Język võro

võro kiil
Obszar

Estonia, Łotwa, Rosja

Liczba mówiących

ok. 70 tys.

Pismo/alfabet

zmodyfikowane łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Organ regulującyVõro Instituut
Ethnologue6b zagrożony
Kody języka
Kod ISO 639-2fiu
Kod ISO 639-3vro
IETFvro
Glottologsout2679
Ethnologuevro
SILVOR
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku voro
Słownik języka voro
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język võro (võro kiil) – język ugrofiński z podgrupy bałtycko-fińskiej (rodzina uralska), właściwy dla liczącej ok. 70 tys. ludzi populacji zamieszkałej w południowo-wschodniej części Estonii, oraz w przygranicznych rejonach Łotwy i Rosji (nad jeziorem Pejpus).

Przez długi czas uważany za dialekt estońskiego, po rozpadzie ZSRR został uznany przez miejscowe władze za odrębny język. Ma status języka regionalnego w prowincji Tartu (pol. Dorpat) i jest wykładany w 26 szkołach. Dwa razy w miesiącu wychodzi w nim gazeta „Uma Leht”. Mimo to ulega zanikowi. Przekład Biblii na võro powstał w 1686 roku.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

REF new (questionmark).svg
Autor: Sławobóg, Licencja: LGPL
Icon for missing references
Estonian-Voro-bilingual-parish-sign.JPG
Estonian-Voro bilingual parish sign (brown).
Vromaa-turismiteedus.jpg
Autor: Sulev Iva, Licencja: CC0
Tringual (Estonian-English-Võro) sign of a tourist information center in Võru
Wastne Võro keeli A B D raamat.jpg
A title page image of an old (1885) ABC-book (primer) in Võro language written by Johann Hurt "Wastne Võro keeli ABD raamat"