Jakub Janda

Jakub Janda

Data i miejsce urodzenia	27 kwietnia 1978 Čeladná, Czechosłowacja
Klub	Dukla Liberec
Reprezentacja	Czechy
Debiut w PŚ	9 marca 1996 w Harrachovie (44. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	9 marca 1997 w Lahti (29. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ	11 stycznia 2003 w Libercu (3. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ	23 stycznia 2005 w Titisee-Neustadt
Rekord życiowy	218 m na Vikersundbakken w Vikersund (25 lutego 2012)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Czechy Mistrzostwa świata srebro Oberstdorf 2005 normalna brąz Oberstdorf 2005 duża
Inne nagrody
Puchar świata w skokach Kryształowa Kula 2005/2006 Turniej Czterech Skoczni 1. miejsce 2005/2006[a] Letnie Grand Prix 1. miejsce 2005 Letni Puchar Kontynentalny 2. miejsce 2010 2. miejsce 2013

Jakub Janda (ur. 27 kwietnia 1978 w Čeladnej, powiat Frýdek-Místek) – czeski skoczek narciarski i polityk. Zawodnik klubu Dukla Frenštát pod Radhoštěm, srebrny i brązowy medalista mistrzostw świata w 2005, zdobywca Pucharu Świata w sezonie 2005/2006, zwycięzca 54. Turnieju Czterech Skoczni. Od 2017 deputowany do Izby Poselskiej Republiki Czeskiej z ramienia ODS.

Kariera sportowa

Początki kariery

Jakub Janda podczas PŚ w Zakopanem w 2003

W Pucharze Świata zadebiutował w sezonie 1996/1997. Po raz pierwszy znalazł się w czołowej dziesiątce w marcu 2001, zajmując 7. miejsce w Trondheim. Pierwsze podium udało mu się wywalczyć w styczniu 2003 w Libercu (3. lokata). Do roku 2004 było to jego największe osiągnięcie w zawodach tej rangi.

Od początku kariery zwracał na siebie uwagę głównie ze względu na bardzo odważny styl skakania, z nisko wychyloną sylwetką, przypominającą ułożenie w locie Japończyka Kazuyoshiego Funakiego. Przez wiele lat próby naśladowania mistrza olimpijskiego z Nagano nie przynosiły jednak rezultatów. Jakub Janda startował bez większych sukcesów w wielkich imprezach narciarskich. Na igrzyskach w Salt Lake City był 44. w konkursie na skoczni dużej oraz 39. na skoczni normalnej. Był także powoływany na mistrzostwa świata. W debiucie w Ramsau (1999) był poza czołową trzydziestką w obu indywidualnych konkursach; w Lahti w 2001 zajął 17. (normalna skocznia) i 27. miejsce (duża skocznia). Na mistrzostwach w Val di Fiemme w 2003 był 14. na skoczni normalnej i 25. na dużej. Bez powodzenia występował na mistrzostwach świata w lotach narciarskich (w 1998 w Oberstdorfie, w 2000 w Vikersund, w 2002 w Harrachovie i w 2004 w Planicy – poza czołową trzydziestką).

Współpraca z Vasją Bajcem i awans do światowej czołówki

Sezon 2004/2005

Przełomowy okazał się dla niego sezon 2004/2005. Trenerem czeskiej reprezentacji skoków narciarskich został wówczas Słoweniec Vasja Bajc. Podczas Letniego Grand Prix w 2004 zajął m.in. trzecie miejsce w konkursie w Zakopanem. Od początku sezonu zimowego regularnie bywał w ścisłej czołówce zawodów – zajął 3. miejsce w Ruce (listopad 2004) oraz 2. miejsce w Trondheim (grudzień 2004). W styczniu 2005 odniósł pierwsze zwycięstwo w zawodach Pucharu Świata – wygrał konkurs w Titisee-Neustadt (dzień wcześniej uplasował się na 2. miejscu). Na rozgrywanych w lutym tego samego roku mistrzostwach świata zdobył dwa medale – srebrny na skoczni normalnej oraz brązowy na dużej. W klasyfikacji generalnej PŚ sezonu 2004/2005 zajął 6. lokatę, zdobywając 1164 pkt, choć jeszcze na dwa konkursy przed końcem był 3.

Latem 2005 wszystkie 9 konkursów Letniego GP ukończył w pierwszej dziesiątce, cztery z nich wygrywając, raz stając na drugim i raz na trzecim stopniu podium. Wyniki te dały mu zwycięstwo w klasyfikacji generalnej cyklu.

Sezon 2005/2006

Sezon zimowy 2005/2006 rozpoczął zwycięstwem w zawodach Pucharu Świata w Ruce 26 listopada 2005. W pierwszej części sezonu wygrywał w Lillehammer, Harrachovie i Engelbergu. Turniej Czterech Skoczni rozpoczynał w roli lidera Pucharu Świata oraz głównego faworyta. Każdy z czterech konkursów ukończył na podium (trzecie miejsce w Oberstdorfie, zwycięstwo w Garmisch-Partenkirchen, oraz dwa drugie miejsca, w Innsbrucku i Bischofshofen). Ostatecznie Czech wygrał cały turniej ex aequo z Janne Ahonenem. Po turnieju zajął 7. miejsce podczas mistrzostw świata w lotach na Kulm. Występ na igrzyskach olimpijskich w Pragelato ukończył na 13. miejscu na normalnej i 10. na dużej skoczni. W ostatnich 10 konkursach Pucharu Świata stanął na podium tylko raz (2. miejsce w Lahti), jednak przewaga wypracowana na początku zimy dała mu, jako pierwszemu Czechowi w historii, triumf w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Zgromadził 1151 punktów (o 13 mniej niż sezon wcześniej) i drugiego Janne Ahonena wyprzedził o 127 pkt.

Kryzys i powrót do formy

(c) Tadeusz Mieczyński, CC BY-SA 3.0

Jakub Janda podczas benefisu Adama Małysza

Mimo sukcesów Jakuba Jandy, w trakcie sezonu 2005/2006 pojawiły się wewnętrzne konflikty w ekipie czeskich skoków, spowodowane walką o wpływy, toczącą się między osobami związanymi z kadrą. Sytuacja ta zniechęciła Vasję Bajca do dalszej pracy z reprezentacją. W konflikcie tym Jakub Janda opowiedział się po stronie szkoleniowca, grożąc, że jeśli Słoweniec odejdzie, jest gotów nawet zakończyć karierę^[1][2]. Mimo to, po zakończeniu sezonu Vasja Bajc zrezygnował ze stanowiska i został trenerem reprezentacji Słowenii. Jakub Janda zdecydował się na kontynuowanie kariery pod wodzą nowego trenera, Austriaka Richarda Schallerta. Od tego czasu ani razu nie stanął na podium Pucharu Świata. W sezonie 2006/2007 tylko dwukrotnie udało mu się zająć miejsce w pierwszej dziesiątce; najlepszą lokatę – 4. – zajął pod koniec sezonu w konkursie w Kuopio. Występ na mistrzostwach świata w Sapporo zakończył się dla niego 20. miejscem na dużej skoczni i 18. na normalnej. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata zajął 22. pozycję, z 253 punktami na koncie.

(c) Tadeusz Mieczyński, CC BY-SA 3.0

Jakub Janda podczas odwołanej serii Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich w 2012

Na początku sezonu 2007/2008 znalazł się poza reprezentacją Czech. Dopiero dzięki dobrym występom w Pucharze Kontynentalnym wrócił do reprezentacji. Zaledwie pięciokrotnie udało mu się zająć miejsce w punktowanej trzydziestce, przy czym za każdym razem była to lokata w trzeciej dziesiątce. W klasyfikacji generalnej PŚ zajął 49. miejsce (szóste miejsce wśród Czechów). Przed sezonem 2008/2009 został przesunięty z kadry A do kadry B^[3].

Trenując w kadrze B, późnym latem 2008 ponownie nawiązał kontakt z Vasją Bajcem, który akurat podjął pracę w Tureckim Związku Narciarskim^[4]. Janda wygrał zawody Letniego Pucharu Kontynentalnego w Oberstdorfie, a tydzień później zajął 5. miejsce podczas finału Letniego Grand Prix w Libercu. W sezonie zimowym 2008/2009 trzykrotnie udało mu się znaleźć w pierwszej dziesiątce zawodów, najlepszą lokatę (6.) zajmując w Zakopanem. Sezon ukończył na 22. miejscu w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Bardzo podobną dyspozycję prezentował także w sezonie 2009/2010. Najlepszy wynik osiągnął w Willingen, w ostatnim konkursie przed igrzyskami olimpijskimi – zajął wówczas 7. miejsce. Na IO w Vancouver dwukrotnie uplasował się w 2. dziesiątce (14. miejsce na normalnej i 17. na dużej skoczni). Puchar Świata, tak jak w 2007 i 2009 roku, ukończył na 22. pozycji. W sezonie 2010/2011 punktował stosunkowo regularnie, ale na ogół były to lokaty w trzecich dziesiątkach zawodów (tak też zakończyły się jego starty na mistrzostwach świata w Oslo – 21. i 28. lokata). W klasyfikacji końcowej Pucharu Świata uplasował się na 34. pozycji.

W kolejnych sezonach zwykle występował w Pucharze Świata, jednak nie osiągnął dużych sukcesów. Najsłabszy dla niego był sezon 2012/2013, kiedy zdobył zaledwie 13 punktów PŚ. Kolejny sezon był z kolei najlepszy w ostatnich latach jego kariery – uzyskał wówczas w PŚ 242 punkty, co dało mu 28. miejsce w klasyfikacji końcowej (trzykrotnie uplasował się w pierwszej dziesiątce zawodów, najwyższe miejsce zajmując w grudniu 2013 w Engelbergu – 5.). Na imprezach mistrzowskich nie osiągał już większych sukcesów.

W 2017 w związku z wyborem do parlamentu Jakub Janda zakończył karierę sportową. Jego ostatnim startem w Pucharze Świata był konkurs drużynowy w Wiśle 18 listopada 2017^[5].

Działalność polityczna

W 2008 przystąpił do Obywatelskiej Partii Demokratycznej. Został szefem jej koła we Frenštácie pod Radhoštěm, a także członkiem rady regionalnej partii^[6]. W wyborach w 2013 kandydował do Izby Poselskiej^[7], zaś w wyborach w 2016 – również bez powodzenia – do rady kraju morawsko-śląskiego^[8]. W wyborach w 2017^[9] i 2021^[10] uzyskiwał mandat posła.

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2002 Salt Lake City/Park City	–	39. miejsce (K-90), 44. miejsce (K-120)
2006 Turyn/Pragelato	–	13. miejsce (K-95), 10. miejsce (K-125)
2010 Vancouver/Whistler	–	14. miejsce (K-95), 17. miejsce (K-125)
2014 Soczi/Krasnaja Polana	–	19. miejsce (K-95), 27. miejsce (K-125)

Drużynowo

2002 Salt Lake City/Park City	–	12. miejsce[b]
2006 Turyn/Pragelato	–	9. miejsce[c]
2010 Vancouver/Whistler	–	7. miejsce[d]
2014 Soczi/Krasnaja Polana	–	7. miejsce[e]

Starty J. Jandy na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
39.	10 lutego	2002	Park City	Utah Olympic Park	K-90	—	indywid.	86,0 m	—	103,0 pkt	166,0 pkt	Simon Ammann
44.	13 lutego	2002	Park City	Utah Olympic Park	K-120	—	indywid.	108,5 m	—	91,3 pkt	190,1 pkt	Simon Ammann
12.	18 lutego	2002	Park City	Utah Olympic Park	K-120	—	druż.[b]	109,5 m	120,5 m	724,6 pkt (210,5 pkt)	249,5 pkt	Niemcy
13.	12 lutego	2006	Pragelato	Trampolino a Monte	K-95	HS-106	indywid.	99,0 m	100,0 m	249,0 pkt	17,5 pkt	Lars Bystøl
10.	18 lutego	2006	Pragelato	Trampolino a Monte	K-125	HS-140	indywid.	122,0 m	128,0 m	230,5 pkt	46,4 pkt	Thomas Morgenstern
9.	20 lutego	2006	Pragelato	Trampolino a Monte	K-125	HS-140	druż.[c]	122,0 m	—	397,0 pkt (107,6 pkt)	587,0 pkt	Austria
14.	13 lutego	2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-95	HS-106	indywid.	101,0 m	99,5 m	250,5 pkt	26,0 pkt	Simon Ammann
17.	20 lutego	2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-125	HS-140	indywid.	126,5 m	121,5 m	221,4 pkt	62,2 pkt	Simon Ammann
7.	22 lutego	2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-125	HS-140	druż.[d]	128,0 m	129,0 m	981,8 pkt (241,1 pkt)	126,1 pkt	Austria
19.	9 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-95	HS-106	indywid.	98,5 m	96,5 m	243,8 pkt	34,2 pkt	Kamil Stoch
27.	15 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-125	HS-140	indywid.	127,0 m	126,0 m	231,6 pkt	47,1 pkt	Kamil Stoch
7.	17 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-125	HS-140	druż.[e]	131,0 m	127,5 m	967,8 pkt (244,9 pkt)	73,6 pkt	Niemcy

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

1999 Ramsau	–	48. miejsce (K-120), 33. miejsce (K-90)
2001 Lahti	–	27. miejsce (K-116), 17. miejsce (K-90)
2003 Val di Fiemme/Predazzo	–	25. miejsce (K-120), 14. miejsce (K-95)
2005 Oberstdorf	–	srebrny medal (K-90), brązowy medal (K-120)
2007 Sapporo	–	20. miejsce (K-120), 18. miejsce (K-90)
2009 Liberec	–	33. miejsce (K-90), 19. miejsce (K-120)
2011 Oslo	–	21. miejsce (K-95), 28. miejsce (K-120)
2013 Val di Fiemme/Predazzo	–	31. miejsce (K-95), 46. miejsce (K-120)
2015 Falun	–	28. miejsce (K-90), 33. miejsce (K-120)
2017 Lahti	–	23. miejsce (K-90), 28. miejsce (K-116)

Drużynowo

1999 Ramsau	–	7. miejsce[f]
2001 Lahti	–	6. miejsce (K-116)[g], 7. miejsce (K-90)[g]
2003 Val di Fiemme/Predazzo	–	8. miejsce[h]
2005 Oberstdorf	–	7. miejsce (K-90)[h], 8. miejsce (K-120)[h]
2007 Sapporo	–	9. miejsce[i]
2009 Liberec	–	5. miejsce[j]
2011 Oslo	–	7. miejsce (K-95)[k],8. miejsce (K-120)[l]
2013 Val di Fiemme/Predazzo	–	10. miejsce (drużyna mieszana/K-95)[m], 7. miejsce (K-120)[n]
2015 Falun	–	8. miejsce (K-120)[o]
2017 Lahti	–	9. miejsce (drużyna mieszana/K-90)[p], 7. miejsce (K-116)[q]

Starty J. Jandy na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
48.	21 lutego	1999	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-120	—	indywid.	90,0 m	—	50,0 pkt	213,4 pkt	Martin Schmitt
7.	23 lutego	1999	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-120	—	druż.[f]	97,5 m	93,0 m	639,5 pkt (133,4 pkt)	349,7 pkt	Niemcy
33.	26 lutego	1999	Ramsau	Mattensprunganlage	K-90	—	indywid.	86,5 m	—	107,0 pkt	148,0 pkt	Kazuyoshi Funaki
27.	19 lutego	2001	Lahti	Salpausselkä	K-116	—	indywid.	107,0 m	101,0 m	181,3 pkt	95,0 pkt	Martin Schmitt
17.	23 lutego	2001	Lahti	Salpausselkä	K-90	—	indywid.	81,5 m	85,0 m	196,5 pkt	49,5 pkt	Adam Małysz
6.	24 lutego	2001	Lahti	Salpausselkä	K-116	—	druż.[g]	109,0 m	87,5 m	692,2 pkt (159,6 pkt)	247,6 pkt	Niemcy
7.	25 lutego	2001	Lahti	Salpausselkä	K-90	—	druż.[g]	87,0 m	88,0 m	808,5 pkt (218,5 pkt)	145,0 pkt	Austria
25.	22 lutego	2003	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	—	indywid.	115,5 m	120,0 m	219,4 pkt	69,6 pkt	Adam Małysz
8.	23 lutego	2003	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	—	druż.[h]	117,0 m	118,5 m	809,1 pkt (219,9 pkt)	237,5 pkt	Finlandia
14.	28 lutego	2003	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	—	indywid.	95,5 m	98,0 m	237,5 pkt	41,5 pkt	Adam Małysz
2.	19 lutego	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-90	HS-100	indywid.	96,0 m	91,5 m	249,5 pkt	6,5 pkt	Rok Benkovič
7.	20 lutego	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-90	HS-100	druż.[h]	95,5 m	95,5 m	850,5 pkt (265,0 pkt)	111,5 pkt	Austria
3.	25 lutego	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	indywid.	138,0 m	141,0 m	304,2 pkt	9,0 pkt	Janne Ahonen
8.	26 lutego	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	druż.[h]	138,5 m	128,5 m	916,9 pkt (282,6 pkt)	220,4 pkt	Austria
20.	24 lutego	2007	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	indywid.	108,0 m	124,5 m	210,5 pkt	55,6 pkt	Simon Ammann
9.	25 lutego	2007	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	druż.[i]	127,0 m	—	373,8 pkt (126,6 pkt)	626,4 pkt	Austria
18.	3 marca	2007	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-98	indywid.	91,0 m	89,5 m	229,5 pkt	47,5 pkt	Adam Małysz
33.	21 lutego	2009	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	indywid.	93,0 m	—	119,0 pkt	163,0 pkt	Wolfgang Loitzl
19.	27 lutego	2009	Liberec	Ještěd	K-120	HS-134	indywid.	122,5 m	—[r]	120,0 pkt	21,3 pkt	Andreas Küttel
5.	28 lutego	2009	Liberec	Ještěd	K-120	HS-134	druż.[j]	125,5 m	129,0 m	963,3 pkt (260,1 pkt)	71,0 pkt	Austria
21.	26 lutego	2011	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	indywid.	91,0 m	96,5 m	222,4 pkt	46,8 pkt	Thomas Morgenstern
7.	27 lutego	2011	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	druż.[k]	101,0 m	96,5 m	917,9 pkt (233,2 pkt)	107,6 pkt	Austria
28.	3 marca	2011	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	indywid.	118,0 m	117,5 m	222,5 pkt	55,0 pkt	Gregor Schlierenzauer
8.	5 marca	2011	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	druż.[l]	117,0 m	—	387,7 pkt (106,6 pkt)	112,3 pkt	Austria
31.	23 lutego	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	indywid.	92,5 m	—	103,4 pkt	149,0 pkt	Anders Bardal
10.	24 lutego	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-95	HS-106	druż. mix[m]	94,5 m	—	417,1 pkt (116,8 pkt)	593,9 pkt	Japonia
46.	28 lutego	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	indywid.	104,5 m	—	95,0 pkt	200,8 pkt	Kamil Stoch
7.	2 marca	2013	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	druż.[n]	118,5 m	114,0 m	1022,1 pkt (238,2 pkt)	113,8 pkt	Austria
28.	21 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-90	HS-100	indywid.	87,5 m	88,0 m	208,4 pkt	44,3 pkt	Rune Velta
33.	26 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-120	HS-134	indywid.	112,0 m	—	90,8 pkt	177,9 pkt	Severin Freund
8.	28 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-120	HS-134	druż.[o]	114,0 m	113,5 m	692,0 pkt (167,5 pkt)	180,6 pkt	Norwegia
23.	25 lutego	2017	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	indywid.	89,0 m	90,0 m	227,8 pkt	43,0 pkt	Stefan Kraft
9.	26 lutego	2017	Lahti	Salpausselkä	K-90	HS-100	druż. mix.[p]	88,0 m	—	403,3 pkt (110,7 pkt)	632,2 pkt	Niemcy
28.	2 marca	2017	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	indywid.	118,5 m	111,0 m	219,4 pkt	59,9 pkt	Stefan Kraft
7.	4 marca	2017	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	druż.[q]	120,0 m	115,5 m	922,7 pkt (234,8 pkt)	181,5 pkt	Polska

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

Indywidualnie

1998 Oberstdorf	–	28. miejsce
2000 Vikersund	–	31. miejsce
2002 Harrachov	–	48. miejsce
2004 Planica	–	35. miejsce
2006 Tauplitz	–	7. miejsce
2012 Vikersund	–	21. miejsce
2014 Harrachov	–	21. miejsce

Drużynowo

2004 Planica	–	9. miejsce[h]
2006 Tauplitz	–	8. miejsce[s]
2012 Vikersund	–	6. miejsce[t]

Starty J. Jandy na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
28.	24-25 stycznia	1998	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-185	—	indywid.	124,5 m	—	167,0 m	175,5 m	412,4 pkt	364,0 pkt	Kazuyoshi Funaki
31.	12–14 lutego	2000	Vikersund	Vikersundbakken	K-185	—	indywid.	127,0 m	—	—	—[u]	101,4 pkt	435,4 pkt	Sven Hannawald
48.	9–10 marca	2002	Harrachov	Čerťák	K-185	—	indywid.	98,0 m	—	—[u]	—[u]	55,6 pkt	340,7 pkt	Sven Hannawald
35.	20–21 lutego	2004	Planica	Velikanka	K-185	—	indywid.	137,5 m	—	—	—	110,5 pkt	721,6 pkt	Roar Ljøkelsøy
9.	22 lutego	2004	Planica	Velikanka	K-185	—	druż.[h]	193,5 m		—		674,9 pkt (183,2 pkt)	1036,9 pkt	Norwegia
7.	13-14 stycznia	2006	Tauplitz	Kulm	K-185	HS-200	indywid.	192,5 m	183,5 m	177,0 m	200,0 m	717,1 pkt	70,9 pkt	Roar Ljøkelsøy
8.	15 stycznia	2006	Tauplitz	Kulm	K-185	HS-200	druż.[s]	171,5 m		DNS		934,8 pkt (151,8 pkt)	563,1 pkt	Norwegia
21.	24–25 lutego	2012	Vikersund	Vikersundbakken	K-195	HS-225	indywid.	218,0 m	173,5 m	—[u]	—[u]	303,7 pkt	105,0 pkt	Robert Kranjec
7.	26 lutego	2012	Vikersund	Vikersundbakken	K-195	HS-225	druż.[t]	208,0 m		202,0 m		1452,1 pkt (374,9 pkt)	196,3 pkt	Austria
21.	14–15 marca	2014	Harrachov	Čerťák	K-185	HS-205	indywid.	179,5 m	167,0 m	—[u]	—[u]	321,3 pkt	69,7 pkt	Severin Freund

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Przypisy
1.	31 stycznia	2005	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	134,0 m	134,0 m	266,4 pkt	—
2.	26 listopada	2005	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	140,5 m	—	155,4 pkt	—
3.	4 grudnia	2005	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-120	HS-134	135,5 m	131,5 m	285,6 pkt	—
4.	11 grudnia	2005	Harrachov	Čerťák	K-125	HS-142	138,5 m	141,0 m	287,1 pkt	—
5.	18 grudnia	2005	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	129,0 m	130,0 m	252,2 pkt	—
6.	1 stycznia	2006	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-115	HS-125	125,0 m	121,5 m	264,7 pkt	* TCS 2005/2006

Miejsca na podium

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	11 stycznia	2003	Liberec	Ještěd	K-120	HS-134	128,0 m	131,0 m	268,2 pkt	3.	2,8 pkt	Thomas Morgenstern
2.	28 listopada	2004	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	129,0 m	137,5 m	282,2 pkt	3.	26,1 pkt	Janne Ahonen
3.	4 grudnia	2004	Trondheim	Granåsen	K-120	HS-131	130,5 m	133,0 m	277,3 pkt	2.	4,2 pkt	Janne Ahonen
4.	12 grudnia	2004	Harrachov	Čerťák	K-125	HS-142	140,0 m	136,5 m	284,2 pkt	3.	4,5 pkt	Janne Ahonen
5.	18 grudnia	2004	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	139,0 m	134,5 m	277,8 pkt	3.	1,5 pkt	Janne Ahonen
6.	19 grudnia	2004	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	133,5 m	130,0 m	260,3 pkt	2.	0,4 pkt	Janne Ahonen
7.	3 stycznia	2005	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	122,0 m	118,0 m	232,5 pkt	3.	11,3 pkt	Janne Ahonen
8.	22 stycznia	2005	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	136,5 m	138,5 m	281,5 pkt	2.	2,0 pkt	Janne Ahonen
9.	23 stycznia	2005	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	134,0 m	134,0 m	266,4 pkt	1.	—
10.	9 marca	2005	Kuopio	Puijo	K-120	HS-127	128,5 m	124,5 m	256,9 pkt	3.	13,4 pkt	Matti Hautamäki
11.	26 listopada	2005	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	140,5 m	—	155,4 pkt	1.	—
12.	3 grudnia	2005	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-120	HS-134	137,0 m	137,5 m	296,1 pkt	2.	0,1 pkt	Andreas Küttel
13.	4 grudnia	2005	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-120	HS-134	135,5 m	131,5 m	285,6 pkt	1.	—
14.	11 grudnia	2005	Harrachov	Čerťák	K-125	HS-142	138,5 m	141,0 m	287,1 pkt	1.	—
15.	18 grudnia	2005	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	129,0 m	130,0 m	252,2 pkt	1.	—
16.	29 grudnia	2005	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	123,5 m	133,5 m	287,1 pkt	3.	8,3 pkt	Janne Ahonen
17.	1 stycznia	2006	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-115	HS-125	125,0 m	121,5 m	264,7 pkt	1.	—
18.	4 stycznia	2006	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	123,5 m	133,0 m	263,2 pkt	2.	1,5 pkt	Lars Bystøl
19.	6 stycznia	2006	Bischofshofen	im. P.Ausserleitnera	K-125	HS-140	141,0 m	129,0 m	291,0 pkt	2.	2,0 pkt	Janne Ahonen
20.	5 marca	2006	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	128,0 m	123,5 m	267,6 pkt	2.	2,7 pkt	Janne Happonen

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata

Sezon 1995/1996
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	?	?	-	-	-	-	-	44	?	?	0
Sezon 1996/1997
																									punkty
-	-	-	?	q	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	29	q	57	30	q	q	3
Sezon 1997/1998
																											punkty
48	46	46	38	42	30	q	q	q	20	48	q	-	-	32	21	-	44	42	q	34	44	-	-	-	34	q	22
Sezon 1998/1999
																													punkty
36	13	38	32	20	31	48	32	q	45	31	q	23	35	49	33	-	-	24	29	49	-	-	-	-	-	48	49	q	48
Sezon 1999/2000
																										punkty
30	53	38	36	44	30	31	-	-	-	-	-	-	25	64	46	-	-	37	33	45	-	-	-	-	-	8
Sezon 2000/2001
																					punkty
38	45	54	-	-	48	q	31	40	-	-	-	-	13	23	29	28	33	7	11	13	113
Sezon 2001/2002
																						punkty
22	17	11	9	15	14	29	24	21	38	33	q	19	-	49	40	-	-	-	-	-	-	141
Sezon 2002/2003
																											punkty
-	-	-	-	41	25	-	-	47	13	q	49	3	23	22	28	22	12	15	11	-	-	25	16	17	46	16	227
Sezon 2003/2004
																							punkty
19	28	31	q	40	43	q	46	-	9	25	36	47	-	-	-	q	42	-	27	28	20	21	78
Sezon 2004/2005
																												punkty
14	3	2	6	4	3	3	2	9	6	3	4	5	5	9	2	1	11	9	-	-	6	5	3	11	16	30	-	1164
Sezon 2005/2006
																						punkty
1	7	2	1	7	1	1	3	1	2	2	-	-	11	4	8	2	8	17	5	29	-	1151
Sezon 2006/2007
																								punkty
52	23	16	14	5	21	13	19	27	-	22	25	34	16	17	16	25	25	4	53	38	q		-	253
Sezon 2007/2008
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	21	26	27	q	34	22	-	33	30	-	-	q	46	-	37	q	q	q	-	-	29
Sezon 2008/2009
																											punkty
11	17	11	25	10	15	16	25	17	33	23	26	28	6	33	-	-	-	20	13	-	10	19	22	39	-	-	279
Sezon 2009/2010
																							punkty
25	26	13	18	32	20	26	14	37	31	-	-	34	11	11	10	-	15	7	15	24	22	13	256
Sezon 2010/2011
																										punkty
17	30	33	17	15	35	37	30	31	31	41	22	31	-	-	36	37	43	17	18	31	20	17	22	28	-	119
Sezon 2011/2012
																										punkty
20	27	20	38	24	28	23	16	16	14	22	19	33	21	28	12	19	28	33	29	q	42	28	18	37	27	185
Sezon 2012/2013
																											punkty
q	q	42	40	49	q	q	-	-	-	-	24	38	28	28	-	-	37	42	-	-	q	q	q	-	-	-	13
Sezon 2013/2014
																												punkty
12	44	35	21	48	29	5	15	q	38	q	30	39	17	48	14	-	-	31	15	31	13	34	7	40	9	31	18	242
Sezon 2014/2015
																															punkty
32	31	q	-	-	21	26	q	39	q	40	46	35	-	-	-	-	-	39	28	27	33	-	-	33	22	34	31	28	-	-	34
Sezon 2015/2016
																													punkty
19	17	9	20	26	dq	46	22	27	32	12	12	29	-	-	22	-	-	-	24	14	q	34	36	43	-	-	-	-	164
Sezon 2016/2017
																										punkty
q	q	24	20	28	44	31	24	19	20	17	27	32	25	31	-	-	37	30	32	29	29	-	-	-	-	80
Sezon 2017/2018
																						punkty
q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował  ?  – brak danych (zawodnik nie wystartował lub nie zakwalifikował się)

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Turniej Nordycki (Skandynawski)

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	27 sierpnia	2005	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	127,5 m	138,0 m	283,9 pkt
2.	31 sierpnia	2005	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	129,5 m	130,5 m	270,0 pkt
3.	10 września	2005	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	121,5 m	129,5 m	254,8 pkt
4.	11 września	2005	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	128,0 m	130,5 m	270,3 pkt
5.	15 września	2013	Niżny Tagił	Aist	K-120	HS-134	129,0 m	127,0 m	268,3 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Miejsce	Strata	Zwycięzca
1.	4 września	2004	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	131,0 m	122,5 m	255,3 pkt	3.	12,6 pkt	Adam Małysz
2.	13 sierpnia	2005	Einsiedeln	im. Andreasa Küttela	K-105	HS-117	109,0 m	112,5 m	254,2 pkt	3.	13,6 pkt	Robert Kranjec
3.	27 sierpnia	2005	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	127,5 m	138,0 m	283,9 pkt	1.	—
4.	31 sierpnia	2005	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	129,5 m	130,5 m	270,0 pkt	1.	—
5.	3 września	2005	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-140	134,5 m	140,5 m	272,0 pkt	2.	1,1 pkt	Andreas Küttel
6.	10 września	2005	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	121,5 m	129,5 m	254,8 pkt	1.	—
7.	11 września	2005	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	128,0 m	130,5 m	270,3 pkt	1.	—
8.	8 sierpnia	2006	Predazzo	Trampolino Dal Ben	K-120	HS-134	125,5 m	126,0 m	254,7 pkt	3.	10,8 pkt	Adam Małysz
9.	14 września	2013	Niżny Tagił	Aist	K-90	HS-100	89,5 m	99,0 m	246,2 pkt	3.	1,9 pkt	Anders Bardal
10.	15 września	2013	Niżny Tagił	Aist	K-120	HS-134	129,0 m	127,0 m	268,3 pkt	1.	—
11.	30 sierpnia	2015	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	125,5 m	125,0 m	245,2 pkt	3.	20,0 pkt	Kento Sakuyama

Miejsca w poszczególnych konkursach LGP

1996
					punkty
q	q	q	q	q	0
1997
					punkty
18	q	-	20	27	28
1998
						punkty
-	-	-	-	34	22	9
2000
								punkty
19	?	41	q	-	-	-	-	12
2001
							punkty
q	28	q	21	6	14	21	81
2002
						punkty
q	23	q	-	-	q	8
2003
				punkty
10	23	4	12	106
2004
							punkty
21	21	3	7	21	12	24	155
2005
								punkty
6	3	10	1	1	2	1	1	606
2006
										punkty
34	3	45	15	5	24	-	-	4	14	196
2007
										punkty
28	-	-	-	14	18	-	-	-	-	34
2008
										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	14	5	63
2009
									punkty
q	20	44	25	16	25	-	-	31	38
2010
									punkty
-	-	-	18	16	-	-	19	-	40
2011
											punkty
25	40	11	11	23	39	-	-	-	-	-	62
2012
									punkty
-	38	47	-	-	-	-	41	11	24
2013
											punkty
-	-	-	-	-	-	3	1	-	-	-	160
2014
									punkty
21	38	34	-	-	-	-	-	9	39
2015
											punkty
30	21	8	36	39	3	-	-	-	-	q	103
2016
										punkty
8	27	-	-	-	-	-	-	-	-	36
2017
									punkty
-	-	39	44	28	38	23	q	q	11
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował  ?  – brak startu lub nie zakwalifikował się

Turniej Czterech Narodów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Lotos Poland Tour

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych PK chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	22 lutego	1998	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-120	–	126,0 m	124,5 m	251,4 pkt
2.	27 grudnia	2007	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	133,5 m	135,0 m	265,3 pkt
3.	28 grudnia	2007	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	130,5 m	136,5 m	262,1 pkt
4.	31 stycznia	2009	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	134,5 m	137,5 m	273,1 pkt
5.	1 lutego	2009	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	137,0 m	139,0 m	281,3 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych PK chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Miejsce	Strata	Zwycięzca
1.	7 lutego	1997	Reit im Winkl	Franz-Haslberger-Schanze	K-90	–	89,5 m	91,0 m	230,5 pkt	2.	0,5 pkt	Martin Zimmermann
2.	1 marca	1997	Ishpeming	Suicide Hill	K-90	–	88,0 m	84,0 m	216,0 pkt	3.	9,0 pkt	Simen Berntzen
3.	6 września	1997	Frenštát pod Radhoštěm	Areal Horečky	K-90	–	94,5 m	87,0 m	231,5 pkt	2.	6,0 pkt	Jaroslav Sakala
4.	22 lutego	1998	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-120	–	126,0 m	124,5 m	251,4 pkt	1.	—
5.	14 marca	1998	Courchevel	Tremplin du Praz	K-90	–	94,0 m	94,5 m	246,5 pkt	2.	2,5 pkt	Michael Uhrmann
6.	15 sierpnia	1998	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	–	85,0 m	85,5 m	229,0 pkt	2.[v]	7,5 pkt	Falko Krismayr
7.	29 lipca	2000	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-90	–	94,5 m	95,5 m	254,0 pkt	2.	1,5 pkt	Adam Małysz
8.	21 grudnia	2002	Liberec	Ještĕd	K-120	–	124,0 m	127,0 m	253,8 pkt	3.	25,1 pkt	Thomas Morgenstern
9.	22 grudnia	2002	Liberec	Ještĕd	K-120	–	123,5 m	128,0 m	257,2 pkt	2.	3,5 pkt	Thomas Morgenstern
10.	1 grudnia	2007	Pragelato	Trampolino a Monte	K-125	HS-140	137,5 m	133,0 m	267,9 pkt	2.	8,3 pkt	Manuel Fettner
11.	2 grudnia	2007	Pragelato	Trampolino a Monte	K-125	HS-140	128,5 m	129,5 m	246,9 pkt	2.	4,3 pkt	Thomas Thurnbichler
12.	27 grudnia	2007	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	133,5 m	135,0 m	265,3 pkt	1.	—
13.	28 grudnia	2007	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	130,5 m	136,5 m	262,1 pkt	1.	—
14.	31 stycznia	2009	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	134,5 m	137,5 m	273,1 pkt	1.	—
15.	1 lutego	2009	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	137,0 m	139,0 m	281,3 pkt	1.	—
16.	18 marca	2017	Czajkowskij	Snieżynka	K-95	HS-106	101,5 m	102,5 m	264,8 pkt	2.	4,2 pkt	Constantin Schmid

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego^[12].

Sezon 1994/1995
																																							punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	38	35	33	-	-	43	51	32	40	43	-	-	-	-	-	-	40	41	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 1995/1996
																																								punkty
71	82	-	-	-	33	-	-	-	-	-	-	-	q	44	-	28	-	-	-	-	23	36	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	45	43	-	-	-	-	11
Sezon 1996/1997
																																														punkty
-	-	12	-	-	-	-	-	-	q	47	-	-	-	18	26	47	-	-	-	-	-	-	-	2	-	-	20	21	16	8	3	4	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	298
Sezon 1997/1998
																																																		punkty
8	-	-	-	2	4	13	6	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	35	5	-	-	21	-	-	20	18	18	-	-	25	12	-	5	1	-	-	-	-	-	-	-	5	2	-	-	-	612
Sezon 1998/1999
																																																			punkty
32	14	25	29	-	-	2	5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	151
Sezon 1999/2000
																																																			punkty
18	34	-	-	-	24	15	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	7	5	-	-	-	-	11	4	-	-	191
Sezon 2000/2001
																																								punkty
19	18	32	2	28	16	18	20	17	-	-	-	-	-	-	67	32	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	161
Sezon 2001/2002
																																													punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	11	7	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	60
Sezon 2002/2003
																																			punkty
-	-	3	2	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	140
Sezon 2007/2008
																												punkty
2	2	30	7	20	19	16	1	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	38	8	-	-	-	-	-	-	467
Sezon 2008/2009
																																	punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	200
Sezon 2012/2013
																												punkty
-	-	5	7	9	9	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	139
Sezon 2014/2015
																										punkty
-	-	-	-	-	27	39	-	-	-	7	7	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	76
Sezon 2016/2017
																														punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	2	21	90
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował