Język tlingit
| Obszar | |||
|---|---|---|---|
| Liczba mówiących | 500 | ||
| Pismo/alfabet | |||
| Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
| Status oficjalny | |||
| UNESCO | 5 krytycznie zagrożony↗ | ||
| Ethnologue | 8a umierający↗ | ||
| Kody języka | |||
| Kod ISO 639-2↗ | tli | ||
| Kod ISO 639-3↗ | tli | ||
| IETF | tli | ||
| Glottolog | tlin1245 | ||
| Ethnologue | tli | ||
| GOST 7.75–97 | тли 684 | ||
| WALS | tli | ||
| Występowanie | |||
 Zasięg języka tlingit przed kolonizacją | |||
| W Wikipedii | |||
| |||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||
Język tlingit (wymowa: [ɬɪnkɪ́t]) – język z rodziny na-dene, używany na Alasce i w Kanadzie. Współcześnie mówi nim około 500 Indian. Pod względem gramatycznym jest polisyntetyczny i inkorporacyjny. Najczęstszy szyk zdania to SOV. Język ten posiada ejektywne spółgłoski szczelinowe, bardzo rzadkie w językach świata, nie ma zaś w ogóle spółgłosek wargowych.
Język tlingit był zapisywany cyrylicą w okresie gdy Alaska należała do Rosji. Obecnie zapisywany jest alfabetem łacińskim.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie