Ignacy Dąbrowski (adwokat)

Ignacy Dąbrowski
Data i miejsce urodzenia	15 grudnia 1900 Warszawa
Data i miejsce śmierci	28 czerwca 1941 KL Auschwitz, Oświęcim
Zawód, zajęcie	adwokat
Narodowość	polska
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski
Wydział	Wydział Prawa Uniwersytetu Warszawskiego
Rodzice	Ignacy Dąbrowski, Helena Barażewska
Małżeństwo	Franciszka Ciszewska
Dzieci	Józef Dąbrowski

Ignacy Dąbrowski, (ur. 15 grudnia 1900 w Warszawie, zm. 28 czerwca 1941 w Oświęcimiu) – prawnik, działacz ruchu oporu.

Życiorys

Syn Ignacego i Heleny z Barażewskich. W 1928 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego i w tym samym roku wyjechał do Kalisza, gdzie od 1929 roku rozpoczął pracę jako aplikant adwokacki w kancelarii znanego kaliskiego adwokata Zygmunta Jaźwińskiego. Od roku 1933 był adwokatem w Kaliszu.

We wrześniu 1939 roku razem z Zygmuntem Jaźwińskim wyjechał do Warszawy, gdzie rozpoczął pracę w konspiracji (nasłuch radiowy i kolportaż wiadomości radiowych).

Aresztowanie i śmierć

20 listopada 1940 roku został aresztowany przez gestapo wraz z Zygmuntem Jaźwińskim i grupą dziennikarzy z Kuriera Warszawskiego. Osadzono go na Pawiaku, a 6 stycznia 1941 roku wywieziono do obozu KL Auschwitz, gdzie otrzymał numer 8290.

Został zamordowany w obozie 28 czerwca 1941 roku.

Bibliografia

• Rocznik Kaliski, tom 2, 1969, s. 164
• Słownik biograficzny adwokatów polskich, t. II, 1996, s. 249-250 (oprac. M. Leśniczak)
• Spis adwokatów na obszarze RP, Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości, Nr 16, 31 sierpnia 1933, Warszawa
• Władysław Bartoszewski, Warszawski pierścień śmierci 1939-1944, Świat Książki, 2008, s. 126