Ilie Năstase
 | |
| Państwo |  Rumunia |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 19 lipca 1946 Bukareszt |
| Wzrost | 183 cm |
| Masa ciała | 75 kg |
| Gra | praworęczna, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny | 1969 |
| Zakończenie kariery | 1985 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 57 |
| Najwyżej w rankingu | 1 (23 sierpnia 1973) |
| Australian Open | 1R (1981) |
| Roland Garros | W (1973) |
| Wimbledon | F (1972, 1976) |
| US Open | W (1972) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 45 |
| Najwyżej w rankingu | 10 (30 sierpnia 1977) |
| Roland Garros | W (1970) |
| Wimbledon | W (1973) |
| US Open | W (1975) |
| Odznaczenia | |
   | |
Ilie Năstase (ur. 19 lipca 1946 w Bukareszcie) – rumuński tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, lider rankingu singlowego ATP.
Kariera sportowa
Jako zawodowy tenisista Năstase występował w latach 1969–1985.
W grze pojedynczej wygrał 57 turniejów rangi ATP World Tour i awansował do 38 finałów. Wśród singlowych triumfów Rumuna znajdują się dwa wielkoszlemowe tytuły, US Open 1972 i French Open 1973. Cztery razy był ponadto mistrzem turnieju Masters Grand Prix.
W grze podwójnej Năstase trzy razy odniósł końcowy sukces w zawodach wielkoszlemowych, łącznie zwyciężając w 45 turniejach ATP World Tour i osiągając 35 finałów.
W grze mieszanej dwukrotnie był najlepszy na Wimbledonie (lata 1970 i 1972), a także był w finale US Open w 1972 roku.
W latach 1966–1985 reprezentował Rumunię w Pucharze Davisa. Trzykrotnie pomógł drużynie dojść do finału, w 1969, 1971 i 1972 roku. Łącznie zagrał w zawodach 146 meczów, z których 109 wygrał.
W rankingu gry pojedynczej Năstase najwyżej był na 1. miejscu (23 sierpnia 1973), a w klasyfikacji gry podwójnej na 10. pozycji (30 sierpnia 1977). Na szczycie listy singlowej znajdował się łącznie przez 40 tygodni.
Năstase, oprócz talentu tenisowego, słynął również z dobrego humoru na korcie oraz niejednokrotnie z nieczystej i prowokacyjnej gry, dzięki czemu zyskał przydomek „nasty” (ang. wstrętny, paskudny)[1]. Po zakończeniu przygody ze sportem, napisał w latach 80. kilka powieści w języku francuskim. W latach 90. próbował swoich sił w polityce, startując w 1996 roku bez sukcesu w wyborach na urząd prezydenta Bukaresztu.
W 1991 roku uhonorowany został miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy. W 2009 roku został kawalerem francuskiej Legii Honorowej[2], a w 2016 roku otrzymał Order Gwiazdy Rumunii w klasie komandorskiej[3], wcześniej był odznaczony również klasą oficerską[4].
Finały w turniejach wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (2–3)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 1971 | French Open, Paryż | Ceglana |  Jan Kodeš | 6:8, 2:6, 6:2, 5:7 |
| Finalista | 2. | 1972 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  Stan Smith | 6:4, 3:6, 3:6, 6:4, 5:7 |
| Zwycięzca | 1. | 1972 | US Open, Nowy Jork | Trawiasta | Arthur Ashe | 3:6, 6:3, 6:7(1–5), 6:4, 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 1973 | French Open, Paryż | Ceglana |  Nikola Pilić | 6:3, 6:3, 6:0 |
| Finalista | 3. | 1976 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  Björn Borg | 4:6, 2:6, 7:9 |
Gra podwójna (3–2)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 1966 | French Championships, Paryż | Ceglana |  Ion Țiriac | Clark Graebner Dennis Ralston | 3:6, 3:6, 0:6 |
| Zwycięzca | 1. | 1970 | French Open, Paryż | Ceglana | Ion Țiriac | Arthur Ashe Charlie Pasarell | 6:2, 6:4, 6:3 |
| Finalista | 2. | 1973 | French Open, Paryż | Ceglana | Jimmy Connors |  John Newcombe Tom Okker | 1:6, 6:3, 3:6, 7:5, 4:6 |
| Zwycięzca | 2. | 1973 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Jimmy Connors | John Cooper Neale Fraser | 3:6, 6:3, 6:4, 8:9(3), 6:1 |
| Zwycięzca | 3. | 1975 | US Open, Nowy Jork | Ceglana | Jimmy Connors | Tom Okker Marty Riessen | 6:4, 7:6 |
Gra mieszana (2–1)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 1970 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Rosie Casals |  Olga Morozowa Aleksandre Metreweli | 6:3, 4:6, 9:7 |
| Zwycięzca | 2. | 1972 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Rosie Casals | Evonne Goolagong Kim Warwick | 6:4, 6:4 |
| Finalista | 1. | 1972 | US Open, Nowy Jork | Trawiasta | Rosie Casals | Margaret Smith Court Marty Riessen | 3:6, 5:7 |
Przypisy
- ↑ Robert McG. Thomas Jr: TENNIS; Cooper, Nastase and Vilas Are Named to International Hall of Fame (ang.). The New York Times, 1991-03-27. [dostęp 2013-11-14].
- ↑ AFP: France honours beloved Nastase (ang.). winknews.com, 2009-03-11. [dostęp 2016-07-19].
- ↑ Rafał Smoliński: Ilie Nastase z wyjątkowym prezentem na 70. urodziny (pol.). sportowefakty.pl, 2016-07-19. [dostęp 2016-07-19].
- ↑ Cetăţeni români şi străini decoraţi cu Ordinul Naţional „Steaua României”. presidency.ro. [dostęp 2017-09-18].
Bibliografia
- Profil na stronie ATP (ang.). Association of Tennis Professionals. [dostęp 3 listopada 2013].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 3 listopada 2013].
- Profil na stronie Pucharu Davisa (ang.). Davis Cup. [dostęp 3 listopada 2013].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
.svg)
Flag of Romania, (21 August 1965 - 22 December 1989/officialy 27 December 1989).
_(construction).png)
Construction sheet of the Flag of Romania as depicted in Decree nr. 972 from 5 November 1968.
- l = 2/3 × L
- C = 1/3 × L
- S = 2/5 × l
Flag of Romania, (21 August 1965 - 22 December 1989/officialy 27 December 1989).
Construction sheet of the Flag of Romania as depicted in Decree nr. 972 from 5 November 1968.
- l = 2/3 × L
- C = 1/3 × L
- S = 2/5 × l
Autor: flickr-user Phil Guest from Bournemouth, UK, Licencja: CC BY-SA 2.0
Ilie Năstase, 2004
Baretka: Order Gwiazdy Rumunii (model 1999) – Komandor – Rumunia.
Baretka: Order Gwiazdy Rumunii (model 1999) – Oficer – Rumunia.