Iwan Połbin

Iwan Połbin
Иван Полбин
Ilustracja
generał major pilot generał major pilot
Pełne imię i nazwisko

Iwan Siemionowicz Połbin

Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1905
Rtiszczewo-Kamienka, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

11 lutego 1945
Wrocław, III Rzesza

Przebieg służby
Lata służby

1927–1945

Siły zbrojne

Red star.svg Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Stanowiska

d-ca 6 Gw. Korpusu Lotnictwa Bombowego

Główne wojny i bitwy

bitwa nad Chałchin-Goł;
II wojna światowa:

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku RadzieckiegoZłota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order LeninaOrder Lenina Order Czerwonego SztandaruOrder Czerwonego SztandaruOrder Suworowa II klasy (ZSRR)Order Bohdana Chmielnickiego II klasyOrder Wojny Ojczyźnianej I klasyOrder Czerwonej Gwiazdy

Iwan Siemionowicz Połbin, ros. Иван Семёнович Полбин (ur. 1 stycznia?/ 14 stycznia 1905 w Rtiszczewie-Kamience, zm. 11 lutego 1945 we Wrocławiu) – radziecki dowódca wojskowy, generał major lotnictwa, dwukrotny Bohater Związku Radzieckiego (1942, 1945).

Życiorys

Urodził się we wsi Rtiszczewo-Kamienka (od 1965 – Połbino), obecnie w rejonie majnskim obwodu uljanowskiego. W 1918 opuścił rodzinną wieś i zaczął pracować w brygadzie naprawczej na kolei. Wstąpił wtedy do Komsomołu. W 1927 wcielony do Armii Czerwonej. Następnie skierowany do wojskowej szkoły pilotów w Orenburgu, którą ukończył z wyróżnieniem w 1931. Po ukończeniu szkoły skierowany do lotnictwa bombowego na Dalekim Wschodzie. Pełnił tam służbę do 1941. W 1939 brał udział w walkach nad Chałchin-Goł.

W 1941 został dowódcą 150. pułku lotnictwa bombowego i po ataku Niemiec na ZSRR walczył w rejonie Smoleńska, Wielkich Łuków i Rżewa, w 1942 dowodził tym pułkiem w trakcie bitwy stalingradzkiej. Za walki w trakcie tej bitwy otrzymał 23 listopada 1942 r. tytuł Bohatera Związku Radzieckiego. W grudniu 1942 został dowódcą 301. Dywizji Lotnictwa Bombowego, a następnie od kwietnia 1943 dowódcą 1. Korpusu Lotnictwa Bombowego (przemianowany później na 6. Gwardyjski Korpus Lotnictwa Bombowego).

20 października 1943 dowodząc grupą 17 samolotów bombowych Pe-2 i 17 samolotów myśliwskich, gdy napotkał grupę niemieckich samolotów bombowych w czasie gdy samoloty myśliwskie nawiązały walkę z osłoną niemieckich samolotów bombowych wydał rozkaz zaatakowania przez samoloty bombowe Pe-2 bronią pokładową niemieckich samolotów bombowych[1]. Był to pierwszy przypadek w lotnictwie radzieckim takiego użycia samolotów bombowych[2]. W trakcie tej walki lotnicy radzieccy zestrzelili 13 samolotów, z tego 6 zestrzeliły samoloty Pe-2, przy stracie 3 własnych maszyn[1].

Dowodzony przez niego korpus wziął udział w operacji lwowsko-sandomierskiej 1 Frontu Ukraińskiego w 1944, atakował szlaki komunikacyjne w rejonie Kielc i Rzeszowa. W operacji wiślańsko-odrzańskiej dowodził 6 Korpusem Lotnictwa Bombowego Gwardii w składzie 1. Frontu Ukraińskiego. 11 lutego 1945 dowodził w powietrzu grupą 9 samolotów Pe-2, która zaatakowała baterię artylerii znajdującą się we Wrocławiu i ostrzeliwującą nacierające na miasto oddziały. W trakcie ataku samolot pilotowany przez Połbina zostaje trafiony pociskiem i rozbił się, był to jego 157 lot bojowy. Cała załoga zginęła.

6 kwietnia 1945 pośmiertnie nadano mu po raz drugi tytuł Bohatera Związku Radzieckiego. 5 maja 1980 odsłonięto symboliczną mogiłę Iwana Połbina na cmentarzu oficerów radzieckich na Partynicach we Wrocławiu. Jego imię nosi także jedna z ulic na wrocławskim osiedlu Kozanów.

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b T. Malinowski Lotnicy świata str. 198.
  2. ↑ Wniosek nagrodowy dowódcy 2 Armii Lotniczej gen. płk. S. Krasowskiego z 10 lutego 1945.
  3. ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза начальствующему составу Красной Армии» от 23 ноября 1942 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1942. — 12 декабря (№ 44 (203)). — С. 1.

Bibliografia

  • Tadeusz Malinowski: Lotnicy świata. Warszawa: WKiŁ, 1985, s. 197–199. ISBN 83-206-0495-8. OCLC 830181110.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Red star.svg
A red star. 1922-1943. Used as a symbol of communism in some occasions. The symbol can also represent socialism. Also seen on Soviet aircraft.
Золотая Звезда Героя Советского Союза.svg
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
Order of Lenin Ribbon Bar.svg
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
SU Order of the Red Banner ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
POL Order Wojny Ojczyźnianej 1kl BAR.svg
Baretka: Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
SU Order of the Red Star ribbon.svg
Ribbon bar of the Order of the Red Star‎. The Soviet Union (USSR).
Ivan Semyonovich Polbin.jpg
Twice Hero of the Soviet Union Ivan Semyonovich Polbin
1943avia-p05r.png
Autor: Васильев Кирилл Сергеевич (Kirill S. Vasilyev), Licencja: CC BY-SA 4.0
Союз Советских Социалистических Республик/Советский Союз/СССР

Вооруженные силы

Рабоче-Крестьянская Красная Армия (РККА)

Род войск: авиация

Знаки различия образца 1943г., погоны повседневные.

Воинское звание:

  • Генерал-майор.
  • Генерал-майор инженерно-авиационной службы.

Первичный источник:

  • Указ Президиума Верховного Совета СССР «О введении погон для личного состава Красной армии» от 6 января 1943г., объявленный Приказом Народного Комиссара обороны СССР № 24 от 10 января 1943 г.
  • Приказ Народного Комиссара обороны СССР № 25 от 15 января 1943 г .«О введении новых знаков различия и об изменениях в форме одежды Красной Армии»

Вторичный источник:

  • Харитонов О.В. Иллюстрированное описание обмундирования и знаков различия Советской Армии (1918–1958), АИМ, Л., 1960.
Flag of the Soviet Air Force 2.svg
Flag of the Soviet Air Force
Order suvorov2 rib.png
Order of Suvorov ribbon, second class