Igor Lediachow

Igor Lediachow
Игорь Ледяхов
Ilustracja
Pełne imię i nazwiskoIgor Anatoljewicz Lediachow
Data i miejsce urodzenia22 maja 1968
Soczi
Wzrost188 cm
Pozycjapomocnik
Kariera juniorska
LataKlub
Torpedo Taganrog
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1988–1989SKA Rostów nad Donem64(1)
1990Dnipro Dniepropetrowsk6(1)
1991–1992Rotor Wołgograd37(2)
1992–1994Spartak Moskwa99(26)
1994–2002Sporting Gijón209(41)
1998→ Yokohama Flügels (wyp.)23(15)
2002–2003SD Eibar19(1)
W sumie:457(87)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1992 WNP7(1)
1992–1994 Rosja9(0)
W sumie:16(1)
Kariera trenerska
LataDrużyna
2008Spartak Moskwa (młodzież)
2008Spartak Moskwa
2008–2009Spartak Moskwa (asystent)
2010Szynnik Jarosław
2011–2013Spartak Moskwa (asystent)
2013Rotor Wołgograd
2013–2018Achmat Grozny (asystent)
2018Achmat Grozny
2018Bałtika Kaliningrad

Igor Anatoljewicz Lediachow (ros. Игорь Анатольевич Ледяхов, ur. 22 maja 1968 w Soczi) – rosyjski piłkarz grający na pozycji ofensywnego pomocnika.

Kariera klubowa

Lediachow urodził się w Soczi, a piłkarską karierę rozpoczynał w zespole Torpedo Taganrog. W 1988 roku przeszedł do SKA Rostów nad Donem i w jego barwach przez dwa sezony występował w drugiej lidze ZSRR. W 1990 roku został piłkarzem Dnipra Dniepropetrowsk, jednak nie udało mu się wywalczyć miejsca w podstawowym składzie i w 1991 roku odszedł do Rotoru Wołgograd, z którym wywalczył mistrzostwo drugiej ligi. Po utworzeniu nowego państwa w 1992 roku – Federacji Rosyjskiej – Lediachow przeszedł do Spartaka Moskwa i już w pierwszym sezonie wywalczył mistrzostwo nowo powstałej ligi rosyjskiej. Rok później wystąpił ze Spartakiem w Lidze Mistrzów, a zarówno w 1993, jak i 1994 roku zostawał mistrzem kraju. W tym drugim przypadku zdobył także Puchar Rosji.

We wrześniu 1994 Lediachow wyjechał do Hiszpanii. Został piłkarzem Sportingu Gijón. W Primera División zadebiutował 4 września w wygranym 2:1 spotkaniu z Barceloną. W Sportingu grał w pierwszym składzie, jednak w każdym sezonie bronił się przed spadkiem do Segunda División. W końcu fakt ten nastąpił w sezonie 1997/1998, gdy Sporting zajął ostatnią pozycję w La Liga. Kolejne sezony Igor grał na drugim froncie, ale w 1999 roku był wypożyczony do japońskiego Yokohama Flügels. W 2002 roku odszedł z Gijón i na rok trafił do innego drugoligowca SD Eibar. W 2003 roku zakończył piłkarską karierę.

SezonKlubKrajRozgrywkiMeczeBramki
1988SKA Rostów nad DonemZSRR 2. liga230
1989SKA Rostów nad DonemZSRR 2. liga411
1990Dnipro DniepropetrowskZSRR 1. liga51
1991Rotor WołgogradZSRR 2. liga342
1992Spartak MoskwaRosja Priemjer-Liga2410
1993Spartak MoskwaRosja Priemjer-Liga2410
1994Spartak MoskwaRosja Priemjer-Liga296
1994/95Sporting GijónHiszpania Primera División239
1995/96Sporting GijónHiszpania Primera División309
1996/97Sporting GijónHiszpania Primera División363
1997/98Sporting GijónHiszpania Primera División174
1998/99Sporting GijónHiszpania Segunda División205
1999Yokohama FlügelsJaponia J-League2315
1999/00Sporting GijónHiszpania Segunda División2912
2000/01Sporting GijónHiszpania Segunda División366
2001/02Sporting GijónHiszpania Segunda División181
2002/03SD EibarHiszpania Segunda División191

Kariera reprezentacyjna

25 stycznia 1992 roku Lediachow zadebiutował w reprezentacji Wspólnoty Niepodległych Państw w wygranym 1:0 towarzyskim meczu ze Stanami Zjednoczonymi. W 1992 roku został powołany przez Anatolija Byszowca do kadry na Euro 92, jednak nie wystąpił we tam w żadnym meczu. W 1994 roku wystąpił na Mistrzostwach Świata w USA w wygranym 6:1 meczu z Kamerunem. W kadrze WNP rozegrał 7 meczów i strzelił 1 gola, a w kadrze Rosji – 9 meczów.

Bibliografia

Skład reprezentacji Wspólnoty Niepodległych Państw na Euro 1992

Flag of the CIS (UEFA Euro 1992).svg

Skład reprezentacji Rosji na Mundialu 1994

Rosja

Piłkarz roku w Rosji
Futboł
Sport-Express
RFS
Trenerzy Rotoru Wołgograd
  1. ↑ a b c d e trener tymczasowy
Trenerzy Szynnika Jarosławl
  1. ↑ a b c d e f tymczasowo
Trenerzy Achmatu Grozny
  1. ↑ a b c d e f g h tymczasowo
Trenerzy Spartaka Moskwa
  1. ↑ a b c d e tymczasowo
Trenerzy Bałtiki Kaliningrad
  • Abramow (1957)
  • Katrowski (1957–58)
  • Szczerbinski (1958–61)
  • Kirsz (1962)
  • Chorewicz (1963–64)
  • Kirsz (1965–67)
  • Nowikow (1968)
  • Sołowjow (1969–74)
  • Zacharow (1974)
  • Rieznik (1975)
  • Czesnokow (1976–77)
  • Antipow (1977–78)
  • Lifszyć (1979)
  • Pieriewałow (1980–83)
  • Iwanow (1984–87)
  • Silagadze (1988)
  • Saryczew (1989)
  • Czesnokow (1990)
  • Bondariew (1990)
  • Wasienin (1991–92)
  • Szpierling (1992–93)
  • Iwanow (1994)
  • Tkaczenko (1995–98)
  • Diergacz (1999)
  • Iwanow (1999)
  • Karman (2000–01)
  • Nikitienko (2001[A])
  • Sawczenkow (2001)
  • Zelkevičius (2002–03)
  • Mogilny (2003[A])
  • Butenko (2004)
  • Mogilny (2004[A])
  • Siomin (2004)
  • Tkaczenko (2005–06)
  • Ignatienko (2007)
  • Szczerbaczenko (2007[A])
  • Sanaja (2008–09)
  • Tkaczenko (2009)
  • Lach (2010)
  • Tkaczenko (2010)
  • Francew (2011)
  • Gorbaczow (2011[A])
  • Pjerjewiertajło (2011–14)
  • Juran (2014–15)
  • Dysziekow (2015–16)
  • Gorbaczow (2016)
  • Zachariak (2016–17)
  • Czeriewczenko (2017)
  • Niepomniaszczij (2017)
  • Lediachow (2018)
  • Kaleszin (od 2019)
  1. ↑ a b c d e tymczasowo

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Lediakhov.JPG
Autor: Mikhail Slain, Licencja: CC BY-SA 3.0
Igor Lediakhov as coach of FC Spartak Moscow