Język bikolski

Bikol

Obszar	Filipiny
Liczba mówiących	ok. 24 mln
Pismo/alfabet	łacińskie
Klasyfikacja genetyczna
Języki austronezyjskie Języki malajsko-polinezyjskie Języki filipińskie[1] Język bikolski
Kody języka
Kod ISO 639-1↗	tl
Kod ISO 639-2↗	bik
Kod ISO 639-3↗	bik
IETF	bik
Glottolog	biko1240
Ethnologue	bik
GOST 7.75–97	бик 103
Występowanie
Zasięg języków bikolskich
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata Wikipedia w języku bikolskim
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język bikolski, bikol – język austronezyjski używany głównie na półwyspie Bikol na filipińskiej wyspie Luzon. Ma kilka mocno zróżnicowanych odmian regionalnych, traktowanych czasami jako odrębne języki. Z tego względu serwis Ethnologue traktuje go jako tzw. makrojęzyk^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Alfred FranciszekA.F. Majewicz Alfred FranciszekA.F., Języki świata i ich klasyfikowanie, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655  (pol.).