Języki indopacyficzne

Języki indopacyficzne – fyla językowa („nadrodzina”), postulowana przez Josepha H. Greenberga, łącząca języki tasmańskie, języki andamańskie i papuaskie, a także język kusunda w Nepalu. Nie należą do niej natomiast języki australijskie. Kontrowersyjna hipoteza języków indopacyficznych nigdy nie zdobyła szerszego uznania. Przeciw niej przemawiają dwa poważne argumenty:

  • geografia rozmieszczenia tych języków
  • fakt, że zdaniem większości językoznawców po upływie ok. 10 tys. lat prajęzyk nie pozostawia żadnego śladu w językach potomnych. Tymczasem np. ludność Tasmanii była izolowana przez ok. 11 tys. lat, zatem ewentualny prajęzyk musiałby istnieć odpowiednio wcześniej. Z uwagi na to hipoteza indopacyficzna wydaje się nie tyle niewiarygodna, co nieweryfikowalna.

Zwolennicy hipotezy natomiast opierają się na badaniu bardzo wolno zmieniających się części mowy, np. zaimków, a także na charakterystycznych przesunięciach spółgłoskowych.

Bibliografia