Irena Bohuss-Hellerowa

Irena Bohus-Hellerowa
Ilustracja
Irena Bohussówna (przed 1902)
Data urodzenia

1878

Data i miejsce śmierci

10 czerwca 1926
Warszawa

Zawód

aktorka, śpiewaczka

Współmałżonek

Ludwik Heller

Irena Bohus-Hellerowa (ur. 1878, zm. 10 czerwca 1926 w Warszawie) – śpiewaczka operowa i aktorka dramatyczna.

Życiorys

Pochodziła ze spolszczonej rodziny węgierskiej. W roku 1895 ukończyła Konserwatorium we Lwowie w klasie śpiewu i w tym samym roku zadebiutowała na scenie Teatru Miejskiego we Lwowie w partii Siebla w Fauście Charles'a Gounoda. Śpiewała sopranem[1]. Występowała na scenach operowych Lwowa, Warszawy i Pragi. W 1900 roku wyjechała do Mediolanu, gdzie kontynuowała naukę śpiewania.

11 października 1902 roku we Lwowie wzięła ślub z Ludwikiem Hellerem[1]. W 1905 roku wystąpiła w ramach zorganizowanego przez męża sezonu operowego w Teatro Lirico w Mediolanie.

Od 1916 roku mieszkała w Wiedniu. gdzie udzielała lekcji śpiewu. W 1920 roku przeprowadziła się do Warszawy i pracowała tam jako aktorka dramatyczna na scenach Komedii, Bagateli i Reduty. 10 lutego 1925 roku w Filharmonii Warszawskiej odbyła się uroczystość jubileuszu jej pracy artystycznej. Po zakończeniu kariery artystycznej prowadziła dom mody[1].

Popełniła samobójstwo[1]. Pozostawiła po sobie Pamiętniki.

Wybrane role

W Teatrze Lwowskim[1]:

  • Bal w operze jako Aniela
  • Gejsza jako Mimoza
  • Orfeusz w piekle jako Eurdyka
  • Córka pułku jako Maria
  • Sprzedana narzeczona jako Marynka
  • Lohengrin jako Elza

W Warszawskich Teatrach Rządowych[1]:

  • Jaś i Małgosia jako Jaś
  • Cyganeria jako Mimi

W Teatrze Wielkim w Warszawie[1]:

  • Eugeniusz Oniegin jako Tatiana
  • Pajace jako Nedda

W Convent Garden w Londynie[1]:

  • Don Pasquale jako Norina
  • Andrea Chenier jako Magdalena

W Teatrze Komedia w Warszawie[1]:

  • Wilkołak jako Księżna

Przypisy

  1. a b c d e f g h i Irena Bohuss-Heller, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2022-12-01].

Bibliografia

  • Piotr Marek Stański, Rodzina Hellerów: Mira i Ludwik oraz Irena Bohuss, "Semper Fidelis" 1/2006.

Media użyte na tej stronie