Języki malajsko-polinezyjskie centralno-wschodnie

Języki malajsko-polinezyjskie centralno-wschodnie
Obszar

Timor Wschodni, Indonezja, wyspy Oceanii

Klasyfikacja genetyczna

języki austronezyjskie

Kody rodziny językowej
Glottologcent2237
Występowanie

Języki malajsko-polinezyjskie centralno-wschodnie (czerw.)
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unicode.

Języki malajsko-polinezyjskie centralno-wschodnie – postulowana gałąź w ramach grupy języków malajsko-polinezyjskich, należącej do wielkiej rodziny austronezyjskiej[1].

Podział wewnętrzny

Podział wewnętrzny gałęzi można przedstawić w następujący sposób:

  • języki malajsko-polinezyjskie centralne[2]
    • język bima
    • języki flores-sumba-hawu(ang.)
    • języki flores-lembata(ang.)
    • języki południowotanimbarskie(ang.)
    • języki kei-tanimbar
    • języki aru
    • języki centralnomolukańskie
    • języki timorskie (A, B) oraz języki babar
    • język kowiai.
  • języki malajsko-polinezyjskie wschodnie[3][4]

Przypisy

  1. Robert Blust, Central and Central-Eastern Malayo-Polynesian, „Oceanic Linguistics”, 32 (2), 1993, s. 241–293, DOI10.2307/3623195, ISSN 0029-8115, JSTOR3623195 (ang.).
  2. Hammarström i in. 2020 ↓.
  3. Genzor 2015 ↓, s. 413.
  4. Eberhard, Simons i Fennig 2020 ↓.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie