Jacek Kluczkowski

Jacek Kluczkowski
Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia 1953
Łódź

Ambasador RP na Ukrainie
Okres

od 2005
do 2010

Poprzednik

Marek Ziółkowski

Następca

Henryk Litwin

Ambasador RP w Kazachstanie
Okres

od 2011
do 2015

Poprzednik

Paweł Cieplak

Następca

Maciej Lang

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (Litwa)

Jacek Kluczkowski (ur. 3 sierpnia 1953 w Łodzi) – polski dyplomata, urzędnik państwowy i dziennikarz, od 2005 do 2010 ambasador RP na Ukrainie, a od 2011 do 2015 w Kazachstanie i w Kirgistanie.

Życiorys

Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Łódzkim. W latach 1979–1980 pracował w redakcji „Dziennika Łódzkiego”, jako dziennikarz redakcji nocnej. Następnie, do grudnia 1981, był sekretarzem Komisji Kultury Rady Naczelnej Socjalistycznego Związku Studentów Polskich w Warszawie. Od 1982 do 1984 był zatrudniony jako dziennikarz i kierownik działu kulturalnego tygodnika „itd”, a następnie do 1988 był dziennikarzem „Sztandaru Młodych”. W 1989 powrócił do Łodzi, gdzie pracował jako kierownik działu ekonomicznego, a następnie zastępca redaktora naczelnego gazety „Głos Poranny”. Od wiosny 1991 do jesieni 1992 zajmował stanowisko zastępcy redaktora naczelnego w miesięczniku „Bestseller”. Współpracował także z „Przeglądem Tygodniowym”.

W okresie 1992–1994 przebywał w Kijowie jako przedstawiciel polskiej firmy „Silka na Ukrainie” i szef jej wydawnictwa. W tym czasie był również nieetatowym korespondentem „Kuriera Polskiego” na Ukrainie, publikował także na łamach „Rzeczpospolitej”.

Po powrocie do kraju był m.in. doradcą Aleksandra Kwaśniewskiego w Kancelarii Prezydenta RP oraz dyrektorem zespołu ds. wystąpień publicznych, odpowiadał m.in. za przygotowanie projektów przemówień głowy państwa[1]. W latach 1996–2004 wchodził w skład komitetu konsultacyjnego Prezydentów Polski i Ukrainy. Od 2001 pełnił funkcję dyrektora generalnego Kancelarii Sejmu i szefa gabinetu marszałka Sejmu Marka Borowskiego. W maju 2004 został podsekretarzem stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, sekretarzem parlamentarnym rządu i kierownikiem zespołu doradców premiera Marka Belki. W trakcie pomarańczowej rewolucji kierował grupą polskich dyplomatów i ekspertów przygotowujących międzynarodową mediację.

Od 2001 do 2004 pełnił funkcję prezesa zarządu Fundacji Solidarności Międzynarodowej[2]. Od 2004 przez trzy lata był członkiem komisji rewizyjnej Stowarzyszenia Euro-Atlantyckiego. Był również prezesem zarządu Fundacji „Wiedzieć Jak”, specjalizującej się w tzw. pomocy technicznej dla krajów przechodzących transformację (zwłaszcza Ukrainy).

Od września 2005 do listopada 2010 pełnił funkcję ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego Rzeczypospolitej Polskiej na Ukrainie. Zajął drugie miejsce w rankingu najlepszych ambasadorów w tym kraju sporządzonym przez kijowski tygodnik „Hławred” na początku 2009[3]. W lutym 2011 rozpoczął pracę w charakterze ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego Rzeczypospolitej Polskiej w Kazachstanie i Kirgistanie. Odwołany postanowieniami z 28 lipca 2015[4][5]. Został polskim przedstawicielem w Polsko-Ukraińskim Forum Partnerstwa[6].

Oznaczenia

Przypisy

  1. Małgorzata Subotić: Kto pisze to, co mówią politycy. rp.pl, 23 września 2009. [dostęp 2009-09-26].
  2. Fundacja Solidarności Międzynarodowej (KRS: 0000024453). Krajowy Rejestr Sądowy. [dostęp 2019-11-02].
  3. Ambasador Polski jednym z najlepszych dyplomatów. rp.pl, 26 lutego 2009. [dostęp 2009-09-26].
  4. M.P. z 2015 r. poz. 939
  5. M.P. z 2015 r. poz. 941
  6. Polsko-Ukraińskie Forum Partnerstwa. gov.pl. [dostęp 2019-11-02].
  7. Dekret Prezydenta Republiki Litewskiej o odznaczeniu Obywateli Rzeczypospolitej Polskiej Orderem Wielkiego Księcia Litewskiego Giedymina, [w:] Edmund Pawlak (red.), 10-ta rocznica wznowienia stosunków dyplomatycznych między Polską a Litwą: uroczysta sesja, Fundacja Wspierania Współpracy Polsko-Litewskiej im. Adama Mickiewicza w Warszawie (pod auspicjami Prezydenta RP), Warszawa 2001, s. 185.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

LTU Order of the Lithuanian Grand Duke Gediminas - Officer's Cross BAR.png
Baretka Oficerskiego Krzyża Orderu Wielkiego Księcia Giedymina