Józef Bukowski (zm. 1744)

Józef Bukowski herbu Ossoria (zm. 1744, w Nowotańcu), z Bukowego[1], [2] syn Jerzego – strażnik wojskowy wojsk koronnych, chorąży sanocki w latach 1729–1744, łowczy lwowski w latach 1727–1729, miecznik sanocki w latach 1713–1720[3] [4].

Poseł ziemi sanockiej na sejm konwokacyjny 1733 roku[5]. Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 27 kwietnia 1733 roku na tym sejmie[6]. Jako deputat podpisał pacta conventa Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku[7]. Był elektorem Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku[8]. Był konsyliarzem w konfederacji dzikowskiej 1734 roku i marszałkiem sądów kapturowych ziemi sanockiej[9].

Krypta grobowa rot. Józefa Bukowskiego w podziemiach kościoła pw. św. Mikołaja w Nowotańcu. 2009

Był fundatorem konwentu starowiejskiego, po roku 1742 ufundował drewniany kościółek w Dukli, oraz nowy murowany kościół parafialny w Nowotańcu (przed rokiem 1744), dzierżawił Hryńcowce i Karolówkę 1736. Właściciel Nowotańca od roku 1717. Ożeniony z Barbarą Gumowską. Miał tylko córkę Franciszkę zamężną z Mikołajem Rejem, kasztelanem zawichostskim.

Linki zewnętrzne

Bibliografia

  • Herbarz polski Kaspra Niesieckiego, t. 2. 1979. str. 179.
  • January Poźniak. O Józefie Bukowskim herbu Ossoria.
  • Wiesław Bondyra, Reprezentacja sejmowa Rusi Czerwonej w czasach saskich, 2005, s. 108, 109

Przypisy

  1. ↑ „Z ziemi sanockiej” [w:] Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach błękitny. str. 76
  2. ↑ „Potomkowie Jerzego, czwartego syna Mikołaja Czeszyka z Tyrawy (1402), dziedzica Grabownicy, Rytarowic, Bukowego i innych, sędzia ziemski sanocki 1420. Czeszykowie otrzymali nadania ziemi od księcia Władysława Opolczyka, pod warunkiem że przeniosą się na Ruś” {w:] Adam Boniecki. Herbarz polski: Wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach. t.2. 1985. str. 243.
  3. ↑ „Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy”. Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 315.
  4. ↑ „Józef Bukowski, chorąży sanocki 1720 r., strażnik polny wojskowy, regimentarz partyi ukraińskiej; walcząc w konfederacyi tarnogrodzkiej 1716 r. jako rotmistrz, odznaczył się chlubnie w kilku potyczkach, a gdy pod Tarnowem wojsko konfederackie pobite zostało od wojsk saskich, zebrawszy 80 ludzi, z nimi powstrzymywał jakiś czas oddział nieprzyjacielski i dał czas swoim do odwrotu; wysłany od hetmana Józefa Potockiego przeciwko buntującemu się chłopstwu na Ukrainie, rozgromił je w kilku potyczkach i jednego z ich przywódców, nazwiskiem Tarasa, wziął do niewoli” . [w:] Seweryn hr. Uruski. Rodzina: Herbarz szlachty polskiej.
  5. ↑ Kuryer Polski. 1733, nr 171, s. 345.
  6. ↑ Konfederacya generalna omnium ordinum Regni et Magni Ducatus Lithuaniae na konwokacyi generalney Warszawskiej uchwalona […] 27 (słow. […] kwietnia […] 1733, s. 42.
  7. ↑ Porządek na Seymie Walnym elekcyi między Warszawą a Wolą dnia 25 Sierpnia roku Pańskiego 1733 postanowiony, s. 51.
  8. ↑ Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. / zestawili w porządek abecadłowy Jerzy Dunin-Borkowski i Miecz. Dunin-Wąsowicz, Lwów 1910, s. 22
  9. ↑ Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego w dalszym ciągu Wydawnictwa fundacyi Al. hr. Stadnickiego. Ogłaszane przez Towarzystwo Naukowe we Lwowie. T.23. Lauda sejmikowe wiszeńskie, lwowskie, przemyskie i sanockie 1731–1772, Lwów 1928, s. 123.

Media użyte na tej stronie

Krypta Bukowskiego Nowotaniec.JPG
Autor: Silar, Licencja: CC BY-SA 3.0
Rotmistrz Bukowski's Crypt. Church of St. Nicholas in Nowotaniec.