István Vaskuti
Data i miejsce urodzenia | 4 grudnia 1955 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost | 183 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
István Vaskuti (ur. 4 grudnia 1955 w Debreczynie[1]) – węgierski kajakarz, kanadyjkarz, złoty medalista olimpijski z Moskwy i dziewięciokrotny mistrz świata.
Kariera sportowa
Zdobył złoty medal w wyścigu kanadyjek dwójek (C-2) na dystansie 500 metrów, w parze z László Foltánem, na mistrzostwach świata w 1977 w Sofii[2]. Na mistrzostwach świata w 1978 w Belgradzie wywalczył dwa złote medale w konkurencji dwójek: na 500 metrów z Foltánem i na 10 000 metrów z Tamásem Budayem[3], a na mistrzostwach świata w 1979 w Duisburgu zdobył brązowy medal w wyścigu dwójek na 10 000 metrów (z Budayem) i zajął 6. miejsce w konkurencji C-2 na 500 metrów (z Foltánem)[4].
Zwyciężył wraz z Foltánem w dwójkach na dystansie 500 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie. Osada węgierska wyprzedziła Ivana Patzaichina i Petre Capustę z Rumunii oraz Borisława Ananiewa i Nikołaja Iłkowa z Bułgarii[1]. Ponownie zdobył dwa złote medale w wyścigach C-2 na mistrzostwach świata w 1981 w Nottingham: na 500 metrów z Foltánem i na 10 000 metrów z Budayem[5]. Na mistrzostwach świata w 1982 w Belgradzie wywalczył dwa brązowe medale na tych samych dystansach i z tymi samymi partnerami[6], a na mistrzostwach świata w 1983 w Tampere zwyciężył z Budayem na 10 000 metrów i zajął z Foltánem 4. miejsce na 500 metrów[7].
Zdobył złoty medal w wyścigu dwójek na 500 metrów, w osadzie z Jánosem Sarusim Kisem, na mistrzostwach świata w 1985 w Mechelen, a także zajął 7. miejsce w konkurencji C-2 na 1000 metrów (z Sarusim Kisem) i 6. miejsce na 10 000 metrów (z Budayem)[8]. Wraz z Sarusim Kisem zdobył złote medale na dystansach 500 metrów i 1000 metrów oraz zajął 5. miejsce na 10 000 metrów na mistrzostwach świata w 1986 w Montrealu[9].
Na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu był chorążym reprezentacji Węgier. Wystąpił wraz z Sarusim Kisem w wyścigu dwójek na 500 metrów, zajmując 6. miejsce[1].
Przypisy
- ↑ a b c István Vaskuti, olympedia.org [dostęp 2022-06-05] (ang.).
- ↑ 1977 WCh Sofia, BUL, canoeresults.eu [dostęp 2022-06-05] (ang.).
- ↑ 1978 WCh Belgrad, YUG, canoeresults.eu [dostęp 2022-06-05] (ang.).
- ↑ 1979 WCh Duisburg, FRG, canoeresults.eu [dostęp 2022-06-05] (ang.).
- ↑ 1981 WCh Nottingham, GBR, canoeresults.eu [dostęp 2022-06-05] (ang.).
- ↑ 1982 WCh Belgrad, YUG, canoeresults.eu [dostęp 2022-06-05] (ang.).
- ↑ 1983 WCh Tampere, FIN, canoeresults.eu [dostęp 2022-06-05] (ang.).
- ↑ 1985 WCh Mechelen, BEL, canoeresults.eu [dostęp 2022-06-05] (ang.).
- ↑ 1986 WCh Montreal, CAN, canoeresults.eu [dostęp 2022-06-05] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Olympic Movement flag
Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.
- Colors as per http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
- blue: PMS 3005C
- yellow: PMS 137C
- black: PMS 426C
- green: PMS 355C
- red: PMS 192C
- Dimensions of the rings taken from http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
Pictograms of Olympic sports - Canoeing (flatwater). This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.