Irynej Biłyk
 | |
| Kraj działania | Watykan |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 2 stycznia 1950 Kniażpol |
| Eparcha buczacki | |
| Okres sprawowania | 2000-2007 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | Kościół katolicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego |
| Inkardynacja | bazylianie |
| Śluby zakonne | 13 października 1978 |
| Prezbiterat | 14 października 1978 |
| Chirotonia biskupia | 15 sierpnia 1989 |
| Data konsekracji | 15 sierpnia 1989 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Sofron Dmyterko | ||||
| Współkonsekratorzy | Ivan Semedi Ivan Marghitych | ||||
| |||||
Irynej Biłyk OSBM (ur. 2 stycznia 1950 w Kniażpolu) – ukraiński duchowny katolicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego, biskup buczacki w latach 2000-2007, od 2007 kanonik bazyliki Matki Bożej Większej.
Życiorys
Po maturze rozpoczął studia na uniwersytecie w Użhorodzie i wstąpił do zakonu bazylianów. Po odbyciu służby wojskowej studiował w Kijowie, po czym poświęcił się dalszej formacji zakonnej, którą uwieńczył ślubami wieczystymi złożonymi 13 października 1978 i święceniami kapłańskimi przyjętymi następnego dnia. Po święceniach zaczął potajemną działalność duszpasterską na terenie Ukraińskiej SRR.
Episkopat
15 sierpnia 1989 bp Sofron Dmyterko udzielił mu potajemnych święceń biskupich. 16 stycznia 1991, tuż przed oficjalnym zalegalizowaniem Kościoła greckokatolickiego przez rząd radziecki, papież Jan Paweł II potwierdził ważność tego obrzędu i ustanowił bp. Biłyka biskupem pomocniczym eparchii iwano-frankowskiej ze stolicą tytularną Novae.
21 lipca 2000 został wybrany eparchą buczackim.
28 lipca 2007 Benedykt XVI mianował go kanonikiem bazyliki Matki Bożej Większej i zwolnił go z obowiązków eparchy[1].
Przypisy
- ↑ NOMINA DELL’AMMINISTRATORE APOSTOLICO SEDE VACANTE AD NUTUM SANCTAE SEDIS DELL’EPARCHIA DI BUCHACH DEGLI UCRAINI (wł.). vatican.va, 2007-07-28. [dostęp 2018-04-17].
Bibliografia
Linki zewnętrzne
- Irynej Biłyk w bazie catholic-hierarchy.org (ang.)
Media użyte na tej stronie