Język kusajski
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 8 tys. (2001)[1] | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 4 poważnie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 2 prowincjonalny↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-2↗ | kos | ||
| Kod ISO 639-3↗ | kos | ||
| IETF | kos | ||
| Glottolog | kosr1238 | ||
| Ethnologue | kos | ||
| GOST 7.75–97 | кус 353 | ||
| WALS | kos | ||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język kusajski[2][3][4] (kosrae, kusaie) – język austronezyjski z grupy języków mikronezyjskich, używany na wyspie Kosrae w archipelagu Karolinów w Mikronezji[1]. W 2001 r. miał 8 tys. użytkowników w Mikronezji[1]. W użyciu jest także język angielski[4].
Udokumentowano jego gramatykę i słownictwo. Jest zapisywany alfabetem łacińskim[1].
Przypisy
- ↑ a b c d M. Paul Lewis, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Kosraean, [w:] Ethnologue: Languages of the World [online], wyd. 17, Dallas: SIL International, 2013–2014 [dostęp 2014-09-25] [zarchiwizowane z adresu 2014-09-25] (ang.).
- ↑ Krystyna Damm, Aldona Mikusińska (red.), Ludy i języki świata, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000 (PWN Leksykon), s. 119, ISBN 83-01-13070-9, OCLC 830240260 (pol.).
- ↑ Alfred Franciszek Majewicz, Języki świata i ich klasyfikowanie, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 89, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655 (pol.).
- ↑ a b Kosrae, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-15].