Język kicze
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | ponad 2 mln | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| język urzędowy | Język regionalny w Gwatemali | ||
| Ethnologue | 4 edukacyjny↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-2↗ | myn | ||
| Kod ISO 639-3↗ | quc | ||
| IETF | quc | ||
| Glottolog | kich1262 | ||
| Ethnologue | quc | ||
| WALS | qch | ||
| Dialekty | |||
| ISO 639-3: quu[1], cuj[2], qut[3] | |||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język kiche (k’iche’, quiché) – język używany przez ponad 2 mln (2000 Ethnologue) Indian Kicze w Gwatemali. Sławna księga mitów Majów, Popol Vuh, została napisana w archaicznym języku określanym jako klasyczny język kicze. Rozróżnia się sześć głównych odmian, niekiedy klasyfikowanych jako odrębne języki (Ethnologue).
Przypisy
Bibliografia
- Alfred Franciszek Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
- Dennis Tedlock, Popol Vuh, Księga Majów, Wydawnictwo HELION, Gliwice, 1996, ISBN 978-83-246-0764-8.