Józef Nikorowicz

Józef Nikorowicz

Data i miejsce urodzenia	2 kwietnia 1827 Zboiska
Pochodzenie	polskie
Data i miejsce śmierci	6 stycznia 1890 Chyrów
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor

Józef Nikorowicz (ur. 2 kwietnia 1827 w Zboiskach, zm. 6 stycznia 1890 w Chyrowie) – polski kompozytor.

Życiorys

Pochodził z lwowskiej rodziny ormiańskiej. Muzyki uczył się u R. Schwartza we Lwowie i M.G. Nottebohma w Wiedniu. Ożenił się z Apolonią z Kopystyńskich, z którą miał córkę Wandę i syna Ignacego (1866–1951), powieściopisarza, dramaturga i dziennikarza.

Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Chyrowie^[1].

Twórczość

Chorał („Z dymem pożarów”)

• 1846 – autor melodii, pod której silnym wrażeniem jego przyjaciel Kornel Ujejski napisał „Chorał” (Z dymem pożarów), pieśń ta niemal natychmiast stała się polskim hymnem narodowym w walkach niepodległościowych. Zacytował ją Modest Musorgski w pieśni „Wódz” z cyklu „Pieśni i tańce śmierci” (1877) oraz Edward Elgar w uwerturze „Polonia” Op. 76.

Kompozycje

• Na fortepian: mazurki i fantazje.
• Pieśni:
  • Chorał („Z dymem pożarów”) na 4 głosy, słowa: Kornel Ujejski, Lwów (brak roku wydania), wydanie na sopran i fortepian, Lwów 1867 K. Wild,
  • „Znaleziony”, słowa J.W. Goethe, wyd. 1884,
  • „Do niej”, wyd. 1884,
  • „Ave Maria” na głos i fortepian.

Zobacz też

• Kornel Ujejski
• Z dymem pożarów
• polskie pieśni hymniczne

Przypisy

Bibliografia

• Encyklopedia muzyczna PWM, Tom VII (część biograficzna N-Pa), Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 2002, ISBN 83-224-0808-0

Linki zewnętrzne

• Utwory Józefa Nikorowicza w bibliotece Polona