Józef Puzyna (oficer)

Ten artykuł od 2010-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Józef Wincenty Puzyna herbu Oginiec (Brama) (ur. w 1793, zm. w 1862) – książę, oficer artylerii. W wieku 16 lat wstąpił do armii Księstwa Warszawskiego. Jako porucznik artylerii konnej wziął udział w wyprawie moskiewskiej w 1812 roku. Do wybuchu powstania listopadowego mieszkał w Galicji. Na początku 1831 roku zgłosił się do wojska polskiego. Spotkawszy przypadkiem Józefa Dwernickiego, przyjął propozycję objęcia dowództwa tworzonej baterii artylerii konnej, z którą dołączył do korpusu 11 lutego. Dowodził artylerią we wszystkich walkach korpusu i wraz z nią przekroczył granicę Galicji. Uciekłszy z internowania, zameldował się w sierpniu w Warszawie. Do końca powstania pełnił służbę w Modlinie. Odznaczony krzyżem Virtuti Militari i awansowany do stopnia kapitana. W 1833 roku wrócił do Galicji.