Józef Jacewicz

Józef Jacewicz
generał brygady pilot generał brygady pilot
Data i miejsce urodzenia

24 kwietnia 1926
Wojsztowicze

Data i miejsce śmierci

9 listopada 1975
Stęszew

Przebieg służby
Lata służby

1943 - 1975

Siły zbrojne

Orzeł LWP.jpg ludowe Wojsko Polskie

Formacja

Roundel of Poland (1921–1993).svg Lotnictwo ludowego Wojska Polskiego

Jednostki

2 Warszawska Dywizja Piechoty
3 Pomorska Dywizja Piechoty
2 pułk nocnych bombowców „Kraków”
5 pułk lotnictwa szturmowego
8 Dywizja Lotnictwa Szturmowego

Stanowiska

dowódca dywizji

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1943–1989) Srebrny Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej Medal 10-lecia Polski Ludowej
Order Wojny Ojczyźnianej I klasy

Józef Jacewicz (ur. 24 kwietnia 1926 w Wojsztowiczach k. Wołożyna, zm. 9 listopada 1975 w Stęszewie k. Poznania) – generał brygady pilot LWP.

Życiorys

Do 1940 był uczniem szkoły podstawowej w Trąbach, 10 lutego 1940 został deportowany wraz z rodziną do Kazachstanu przez NKWD. Do 1942 skończył 8 klas szkoły sowieckiej, potem pracował w sowchozie. W listopadzie 1943 wstąpił do Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR, żołnierz 2 DP im. J.H. Dąbrowskiego, od stycznia 1944 w 3 DP im. R. Traugutta, do końca marca 1944 skończył szkołę podoficerską ze stopniem kaprala. Od kwietnia 1944 w 2 pułku nocnych bombowców „Kraków”. Do października 1944 na kursie pilotażu. W stopniu plutonowego uczestniczył w walkach koło Warszawy, na Pomorzu i w Brandenburgii. Od sierpnia 1946 dowódca klucza w stopniu podporucznika. 1946–1950 w Wojskowej Akademii Lotniczej w Monino k. Moskwy, po powrocie w 5. pułku lotnictwa szturmowego w Elblągu, później w Bydgoszczy, zastępca dowódcy eskadry ds. pilotażu, od stycznia 1952 dowódca pułku w stopniu majora. Od 2 listopada 1955 dowódca 8. Dywizji Lotnictwa Szturmowego w Bydgoszczy w stopniu podpułkownika, a od 1 października 1958 pułkownika. Od 30 września 1963 dowódca 16. Dywizji Lotnictwa Myśliwsko-Szturmowego w Pile. Od października 1963 generał brygady; nominację wręczył mu w Belwederze przewodniczący Rady Państwa Aleksandra Zawadzkiego w obecności ministra obrony Mariana Spychalskiego. 7 marca 1964 zastępca dowódcy Lotnictwa Operacyjnego ds. liniowych, od 23 grudnia 1967 zastępca dowódcy Szkół Lotniczych – szef Szkół Lotniczych. Od 13 sierpnia 1970 komendant Centrum Szkolenia Lotniczego w Modlinie do jego rozwiązania 20 sierpnia 1974. Później był szefem Oddziału Bezpieczeństwa Lotów w Dowództwie Wojsk Lotniczych w Poznaniu.

Zginął w wypadku samochodowym. Pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu.

Odznaczenia

I inne.

Bibliografia

  • Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. II: I-M, Toruń 2010, s. 29-31.
  • Stefan Czmur, Waldemar Wojcik: Generałowie w stalowych mundurach. Warszawa: Bellona, 2003, s. 71-73. ISBN 83-902541-3-1. OCLC 830493553.
  • Józef Zieliński: Dowódcy pułków lotnictwa polskiego 1921-2012. Warszawa: Bellona, 2015, s. 158-159. ISBN 978-83-11-13990-9. OCLC 924867180.

Media użyte na tej stronie

Roundel of Poland (1921-1993).svg
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of Poland (1921–1993).svg
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
POL Medal 30-lecia Polski Ludowej BAR.svg
Baretka: Medal 30-lecia Polski Ludowej
Naramiennik General Brygady lotn.svg
Naramiennik "Generała brygady" Sił Powietrznych RP (OF-7).
POL Order Wojny Ojczyźnianej 1kl BAR.svg
Baretka: Order Wojny Ojczyźnianej I klasy