Ja’ara

Ja’ara
‏יערה‎
Ilustracja
Widok na moszaw Ja’ara
Państwo Izrael
DystryktPółnocny
PoddystryktAkka
Samorząd RegionuMa’ale Josef
Wysokość175 m n.p.m.
Populacja (2011)
• liczba ludności

587
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, u góry znajduje się punkt z opisem „Ja’ara”
Ziemia33°04′01,02″N 35°11′05,28″E/33,066950 35,184800
Portal Izrael

Ja’ara (hebr. יערה) – moszaw położony w Samorządzie Regionu Ma’ale Josef, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.

Położenie

Moszaw Ja’ara jest położony na wysokości 175 metrów n.p.m. w północno-zachodniej części Górnej Galilei. Leży na niewielkim wzgórzu wciśniętym pomiędzy wadi strumienia Becet (od północy) i wadi strumienia Cuva (od południa). Oba strumienie łączą się na zachodzie w niewielkiej Dolinie Szefa, i wśród wzgórz Zachodniej Galilei spływa na równinę przybrzeżną Izraela. Na północy wznosi się płaskowyż Wyżyny Adamit (ok. 460 m n.p.m.), na którym, w odległości niecałych 2 km od moszawu przebiega granica Libanu. Okoliczne wzgórza są zalesione. W otoczeniu moszawu Ja’ara znajdują się miejscowość Szelomi, kibuce Chanita, Adamit, Elon i Maccuwa, moszawy Manot i Awdon, oraz wieś komunalna Micpe Hilla. Na północ od osady są położone przygraniczne posterunki wojskowe Signit i Adamit. Po stronie libańskiej znajdują się wioski Alma asz-Szab i Butajszijja.

Podział administracyjny

Ja’ara jest położony w Samorządzie Regionu Ma’ale Josef, w Poddystrykcie Akka, w Dystrykcie Północnym Izraela.

Demografia

Stałymi mieszkańcami moszawu są Żydzi oraz Beduini, przy czym społeczność żydowska stanowi zdecydowaną większość. Tutejsza populacja jest świecka[1][2]:


Źródło danych: Central Bureau of Statistics.

Historia

Tutejsze ziemie należały do arabskiej wioski Arab as-Samnija. W wyniku I wojny światowej cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków, którzy utworzyli Brytyjski Mandat Palestyny. Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 przyznała ten obszar państwu arabskiemu[3]. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny w 1948 roku w rejonie wioski stacjonowały siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej, które paraliżowały żydowską komunikację w całej Galilei. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w październiku 1948 roku Izraelczycy przeprowadzili operację „Hiram, w trakcie której w nocy z 30 na 31 października zajęto wieś Arab as-Samnija. Jej mieszkańców wysiedlono, a następnie wyburzono domy[4]. W pobliżu zniszczonej wsi pozostała jednak grupa półkoczowniczych Beduinów. Współczesny moszaw został założony w 1950 roku przez imigrantów z Afryki Północnej. Utworzono wówczas w jego wschodniej części osiedle, w którym osiedlono tutejszych Beduinów. Była to pierwsza społeczność w Izraelu z mieszaną żydowsko-beduińską populacją. Na początku XXI wieku w zachodniej części moszawu wybudowano nowe osiedle mieszkaniowe. Przyczyniło się to do pobudzenia tutejszej gospodarki[5][6]. Podczas II wojny libańskiej w 2006 roku na moszaw spadły pociski wystrzelone przez organizację terrorystyczną Hezbollah z terytorium południowego Libanu. Zginęła wtedy jedna osoba[7].

Edukacja

Moszaw utrzymuje przedszkole. Starsze dzieci są dowożone do szkoły podstawowej w moszawie Becet lub szkoły średniej przy kibucu Kabri[8].

Kultura i sport

W moszawie znajduje się ośrodek kultury z biblioteką. Z obiektów sportowych jest boisko do piłki nożnej.

Infrastruktura

W moszawie jest przychodnia zdrowia, synagoga, sklep wielobranżowy oraz warsztat mechaniczny.

Turystyka

Okoliczne tereny Górnej Galilei są atrakcyjnym obszarem do turystyki pieszej. W pobliżu jest położony rezerwat przyrody strumienia Becet. W moszawie istnieje możliwość wynajęcia noclegu.

Gospodarka

Gospodarka moszawu opiera się na drobnym rolnictwie – głównie uprawa oliwek. Jest tu także ferma drobiu. Część mieszkańców dojeżdża do pracy w pobliskich strefach przemysłowych.

Transport

Z moszawu wyjeżdża się na północny wschód na drogę nr 899, którą jadąc na wschód dojeżdża się do kibucu Elon, lub jadąc na północny zachód dojeżdża się do skrzyżowania z drogą nr 8993 (prowadzi na północny wschód do kibucu Adamit) lub dalej do skrzyżowania z drogą nr 70 przy miejscowości Szlomi.

Przypisy

  1. Dane statystyczne z lat 1948-1995 (hebr.). W: Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2013-08-20].
  2. Dane statystyczne z lat 2001-2009 (hebr.). W: Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2013-08-20].
  3. The United Nations Information System on the Question of Palestine: Mapa podziału Palestyny (ang.). [dostęp 2013-08-20].
  4. Welcome To 'Arab al-Samniyya (ang.). W: Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2013-08-20].
  5. Ya'ara (hebr.). W: Bet Alon [on-line]. [dostęp 2013-08-20].
  6. Ya'ara (hebr.). W: Rom Galil [on-line]. [dostęp 2013-08-20].
  7. Maddy Khayat (hebr.). W: Prime Minister of Israel [on-line]. [dostęp 2013-08-20].
  8. Ya'ara (hebr.). W: Galil Net [on-line]. [dostęp 2013-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Israel location map.svg
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
English (en):
 
The 1949 armistice line, aka the "Green Line" or "pre-67 borders"
 
Borders of the Israeli-annexed East Jerusalem and Golan Heights
 
Non-Israeli borders
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Yaara.jpg
Autor: David King from Haifa, Israel, Licencja: CC BY 2.0
At Ma'arat HaKeshet (Arch Cave) in Park Adamit overlooking the Western Galilee