Iwan Sabasznikow

Iwan Sabasznikow (siedzi pierwszy z prawej) jako doktorant Iwana Pawłowa (w środku), Sankt Petersburg 1891 rok

Iwan Michajłowicz Sabasznikow (ros. Иван Михайлович Сабашников, ur. 7 stycznia 1855[1] w Kiachcie, zm. w styczniu 1932) – rosyjski lekarz psychiatra.

Życiorys

Syn Michaiła Nikiticza Sabasznikowa, brat kupca herbacianego Wasilija Michaiłowicza Sabasznikowa. Jego kuzynem był Wiktor Kandinski. Studiował medycynę na Cesarskim Uniwersytecie Moskiewskim, studia ukończył w 1877. W tym samym roku został młodszym lekarzem Syberyjskiej Floty we Władywostoku, z którą wyprawiał się do Chin i Japonii; od 1881 we Flocie Czarnomorskiej. Od 1883 do 1889 roku został nadetatowym asystentem w Szpitalu Mikołaja Cudotwórcy w Sankt Petersburgu u Ottona Czeczotta, pracował też naukowo pod kierunkiem Iwana Pawłowa[2]. Tytuł doktora medycyny otrzymał w 1890 roku. Od 1896 lekarz naczelny Szpitala Św. Jana Bożego w Warszawie. Od 1904 do 1915 roku dyrektor Szpitala Psychiatrycznego w Tworkach[3]. Po 1915 roku mieszkał w Moskwie, w latach 1919-1920 praktykował na Uralu. Zmarł w styczniu 1932 w Moskwie[2]. Pochowany jest na moskiewskim Cmentarzu Nowodziewiczym.

Władał podobno 12 językami, tłumaczył na rosyjski poezje Rabindranatha Tagore i Edwina Arnolda. W 1885 roku przetłumaczył na rosyjski podręcznik psychiatrii Cloustona.

Sabasznikow był lekarzem, który rozpoznał w 1900 roku u Józefa Piłsudskiego chorobę psychiczną, obłąkanie omamowe (paranoia hallucinatoria). Piłsudski został aresztowany w nocy z 21 na 22 lutego tego roku w Łodzi. Po uwięzieniu w X Pawilonie Cytadeli postanowił symulować chorobę psychiczną, w czym pomagał mu Rafał Radziwiłłowicz. Jan Piłsudski 2 października wystąpił do naczelnika Warszawskiego Gubernialnego Zarządu Żandarmerii o zbadanie brata przez doktora Sabasznikowa; badanie odbyło się w dniu 24 października (6 listopada). Lekarz zdecydował również o skierowaniu Piłsudskiego na obserwację szpitalną w Szpitalu Świętego Mikołaja w Petersburgu, skąd ten w maju 1901 roku uciekł[4].

Prace

  • К фармакологии натросалицилового теобромина (Диуретина). СПб., 1892
Przekłady
  • Клинические лекции по душевным болезням Thomasa S. Cloustona. Санкт-Петербург: тип. Месника и Римана, 1885
  • Светило Азии, или Великое отречение: Поэма Эдвина Арнольда. пер. с англ. (с 38 изд.) И. Юринского (И. М. С[абашни]кова). С.-Петербург: Типо-литография Месника и Римана, 1891
  • Тагор П. Гитанджали. Садовник. Москва, 1919.

Przypisy

  1. ↑ РГИА, fgurgia.ru [dostęp 2020-06-19] (ros.).
  2. ↑ a b Санкт-Петербургская психиатрическая больница св. Николая Чудотворца. К 140-летию. Том I. СПб: «Издательско-полиграфическая компания «КОСТА», 2012 s. 561
  3. ↑ Uniwersytet Warszawski – 1869-1915, www.psych.waw.pl [dostęp 2017-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-24].
  4. ↑ Tadeusz Nasierowski, Symulacja choroby psychicznej przez Józefa Piłsudskiego zakończona ucieczką ze szpitala Św. Mikołaja Cudotwórcy w Petersburgu, „Psychiatria Polska”, 23 (3), 1989, s. 232-243, PMID: 2697003.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Pavlov with students (1891).JPG
Iwan Pawłow i jego doktoranci na Wojskowej Akademii Medyko-Chirurgicznej w Peterburgu, 1891. Siedzą: Gincburg, Burzinski, Pawłow, Kamienski, Sabasznikow. Stoją: Szulgin, Oswianicki, Glinski.