Józef Sopotnicki

Józef Sopotnicki

Josph Ritter von Sopotnicki

pułkownik dyplomowany piechoty
Data i miejsce urodzenia	8 lutego 1882 Przemyśl, Austro-Węgry
Data i miejsce śmierci	23 sierpnia 1942 KL-Auschwitz, Polska pod okupacją III Rzeszy
Przebieg służby
Lata służby	1900–1928
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Jednostki	Pułk Piechoty Nr 100 6 Armia 60 Pułk Piechoty WielkopolskiejDowództwo Okręgu Korpusu Nr VIII
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-ukraińska wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa
Odznaczenia

Józef Julian Sopotnicki (ur. 8 lutego 1882^[1] w Przemyślu, zm. 23 sierpnia 1942 w obozie koncentracyjnym KL Auschwitz) – pułkownik dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Był synem Józefa i Marii ze Skrzyszowskich. Był zawodowym oficerem piechoty cesarskiej i królewskiej Armii. Na stopień podporucznika został mianowany 1 września 1900. Służył w Śląsko-Morawskim Pułku Piechoty Nr 100 w Krakowie. W 1904 został przyjęty do Szkoły Wojennej w Wiedniu^[2]. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 maja 1906. Z dniem 1 listopada tego roku, po ukończeniu studiów, otrzymał tytuł oficera przydzielonego do Sztabu Generalnego^[3] i został przydzielony do 11 Brygady Górskiej w Tuzli na stanowisko oficera sztabu^[4]. W następnym roku został przydzielony na takie samo stanowisko do 47 Brygady Piechoty w Przemyślu. W czasie studiów i służby w sztabach pozostawał oficerem nadetatowym Pułku Piechoty Nr 100^[5].

W latach 1917–1918 był szefem sztabu Polskiego Korpusu Posiłkowego.

W 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. Wziął udział w wojnie polsko-ukraińskiej. Był szefem sztabu Grupy gen. Zygmunta Zielińskiego w wyprawie z Przemyśla w kierunku Chyrowa. 22 grudnia objął dowództwo Grupy własnego imienia, atakował wojska ukraińskie odciążając obronę Lwowa od południa. 5 stycznia 1919 awansował do stopnia podpułkownika^[6]. Następnie dowodził Grupą w składzie Dywizji gen. Sikorskiego, która broniła połączenia Przemyśla i Lwowa. W kwietniu 1919 został szefem sztabu Grupy gen. Bronisława Babiańskiego na froncie wołyńskim w Kowlu. Kampanię wiosenną 1920 odbył jako oficer sztabu Grupy Operacyjnej gen. Józefa Rybaka, następnie od lipca dowodził Grupą 6 Armii, prowadząc walki z Sowietami na południowym odcinku frontu. Z początkiem września został dowódcą Rejonu Obronnego w Stryju, a od grudnia 1920 do sierpnia 1921 – w Drohobyczu.

Dowódca 60 pułku piechoty wielkopolskiej. 3 maja 1922 roku zweryfikowany został w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 60. lokatą w korpusie oficerów zawodowych piechoty. Z dniem 1 października 1922 roku przeniesiony został z rezerwy oficerów sztabowych na stanowisko szefa sztabu Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu^[7]. Z dniem 1 lipca 1923 roku mianowany został dowódcą 18 Dywizji Piechoty w Łomży^[8]. Dowodząc dywizją pozostawał oficerem nadetatowym 71 pułku piechoty^[9]. W sierpniu 1924 roku zwolniony został ze stanowiska dowódcy 18 DP i pozostawiony w dyspozycji Ministra Spraw Wojskowych^[10]. 1 września 1926 roku powołany został ze stanu nieczynnego i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr X w Przemyślu^[11].

Z dniem 29 lutego 1928 roku przeniesiony został w stan spoczynku^[12]. W 1934 roku pozostawał na ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III z przydziałem mobilizacyjnym do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Jako oficer stanu spoczynku przewidziany był do użycia w czasie wojny^[13]. W konspiracji był członkiem Nowej Armii Polskiej. Aresztowany 6 czerwca 1942 roku w Warszawie. Zmarł 23 sierpnia 1942 roku w obozie koncentracyjnym Auschwitz.

Wybrane prace

• Kampania polsko-ukraińska. Doświadczenia operacyjne i bojowe, Lwów 1921

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
• Krzyż Walecznych (1922)^[14]
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921^[6]
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości^[6]

Przypisy

Bibliografia, linki

• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1906. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1905.
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1907. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1906.
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1908. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1907.
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Jerzy Kirszak, Sopotnicki Józef Julian w: Polski Słownik Biograficzny t. XL, Warszawa – Kraków 2000–2001 s. 501–503 wersja elektroniczna IPSB