Ignacy Busza

Ignacy Busza
Ilustracja
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia

31 stycznia 1880
Pogorzela

Data i miejsce śmierci

21 sierpnia 1920
Ostrołęka

Przebieg służby
Siły zbrojne

Kaiserstandarte.svg Armia Cesarstwa Niemieckiego
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Formacja

Orzełek Wojsk Wielkopolskich.svgArmia Wielkopolska

Jednostki

11 pułk strzelców wielkopolskich

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości z Mieczami

Ignacy Busza (ur. 31 stycznia 1880 w Pogorzeli, zm. 21 sierpnia 1920 w Ostrołęce) – oficer armii niemieckiej, powstaniec wielkopolski, porucznik Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej. Kawaler Orderu Virtuti Militari. Pośmiertnie mianowany kapitanem.

Życiorys

Urodził się w Pogorzeli w rodzinie Onufrego i Marianny z Andrzejewskich[1]. Absolwent seminarium nauczycielskiego. Od 1900 pracował w szkołach powszechnych. W 1914 wcielony do armii niemieckiej. W jej szeregach walczył na frontach I wojny światowej. W listopadzie 1918 przeniesiony do rezerwy w stopniu podporucznika. Jeszcze w tym roku wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej Zaboru Pruskiego. W grudniu 1918 zaciągnął się do oddziałów powstańczych i walczył w powstaniu wielkopolskim w powiecie rawickim[1]. Na czele 2 kompanii 11 pułku strzelców wielkopolskich wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. 23 lipca 1920 bolszewicy sforsowali Niemen i wdarli się na tyły pułku. Jako dowódca 2 kompanii natknął się niespodziewanie na nieprzyjacielską kolumnę piechoty. Z okrzykiem „Hurra” poderwał kompanię do ataku. Uderzeniem na bagnety rozproszył centrum kolumny, otwierając drogę dla kompanii[1]. Zmarł w Ostrołęce w wyniku ciężkich ran. Pośmiertnie odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu „Virtuti Militari” i awansowany na kapitana[2].

Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Rawiczu. Żonaty z Marią Szulczyńską. Dzieci nie miał[2].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. a b c Polak (red.) 1991 ↓, s. 24.
  2. a b c Polak (red.) 1991 ↓, s. 25.
  3. Monitor Polski z 1932 r. Nr 167, poz. 198

Bibliografia

  • Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.

Media użyte na tej stronie

PL Epolet por.svg
Naramiennik porucznika Wojska Polskiego (1919-39).
Kaiserstandarte.svg

Standarte seiner Majestät des Deutschen Kaisers
„Die Standarte, 4 m im Quadrat, besteht aus goldgelber Seide und zeigt das eiserne Kreuz, belegt mit dem kleineren Wappen Sr. Majestät. In den Winkeln des Kreuzes erscheinen je eine Kaiserkrone und drei rotbewehrte, schwarze Adler. Auf dem Kreuz steht "GO TT MIT UNS 18 70". Sobald Se. Majestät sich an Bord eines Schiffes begibt, wird die Kaiserstandarte am Topp des Grossmastes gehisst und alle anderen Kommando- und Unterscheidungszeichen gestrichen“.(Ströhl: Deutsche Wappenrolle, S. 80)
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Ignacy Busza kpt., kawaler VM.jpg
Ignacy Busza (1880-1920), kpt., odznaczony pośmiertnie Orderem Virtuti Militari 5 kl.
Orzełek Wojsk Wielkopolskich.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Wielkopolskich wz. 1919