Iwane Matsui

Iwane Matsui
松井 石根
Ilustracja
Rikugun-taishō generał Rikugun-taishō
generał
Data i miejsce urodzenia

27 lipca 1878
Nagoja

Data i miejsce śmierci

23 grudnia 1948
Tokio

Przebieg służby
Lata służby

1897–1938

Siły zbrojne

 Armia Cesarska

Stanowiska

dowódca
• 11 Dywizji
• Japońskiej Armii Tajwanu
• Szanghajskiej Armii Ekspedycyjnej
• Japońskiej Armii Chin Centralnych

Główne wojny i bitwy

wojna rosyjsko-japońska,
interwencja syberyjska,
wojna chińsko-japońska

Odznaczenia
Wielka Wstęga Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia) Złote Promienie ze Wstęgą Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia) Order Złotej Kani I klasy (Japonia) Order Złotej Kani V klasy (Japonia) Wielka Wstęga Orderu Świętego Skarbu (Japonia, 1888–2003) Złota i Srebrna Gwiazda Orderu Świętego Skarbu (Japonia, 1888–2003) Medal Wojskowy za Wojnę Rosyjsko-Japońską 1904-1905 (Japonia) Pamiątkowy Medal Wstąpienia na Tron Cesarza Yoshihito (Japonia) Medal Wojskowy za Wojnę Chińsko-Japońską 1937-1945 (Japonia)

Iwane Matsui (jap. 松井 石根 Matsui Iwane; ur. 27 lipca 1878 w Nagoi, zm. 23 grudnia 1948 w Tokio)japoński wojskowy, generał Cesarskiej Armii Japońskiej, dowódca japońskich wojsk interwencyjnych w Chinach podczas II wojny światowej, zbrodniarz wojenny.

Początki kariery wojskowej

Matsui brał udział w I wojnie chińsko-japońskiej, w latach 1904–1905. W latach 1915–1919 w Sztabie Generalnym. W latach 1921–1922 przydzielony do japońskiego sztabu Sił Ekspedycyjnych we Władywostoku, walczących na Dalekim Wschodzie po stronie białych w Rosyjskiej Wojnie Domowej. W latach 1922–1924 szef wywiadu w Harbinie. W latach 1924–1925 pełnił stanowisko dowódcy 35. Brygady Piechoty. Później, do roku 1928 szef oddziału II Sztabu Generalnego. W latach 1929–1931 dowódca 11. Dywizji.

Był członkiem japońskiej delegacji na Genewskiej Konferencji Rozbrojeniowej w latach 1931–1932. W 1932 ponownie przeniesiony do Sztabu Generalnego. W 1933 członek Najwyższej Rady Wojennej Japonii. W tym samym roku awansował do stopnia generała. Do 1934 roku był dowódcą armii japońskiej na Tajwanie. W 1935 roku przeniesiony w stan spoczynku.

Okres drugiej wojny chińsko-japońskiej

Powrócił do służby czynnej w 1937 roku, został mianowany dowódcą sił ekspedycyjnych w Szanghaju. Matsui miał bogate doświadczenie w operacjach chińskich, gdyż był on oficerem Armii Kwantuńskiej, dlatego po wybuchu II wojny chińsko-japońskiej otrzymał dowództwo Armii Japońskiej Chin Centralnych. W ich skład wchodziła 10. Armia oraz wojska ekspedycyjne w Szanghaju, którymi poprzednio dowodził.

13 grudnia 1937 roku dowodzone przez niego wojska zajęły ówczesną stolicę ChinNankin. Ponosi on odpowiedzialność za zbrodnie wojenne na narodzie chińskim, które znane są jako „masakra nankińska”. Przez ponad sześć tygodni żołnierze japońscy wymordowali ok. 200 tys. (inne źródła mówią o 300 tys.) ofiar, tysiące kobiet zostało zgwałconych, miasto zostało doszczętnie splądrowane i spalone. Matsui jako triumfator wjechał do miasta 17 grudnia i pozostał tam przez ok. 5-7 dni. Przez ten czas wiedział o zbrodniach dokonywanych przez jego żołnierzy.

Do 1938 roku pełnił on stanowisko głównodowodzącego Armii Chin Centralnych, po czym ponownie przeszedł w stan spoczynku.

Iwane Matsui przed Trybunałem Tokijskim

Po kapitulacji Japonii został aresztowany przez amerykańskie władze okupacyjne i postawiony przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym dla Dalekiego Wschodu. Postawiono mu zarzut dopuszczania się zbrodni wojennych i niepodjęcia żadnych kroków, zmierzających do powstrzymania rzezi cywilów i jeńców wojennych w Nankinie. Obrona wysuwała argument stanu zdrowia generała (w czasie działań wojennych i masakry nankińskiej chorował). Jednak oskarżyciele podkreślali fakt, że mimo iż chorował, nie przeszkadzało mu to w kierowaniu działaniami wojennymi ani w triumfalnym przybyciu do miasta, w czasie eskalacji okrucieństwa. Iwane Matsui został uznany za winnego zbrodni i stracony przez powieszenie. Wyrok wykonano w więzieniu Sugamo w Tokio, gdzie stracono również sześciu innych zbrodniarzy, m.in. Hideki Tōjō. W chwili śmierci miał 70 lat.

Zobacz też

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

帝國陸軍の階級―襟章―大将.svg
Autor: Alex Tora, Licencja: CC BY-SA 3.0
TAI SHO (General) collar rank insignia – Imperial Japanese Army; 1938-1945.
JPN Kinshi-kunsho 1Class BAR.svg
Baretka Orderu Złotej Kani I Klasy (Japonia).
JPN Zuiho-sho (WW2) 1Class BAR.svg
Baretka "ogólna": Order Świętego Skarbu – typ I, używany m. in. podczas II wojny światowej (Japonia).
JPN Zuiho-sho (WW2) 2Class BAR.svg
Baretka "ogólna": Order Świętego Skarbu – typ I, używany m. in. podczas II wojny światowej (Japonia).
Taisho Enthronement Commemorative Medal (Japan).png
Autor: Oleo, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar of the Taisho Enthronement Commemorative Medal 1915 (Japan)
1937-1945 China Incident War Medal.png
Autor: McOleo, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar of the 1937-1945 China Incident War Medal (Japan)
1904-1905 Russo-Japanese War Medal (Japan).png
Autor: McOleo, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar of the 1904-1905 Russo-Japanese War Medal (Japan)
Iwane Matsui.jpg
松井石根,Iwane Matui,Matui Iwane
JPN Kinshi-kunsho 5Class BAR.svg
Baretka Orderu Złotej Kani V Klasy (Japonia).