Język itelmeński
| Obszar | Federacja Rosyjska; Kamczatka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 82 (2010) | ||||
| Pismo/alfabet | |||||
| Klasyfikacja genetyczna | |||||
| |||||
| Status oficjalny | |||||
| UNESCO | 5 krytycznie zagrożony↗ | ||||
| Ethnologue | 8a umierający↗ | ||||
| Kody języka | |||||
| Kod ISO 639-2↗ | mis | ||||
| Kod ISO 639-3↗ | itl | ||||
| IETF | itl | ||||
| Glottolog | itel1242 | ||||
| Ethnologue | itl | ||||
| GOST 7.75–97 | ите 240 | ||||
| WALS | ite | ||||
| W Wikipedii | |||||
| |||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||
Język itelmeński – język paleoazjatycki używany przez Itelmenów. Klasyfikowany jest w ramach rodziny czukocko-kamczackiej, choć nie jest blisko spokrewniony z pozostałymi językami tej rodziny. Itelmeński jest jedynym językiem sklasyfikowanym jako czukocko-kamczacki południowy.
Używany jest we wschodnim skrawku Syberii – głównie w środkowej części Kamczatki – Okręgu Koriackim.
Posługuje się nim niewielka grupa w obrębie populacji Itelmenów. Jest wypierany przez język rosyjski.
W języku itelmeńskim wyodrębnia się dwa dialekty.
Piśmiennictwo od 1932 r., początkowo w alfabecie łacińskim, następnie cyrylicą. Od 1984 r. zreformowano alfabet. Literatury w tym języku nie ma.