Jacek Beler

Jacek Beler
Data i miejsce urodzenia

1983
Zabrze

Zawód

aktor, wokalista, reżyser

Lata aktywności

od 2008

Zespół artystyczny
TR Warszawa

Jacek Beler (ur. 1983 w Zabrzu) – polski aktor teatralny i filmowy, reżyser, wokalista zespołu Mięśnie, a także poeta i grafik. Od września 2009 do 2020 w zespole Teatru Powszechnego im. Zygmunta Hübnera w Warszawie, a od października 2020 roku w TR Warszawa.

Za rolę w przedstawieniu dyplomowym Moulin Noir otrzymał I nagrodę aktorską na Międzynarodowym Festiwalu Szkół Teatralnych w Brnie, a także nagrodę ZASP-u na Międzynarodowym Festiwalu Szkół Teatralnych w Warszawie. Jest również laureatem Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu za rolę w spektaklu muzycznym O’Malley’s Bar.

Życiorys

Jest synem Tomasza Belera, animatora, wieloletniego dyrektora Domu Muzyki i Tańca w Zabrzu, prowadzącego Impresariat Artystyczno Promocyjny Pro Arte, odznaczonego przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaką Zasłużony Działacz Kultury.

Jest absolwentem III Liceum Ogólnokształcące w Zabrzu[1]. W latach szkolnych związał się z istniejącym tam od 1974 Kabaretem „I, czyli cdn...”, gdzie poznał smak aktorstwa, co zadecydowało wkrótce o wyborze drogi zawodowej. Również w tym czasie wraz z przyjacielem Radosławem Rutkowskim założył swój pierwszy zespół. Losy obu mężczyzn zetknęły się na nowo dziewięć lat później w Warszawie, gdy założyli swój kolejny zespół.

Po liceum uczęszczał na roczne studium aktorskie Lart Studio w Krakowie, gdzie przygotowywał się do egzaminów do szkoły aktorskiej. W 2009 ukończył Akademię Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie.

Twórczość teatralna

Zadebiutował jako aktor w 2008 w spektaklach Akademii Teatralnej: Bukowski Show (reż. Katarzyna Szyngiera), Miłość i gniew (reż. Mariusz Benoit). W tym samym roku został doceniony za rolę w przedstawieniu dyplomowym Moulin Noir w reżyserii Marcina Przybylskiego i fantastyczne wykonanie utworu Nicka Cave’a O’Malley’s Bar. Przed końcem studiów wystąpił jeszcze w spektaklu Sceny z Różewicza w reżyserii Wiesława Komasy. Po studiach dostał angaż w Teatrze Powszechnym im. Zygmunta Hübnera, gdzie grał do 2020 roku. Następnie dołączył do zespołu TR Warszawa[2].

Role teatralne w Teatrze Powszechnym im. Zygmunta Hübnera

  • Moryc – Zły Leopolda Tyrmanada (reż. Jan Buchwald, 2010)
  • Titus Lartius – Koriolan Williama Shakespeara (reż. Gabriel Gietzky, 2011)
  • Józek – Gdzie radość, tam cnota. Wariacje Tischnerowskie Józefa Tischnera (reż. Artur Więcek „Baron”, 2011)
  • Mango – Czynny do odwołania Marcina Świetlickiego (reż. Piotr Bikont, 2012)
  • Mastodont – Faza delta Radosława Paczochy (reż. Gabriel Gietzky, 2012)
  • Mieczysław Walpurg – Wariat i zakonnica Stanisława Ignacego Witkiewicza (reż. Igor Gorzkowski, 2013)
  • Romeo – Romeo i Julia Williama Shakespeara (reż. Grażyna Kania, 2013)
  • Osip – Rewizor Mikołaja Gogola (reż. Igor Gorzkowski, 2014)
  • Dołohow – Wojna i pokój. Fantazja na temat powieści Lwa Tołstoja (reż. Marcin Liber, 2014)
  • Margines – Iwona, księżniczka z Burbona Magdy Fertacz (reż. Lena Frankiewicz, 2015)
  • Szuman – Lalka Bolesława Prusa (reż. Wojciech Faruga, 2015)
  • Student, Palacz – Krzyczcie, Chiny! Siergieja Tretiakowa (reż. Paweł Łysak, 2015)
  • Korowiow – Każdy dostanie to, w co wierzy na motywach „Mistrza i Małgorzaty” Michaiła Bułhakowa (reż. Wiktor Rubin, 2016)
  • Klątwa na motywach Stanisława Wyspiańskiego (reż. Oliver Frljić, 2017)
  • Mewa Antoniego Czechowa (reż. Wojciech Faruga, 2017)

Źródło: Teatr Powszechny[3].

Inne role teatralne

  • Teatr „Polonia” – O’Malley’s Bar (reż. Karolina Kolendowicz, 2009)
  • OCH-Teatr – Milenikow – Wassa Żeleznowa Maksyma Gorkiego (reż. Waldemar Raźniak, 2010)
  • Komuna/Warszawa – Jesteś Bogiem: Paktofonika – Bohaterowie czasów transformacji (reż. Krzysztof Skonieczny, Paweł Dobrowolski, 2010)
  • przedstawienie impresaryjne: Szpilmania. Tych lat nie odda nikt Władysława Szpilmana (reż. Andrzej Strzelecki, 2011)
  • Studio Teatralne Koło – Adam – Upadek Pierwszych ludzi (reż. Antoni Ferency, 2013)
  • Spektakl telewizyjny – Kiszka – Hanoch odchodzi bez słowa (reż. Dariusz Błaszczyk, 2016)
  • Spektakl telewizyjny – Człowiek Torba – Dzień dobry, wszyscy umrzemy (reż. Joanna Kaczmarek, 2016)

Słuchowiska radiowe

  • TPR – Grześ Stopka – Miód kasztelański – Józefa Ignacego Kraszewskiego (reż. Henryk Rozen, 2008)
  • TPR – Ucho – Jaka piękna katastrofa – Andrzeja Mularczyka (reż. Janusz Kukuła, 2009)
  • TPR – Napastnik 1 – Siekierezada – Edwarda Stachury (reż. Jan Warenycia, 2009, 2010, 2012)
  • TPR – Strażnik 1 – Kiedy nie mogę uciec – Jacka Raginisa (reż. Jacek Raginis, 2010)
  • TPR – Anoda – Pokolenie – Jana Warenyci (reż. Jan Warenycia, 2010)
  • TPR – Piętno – Jana Warenyci (reż. Jan Warenycia, 2010)
  • Wieczór Ze Słuchowiskiem – Diabelski Młyn – Artura Pałygi (reż. Paweł Łysak, 2014)
  • Teatr Radia RDC – Przyjdzie Mordor i nas zje, czyli tajna historia słowian[4] – Ziemowita Szczerka (reż. Paweł Łysak, 2014)
  • Polskie Radio – Lennie – Myszy i ludzie – Johna Steinbecka (reż. Mariusz Malec, 2015)
  • Polskie Radio – Implozja – Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk (reż. Paweł Łysak, 2015)

Źródło: sluchowiska.ugu.pl[5].

Filmografia

Zadebiutował na dużym ekranie w 2008 u boku Daniela Olbrychskiego w polsko-rosyjskim melodramacie Tylko nie teraz w reż. Walerija Pendrakowskiego[6].

Ma za sobą kilka gościnnych ról w filmach (m.in. Bez wstydu, Jesteś Bogiem), a także w serialach (m.in. Ratownicy, Układ Warszawski, Czas honoru, Prawo Agaty). Zagrał w filmie Sęp z 2012, gdzie wcielił się w postać zaburzonego psychicznie mordercy – Waleriana Lemana, a także w serialu produkcji HBO z 2014 Wataha (rola Cinka)[6].

Filmy fabularne

Seriale

Źródło: Filmpolski.pl[6].

Zespół Mięśnie

W 2012 wraz ze swoim przyjacielem z liceum, Radosławem Rutkowskim (muzyka, bas), założył zespół Mięśnie, prezentujący widowisko będące połączeniem post-punkowego koncertu i kabaretu. Twórczość ta wpisuje się w kanon współczesnej piosenki artystycznej, opierającej się na takich gatunkach muzycznych, jak funk, rock, punk, a nawet jazz. Sami twórcy określają się mianem 'post punk theatre funky group’. Jacek Beler jest liderem zespołu, reżyserem całości widowiska, autorem tekstów i wokalistą. Oprócz założycieli w skład grupy wchodzą: wokalistka Natalia Sikora, perkusista Marek Kuczyński, gitarzysta Krzysztof Nowicki. Gościnnie występują z nimi również trębacz Maurycy Idzikowski, puzonista Tomek Dworakowski i saksofonista Natan Kryszk.

26 maja 2014 zespół wydał swój debiutancki album, w skład którego wchodzą wyłącznie w pełni autorskie utwory. Zespół ma na swoim koncie także muzyczną aranżację utworu Wiesława Dymnego „Nałęże”. W ramach promocji albumu do utworu „Adrenalina” został zrealizowany teledysk.

Zespół występował m.in. na Festiwalu Dekonstrukcji Słowa w Częstochowie, w ramach Letniego Ogrodu Teatralnego w Katowicach, Festiwalu Konfrontacje Sztuki Kobiecej w Polskiej Filharmonii Sinfonia Baltica w Słupsku, Festiwalu Otwarta Ząbkowska w Warszawie i 320 metrów pod ziemią w Kopalni Guido w Zabrzu.

W 2014 zapewnili również oprawę muzyczną do słuchowiska Przyjdzie Mordor i nas zje[7] (reż. Paweł Łysak) w Radiu RDC na motywach fabularyzowanego reportażu Ziemowita Szczerka, a w 2015 także do słuchowiska „Implozja”[8] w reż. Pawła Łysaka, na podstawie tekstu Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk przygotowanego przez Program 2 Polskiego Radia we współpracy z Teatrem Powszechnym w Warszawie z okazji festiwalu Otwarta Ząbkowska.

Przypisy

  1. ↑ Jacek podbija Rosję – Zabrze – NaszeMiasto.pl. zabrze.naszemiasto.pl. [dostęp 2017-11-18].
  2. ↑ Jacek Beler – TR Warszawa. trwarszawa.pl. [dostęp 2022-05-31].
  3. ↑ JACEK BELER – Teatr Powszechny. powszechny.com. [dostęp 2017-11-18].
  4. ↑ Teatr Radia RDC: „Przyjdzie Mordor i nas zje” – RDC. rdc.pl. [dostęp 2017-11-18]. (pol.).
  5. ↑ Słuchowiska radiowe. sluchowiska.ugu.pl. [dostęp 2017-11-18].
  6. ↑ a b c Jacek Beler w bazie filmpolski.pl
  7. ↑ Teatr Radia RDC: „Przyjdzie Mordor i nas zje”.
  8. ↑ „Implozja” – obejrzyj nagranie wideo! – Dwójka – polskieradio.pl. polskieradio.pl. [dostęp 2017-11-18].

Linki zewnętrzne