w barażu)^[6]:

Do finału nie zakwalifikowały się następujące drużyny biorące udział w rozgrywkach: Ogniwo II Sopot, Orkan II Sochaczew, Skra II Warszawa, Budowlani II Lublin, Legionovia Legionowo, Bobrek Karb Bytom i Śląsk II Ruda Śląska^[7].

Baraż o I ligę

W barażu rozegranym pomiędzy przedostatnim zespołem I ligi i drugim zespołem II ligi, prawo gry w kolejnym sezonie w I lidze zdobyli Budowlani Olsztyn, którzy pokonali Posnanię Poznań 12:10^[8].

Inne rozgrywki

W finale Pucharu Polski Lechia Gdańsk pokonała AZS AWF Warszawa 12:0^[9]. W mistrzostwach Polski juniorów zwycięstwo odnieśli Budowlani Łódź^[10], a wśród kadetów Ogniwo Sopot^[11].

Nagrody

Najlepszym zawodnikiem został wybrany przez Polski Związek Rugby Mirosław Mańkowski, a trenerem Henryk Niedziółka^[12].

Zobacz też

• Ekstraliga polska w rugby union
• Rugby union

Przypisy

Bibliografia

• Maciej Powała-Niedźwiecki, Jacek Wierzbicki: Encyklopedia polskiego rugby. Lublin: Przedsiębiorstwo Wydawnicze Związku Niewidomych „Print 6”, 2004. ISBN 83-87414-07-7.

Linki zewnętrzne

• Polski Związek Rugby (organizator rozgrywek)