Inmarsat 5-F1
| Indeks COSPAR | 2013-073A |
|---|---|
| Państwo |  Wielka Brytania |
| Zaangażowani | Inmarsat |
| Model satelity | BSS-702HP |
| Rakieta nośna | Proton M/Briz-M |
| Miejsce startu | Bajkonur, Kazachstan |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Czas trwania | |
| Początek misji | 8 grudnia 2013 12:12 UTC |
| Wymiary | |
| Kształt | sześcienny |
| Wymiary | złożony: 6,98 × 3,59 × 3,27 m; rozłożony: 6,98 × 8,08 × 33,80 m |
| Masa całkowita | startowa 6100[1] kg, na początku pracy 3750 kg[2] |
Inmarsat 5-F1 – satelita telekomunikacyjny należący do firmy Inmarsat, świadczący głównie usługi VSAT w paśmie Ka.
Planowany czas działania satelity wynosi 15 lat[1]. Był to trzeci satelita Inmarsatu wyniesiony rakietą Proton[1], pierwszy z trzech satelitów serii 5, zamówionych w sierpniu 2010 roku[3].
Budowa i działanie
Satelita został zbudowany przez firmę Boeing Satellite Systems w oparciu platformę BSS-702HP[1]. Ładunek telekomunikacyjny jest równoważny 89 transponderom pasma Ka[2]. Osiemdziesiąt dziewięć wiązek obsługiwanych jest przez 2 anteny nadawcze i 4 odbiorcze.
Telemetria i komendy przesyłane są w pasmach Ka i C.
Dwa panele ogniw słonecznych wytwarzają około 15 kW energii elektrycznej (13,8 kW przy końcu czasu działania satelity). Każdy składa się z 5 segmentów trójzłączowych ogniw z GaAs. Satelita posiada akumulatory litowo-jonowe[2].
Główny napęd satelity stanowi silnik jonowy, z ksenonem jako gazem roboczym. Do osiągnięcia orbity docelowej wykorzystany został silnik ciekłopędny, o ciągu 445 N. Położenie utrzymywane jest za pomocą 4 silniczków o ciągu 22 N i 4 o ciągu 10 N[2].
Start
Start rakiety Proton M z członem górnym Briz-M nastąpił planowo o 12:12 UTC. Satelita odłączył się od rakiety 15 godzin i 31 minut po starcie, wchodząc na orbitę supersynchroniczną o parametrach: 4341 km × 65 000 km × 26,75°[4].
Przypisy
- ↑ a b c d International Launch Services: Inmarsat-5 F1 (ang.). International Launch Services. [dostęp 2013-12-11].
- ↑ a b c d Inmarsat-5 (ang.). boeing.com. [dostęp 2013-12-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)].
- ↑ Hubert Bartkowiak: Trzy nowe satelity dla Inmarsatu. kosmonauta.net, 11 sierpnia 2010. [dostęp 2013-12-11].
- ↑ Chris Bergin: ILS Proton-M successfully launches Inmarsat-5 F1 (ang.). nasaspaceflight.com, 8 grudnia 2013. [dostęp 2013-12-11].
