Jacek Pałkiewicz

Jacek Pałkiewicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

2 czerwca 1942
Immensen

Zawód, zajęcie

dziennikarz

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Odznaka Honorowa „Bene Merito” Krzyż Pro Ecclesia et Pontifice (od 1908) Order Zasługi Republiki Włoskiej IV Klasy Order Zasługi Republiki Włoskiej V Klasy (1951-2001)
Strona internetowa

Jacek Edward Pałkiewicz (ur. 2 czerwca 1942 w Immensen) – polski dziennikarz i podróżnik, odkrywca źródła Amazonki; członek rzeczywisty Królewskiego Towarzystwa Geograficznego[1].

Życiorys

Jacek Pałkiewicz urodził się w niemieckim obozie pracy w Immensen (od 1974 dzielnica Lehrte). Dzieciństwo i młodość spędził w Ełku. Karierę podróżniczą rozpoczynał jako oficer na statkach taniej bandery panamskiej (1971-72). W 1973 roku pracował jako inspektor kopalni diamentów w Sierra Leone i kopalni złota w Ghanie. W 1975 ukończył Szkołę Dziennikarską w Mediolanie i od tego czasu pracował jako dziennikarz między innymi przez wiele lat w dodatku ilustrowanym „Sette” do „Corriere della Sera”. Jest autorem kilkunastu książek oraz filmów dokumentalnych, publikuje reportaże w licznych magazynach europejskich. W Polsce współpracuje z „Newsweek Polska”, „Rzeczpospolitą” i „Uważam Rze”.

Odbył i kierował wieloma wyprawami międzynarodowymi. Współpracował z rosyjskim Centrum Szkolenia Kosmonautów w programie przetrwaniowym. Uczy elitarne jednostki specjalne strategii przetrwania w odmiennych strefach klimatycznych. W 1983 r. założył w Bassano del Grappa (Włochy) szkołę przetrwania.

Żonaty (Linda Vernola), troje dzieci (Patrycja ur. 1971, Konrad ur. 1977, Maksymilian ur. 1981). Mieszka we Włoszech, w miejscowości Bassano del Grappa.

Wyprawy i osiągnięcia

Wybrane wyprawy:

  • 1972: 20-dniowa piesza wędrówka przez Saharę,
  • 1975: samotne przepłynięcie Atlantyku łodzią ratunkową w 44 dni (DakarGeorgetown),
  • 1979: Birma,
  • 1984: Amazonka,
  • 1986: Borneo,
  • 1989: dotarcie na reniferach do bieguna zimna (Syberia),
  • 1990: Namibia,
  • 1992: przejazd na słoniach przez dżunglę wietnamską,
  • 1994: górne Orinoko,
  • 1994: rzeka Mamberamo (Indonezja).
  • 1995: ekspedycja na jakach w Bhutanie,
  • 1995: przepłynięcie rzeki Jangcy na sampanie,
  • 1996: odkrycie źródła Amazonki, które zostało arbitralnie zaakceptowane przez Towarzystwo Geograficzne w Limie; pierwszeństwo tego odkrycia zostało jednak zakwestionowane przez Joego Kane’a[2]. 10 września 2011 r. z inicjatywy Towarzystwa Geograficznego w Limie na miejscu źródła Amazonki (Góra Quehuisha) wzniesiono obelisk z pamiątkową tablicą o treści: Tu rodzi się Amazonka, największa rzeka świata. Ustaliła to w 1996 r. naukowa, polsko-włosko-rosyjsko-peruwiańska wyprawa kierowana przez Jacka Pałkiewicza,
  • 1997: góry Tepui (Wenezuela),
  • 1999: Pustynia Atakama (Chile),
  • 1999: Amazonia,
  • 1999: Wyspa Wielka Diomeda (Cieśnina Beringa),
  • 2001: rzeka Mekong,
  • 2001: rzeka Kołyma (Rosja),
  • 2002: szlakiem Francisco Orellany Quito-Belem, Atol Rangiroa, Iran, Wyspy Towarzystwa,
  • 2003: Somalia,
  • 2003: Irak,
  • 2004: Peru – w poszukiwaniu Paititi,
  • 2006: Borneo Challenge – od brzegu do brzegu,
  • 2008: Sarawak, Wietnam,
  • 2009: plemię Korowajów w Papui Zachodniej,
  • 2010: Patagonia,
  • 2012: Transamazonica (QuitoBelém),
  • 2012: pustynia Taklamakan.

Wybrane publikacje

  • Dubaj prawdziwe oblicze, Zysk i S-ka, 2016, ISBN 978-83-7785-949-0
  • Amazonka: Zagadka źródła królowej rzek, Zysk i S-ka, 2009, ISBN 978-83-7506-294-6.
  • Eksploracja, Zysk i S-ka, 2008, ISBN 978-83-7506-196-3.
  • Sztuka Podróżowania, Zysk i S-ka, 2008, ISBN 978-83-7506-198-7.
  • Angkor, Zysk i S-ka, 2007, ISBN 978-83-7506-107-9.
  • Pasja życia, Zysk i S-ka, 2006, ISBN 83-7298-933-8.
  • Syberia: Wyprawa na biegun zimna, Zysk i S-ka, 2006, ISBN 978-83-7506-023-2.
  • El Dorado: Polowanie na legendę, Zysk i S-ka, 2005, ISBN 83-7298-806-4.
  • Angkor, wydanie albumowe, dwujęzyczne (polski i angielski), Bellona, 1998, ISBN 83-11-08735-0.
  • Terra Incognita: Wyprawa do źródeł Amazonki, seria „Globtroter”, Bellona, 1997, ISBN 83-11-08693-1.
  • Po bezdrożach świata, Agencja Wydawnicza Morex, 1997, ISBN 83-86848-40-5.
  • Sztuka przetrwania w wodzie, Bellona, 1996, ISBN 83-11-08668-0.
  • Przepustka do przygody, seria „Globtroter”, Bellona, 1996, ISBN 83-11-08592-7.
  • No Limits – Bez ograniczeń, seria „Globtroter”, Bellona, 1996, ISBN 83-11-08583-6.
  • Sztuka przetrwania w mieście (Manuale di sopravvivenza urbana), 1994.
  • Survival: Sztuka przetrwania, 1994, ISBN 83-85477-98-5.
  • Szalupą przez Atlantyk, seria „Miniatury Morskie”, tomik 182, seria: SJ-2000, zeszyt 10, Wydawnictwo Morskie, Gdańsk, 1977.
  • Tajna Misja, seria „Żółty tygrys”, tomik 10/74, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1974.

Nagrody i odznaczenia

Za odkrycie źródeł Amazonki został uhonorowany odznaczeniem Kawalera Orderu Zasługi Republiki Włoskiej w 1996[3]. W 2013 r. otrzymał Krzyż Oficerski tego odznaczenia[4].

Za wybitny dorobek w promocji człowieka, w 2010 r. papież Benedykt XVI uhonorował go złotym krzyżem „Pro Ecclesia et Pontifice“ (Dla Kościoła i Papieża)[5]. Honorowy ambasador Mazur w ramach światowego konkursu na 7 Nowych Cudów Natury.

W 1998 otrzymał główną nagrodę „Bursztynowego Motyla” za najlepszą książkę podróżniczą roku (Terra incognita – Wydawnictwo Bellona)[6].

W 2007 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi za osiągnięcia w pracy dziennikarskiej, za działalność społeczną i charytatywną[7]. Odznaczony Odznaką Honorową „Bene Merito” z okazji Dnia Służby Zagranicznej 2014[8]. W 2015 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w działalności badawczej, za rozsławienie imienia Polski w świecie[9].

Przypisy

  1. Władimir Arsenjew: Dersu Uzała. Poznań: Zysk i S-ka, 2010, s. 5-15, seria: Podróże Retro. ISBN 978-83-7506-402-5.
  2. Joe Kane, Z nurtem Amazonki, Maria Ciochoń (tłum.), Warszawa: Prószyński i S-ka, 1997, ISBN 83-7180-027-4, OCLC 751255595.
  3. mediatrawel.pl: Jacek Pałkiewicz. [dostęp 2009-04-21].
  4. Z życia Ambasady, ambvarsavia.esteri.it [dostęp 2022-10-12] (pol.).
  5. Polski podróżnik odznaczony przez Benedykta XVI. Dziennikpolski24.pl. [dostęp 2013-12-30].
  6. Oficjalna strona Konkursu im. Arkadego Fiedlera o Nagrodę „Bursztynowego Motyla”. [dostęp 2009-04-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-24)].
  7. M.P. z 2008 r. nr 10, poz. 108.
  8. Odznaczenia i wyróżnienia przyznane z okazji Dnia Służby Zagranicznej 2014. msz.gov.pl, 2014-11-14. [dostęp 2019-05-12].
  9. Odznaczenia dla twórców i mecenasów kultury. prezydent.pl, 2015-07-01. [dostęp 2019-05-12].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Odznaka Honorowa Bene Merito BAR.svg
Baretka Odznaki Honorowej "Bene Merito".
Ribbon.Crossproecclesiaetpontifice.jpg
Ribbon of the Cross "pro ecclesia et pontifice" - Holy See - Vatican
ITA OMRI 2001 Uff BAR.svg
Baretka: Order Zasługi Republiki Włoskiej – Oficer (od 2001).
Cavaliere OMRI BAR.svg
nastrino della medaglia di cavaliere dell'Ordine al merito della Repubblica italiana
Jacek Palkiewicz.JPG
Autor: Cezary Piwowarski, Licencja: CC BY-SA 3.0
Jacek Pałkiewicz.