Józef Faà di Bruno

Józef Faà di Bruno
Giuseppe Faà di Bruno
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1815
Alessandria

Data i miejsce śmierci

18 kwietnia 1889
Rzym

Generał Pallotynów
Okres sprawowania

1869–1889

Wyznanie

chrześcijańskie

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Zakon Pallotynów

Prezbiterat

1838

Józef Faà di Bruno właściwie Giuseppe Faà di Bruno (ur. 17 lutego 1815 w Alessandrii, zm. 18 kwietnia 1889 w Rzymie) – włoski ksiądz katolicki, generał pallotynów w latach 1869-1889.

Życiorys

Ksiądz Józef Faà di Bruno urodził się w 1815 w Alessandrii we Włoszech, w rodzinie arystokratycznej. Święcenia kapłańskie przyjął w 1838. W 1844, jako doktor teologii, po spotkaniu w Turynie ks. Rafała Melii - wiernego współpracownika ks. Wincentego Pallottiego, postanowił przybyć do Rzymu i zapoznać się bliżej z pallotyńską ideą Apostolstwa Katolickiego[1]. Mieszkając w rzymskim Kolegium Szlacheckim, głosił misje i rekolekcje wraz z księżmi z pallotyńskiej wspólnoty powstałej przy kościele świętego Zbawiciela. W 1845 ksiądz Faà di Bruno postanowił zostać stałym współpracownikiem Pallottiego i rok później złożył przyrzeczenia wiążące go z pallotynami. Zaraz potem ks. Pallotti skierował go do pracy w Anglii. Ks. Faà di Bruno był tam ojcem duchownym i prefektem studiów w klasztorze dla konwertytów pod Cheadle oraz - przez wiele lat - rektorem pallotyńskiej placówki w Londynie. Dzięki jego wielkiemu oddaniu, w 1863 uroczyście otwarto kościół świętego Piotra - największy podówczas kościół katolicki w Londynie. Prowadził również wiele dysput z niekatolikami. 3 marca 1869, dekretem Kongregacji dla Biskupów i Zakonników, został mianowany rektorem pallotyńskiego domu w Rzymie oraz przełożonym generalnym Kongregacji. Funkcję tę pełnił przez 20 lat.

Ks. Faà di Bruno Szczególnie troszczył się o rozwój domów formacyjnych i dobre wychowanie przyszłych pallotyńskich księży. W czasie jego posługi otwarto pierwsze placówki Stowarzyszenia w Stanach Zjednoczonych Ameryki, Brazylii i Argentynie oraz (w 1887) rozpoczęto proces beatyfikacyjny ks. Wincentego Pallottiego na stopniu wyższym - apostolskim.

W chwili śmierci Faà di Bruna stowarzyszenie pallotynów liczyło 83 członków - w tym 31 księży, 40 kleryków i 12 braci - pracujących na 13 placówkach[2].

Ks. Józef Faà di Bruno zmarł 18 kwietnia 1889 w Rzymie w wieku 74 lat. Spoczywa na cmentarzu Campo Verano.

Przypisy

  1. Jadwiga Stabińska, Wincenty Pallotti, Poznań 1982, s. 106.
  2. ks. Tomasz Bielski SAC, Krótka historia Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, w: Stowarzyszenie Apostolstwa Katolickiego. Jubileusz wspólnoty ołtarzewskiej 1927-1977, Poznań-Warszawa 1977, s. 41.

Bibliografia

  • Jadwiga Stabińska, Wincenty Pallotti, Poznań 1982.
  • ks. Tomasz Bielski SAC, Krótka historia Stowarzyszenia Apostolstwa Katolickiego, w: Stowarzyszenie Apostolstwa Katolickiego. Jubileusz wspólnoty ołtarzewskiej 1927-1977, Poznań-Warszawa 1977, s. 37-58.
  • Liber mortuorum. pallotyni.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-21)]. (dostęp: 9 września 2011)