Ignacy Koschembahr-Łyskowski

Ignacy Koschembahr-Łyskowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia3 lutego 1864
Żelichowo
Data i miejsce śmierci10 stycznia 1945
Milanówek
Zawód, zajęcieprawnik cywilista, romanista, nauczyciel akademicki
Tytuł naukowyprofesor doktor habilitowany
Alma MaterUniwersytet Humboldtów w Berlinie
UczelniaUniwersytet we Fryburgu, Uniwersytet Lwowski, Uniwersytet Warszawski
Stanowiskorektor Uniwersytetu Warszawskiego (1923–24)
Komisja organizacyjna studium teologii prawosławnej 1924-1925, Koschembahr-Łyskowski siedzi pierwszy od lewej

Ignacy Koschembahr-Łyskowski (ur. 3 lutego 1864 w Żelichowie, zm. 10 stycznia 1945 w Milanówku) – polski prawnik cywilista, romanista, członek Komisji Kodyfikacyjnej II Rzeczypospolitej, profesor doktor habilitowany, rektor Uniwersytetu Warszawskiego (1923–1924).

Życiorys

W 1884 roku ukończył z odznaczeniem gimnazjum w Chojnicach. Studiował prawo na Uniwersytecie w Berlinie. Szczególnie interesował się prawem rzymskim i przedmiotami historyczno-prawnymi. W rok po ukończeniu studiów, w 1888 roku uzyskał tytuł doktora praw. Rozpoczął pracę zawodową jako referendarz Najwyższego Trybunału w Berlinie. Habilitował się prawdopodobnie w 1894 roku. 1 kwietnia 1895 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego prawa rzymskiego Uniwersytetu we Fryburgu, tam też pewien czas był dziekanem Wydziału Prawa, 1 stycznia 1897 roku został tamże profesorem zwyczajnym. 1 października 1900 roku objął katedrę prawa rzymskiego na Uniwersytecie Lwowskim, gdzie też od 1908 roku pełnił funkcję dziekana Wydziału Prawa[1]. W 1910 roku został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie, a od 1914 roku – członkiem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.

1 lutego 1915 roku objął kierownictwo katedry na Uniwersytecie Warszawskim. Na uczelni tej w latach 1923–1924 pełnił funkcję rektora, a w kolejnym roku – funkcję prorektora. W pracach Komisji Kodyfikacyjnej był autorem jednego z projektów prawa zobowiązań, uczestniczył też w pracach podkomisji prawa rodzinnego i spadkowego, był wiceprezydentem Komisji. Reprezentował Polskę w wielu międzynarodowych organizacjach prawniczych. W 1930 roku uzyskał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Wileńskiego, a w 1934 roku uniwersytetu w Nancy[1].

Od 31 sierpnia 1935 roku przeszedł w stan spoczynku. W czasie II wojny światowej opracowywał statut federacji państw środkowej Europy.

Niektóre prace

  • Faiumskie zwoje papyrusowe (1897),
  • O pojęciu własności i źródłach prawa (1902),
  • Dwa nowe opracowania rzymskiego prawa prywatnego (1908–1909),
  • Pojęcie prawa (1911),
  • Stanowisko prawa rzymskiego w powszechnej ustawie cywilnej (1911),
  • Procedura cywilna rzymska (1912),
  • Historia prawa na zachodzie Europy (1923),
  • Czynnik społeczny a czynnik państwowy w prawie prywatnym rzymskim (1923),
  • W sprawie kodyfikacji naszego prawa cywilnego (1924),
  • Cele i zadania polityki społecznej (1927).
  • Przepisy ustawy a prawo w prawie cywilnym (1935).

Życie rodzinne

Ignacy Koschembahr-Łyskowski pochodził z rodziny ziemiańskiej z Pomorza. Był synem Mateusza, właściciela majątku Żelichowo, i Marii Malwiny z d. Poleskiej. Ożenił się w 1902 roku ze Stefanią z d. Przyłuską, z którą miał dzieci: Marię Ludwikę i Józefa Marię, prawników.

W latach 20. i 30. XX wieku mieszkał w Domu Profesorów przy ul. Nowy Zjazd 5 w Warszawie. Należał do Stowarzyszenia Mieszkaniowego Spółdzielczego Profesorów Uniwersytetu Warszawskiego. W czasie wojny mieszkał w Milanówku, gdzie zmarł w 1945 roku, w wieku 81 lat. Pochowany w Milanówku, grób symboliczny znajduje się na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 345-3-6)[2].

Grób profesora Ignacego Koschembahra-Łyskowskiego na cmentarzu w Milanówku

Przypisy

  1. a b mecenasi.pl – Galeria prawników – Słynni prawnicy. [dostęp 2012-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-10)].
  2. Cmentarz Stare Powązki: KOSCHEMBAHR - ŁYSKOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-12-01].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Komisja organizacyjna studium teologii prawosławnej 1924-1925.jpg
Komisja organizacyjna Studium Teologii Prawosławnej UW: prof. Ignacy Koschembahr-Łysakowski, rektor Uniwersytetu Warszawskiego, prof. Franciszek Kryształowicz, kościelny kurator Studium Teologii Prawosławnej, metropolita Kościoła Prawosławnego w Polsce Dionizy (Waledyński), prof. Eugeniusz Jarra, prof. Jan Porzeziński, prof. Wacław Makowski, prof. Franciszek Czubalski, prof. Kazimierz Nitsch.
Grób prof. Ignacego Koschembahra-Łyskowskiego.jpg
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
grób prof. Ignacego Koschembahra-Łyskowskiego na cmentarzu w Milanówku
Godło II Rzeczypospolitej.png
Godło Rzeczypospolitej Polskiej ustalone Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach (Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980)
Ignacy Koschembahr-Łyskowski.jpg
Ignacy Koschembahr-Łyskowski