Jakub Janda (ur. 27 kwietnia 1978 w Čeladnej, powiat Frýdek-Místek) – czeski skoczek narciarski i polityk. Zawodnik klubu Dukla Frenštát pod Radhoštěm, srebrny i brązowy medalista mistrzostw świata w 2005, zdobywca Pucharu Świata w sezonie 2005/2006, zwycięzca 54. Turnieju Czterech Skoczni. Od 2017 deputowany do Izby Poselskiej Republiki Czeskiej z ramienia ODS.
Kariera sportowa
Początki kariery
W Pucharze Świata zadebiutował w sezonie 1996/1997. Po raz pierwszy znalazł się w czołowej dziesiątce w marcu 2001, zajmując 7. miejsce w Trondheim. Pierwsze podium udało mu się wywalczyć w styczniu 2003 w Libercu (3. lokata). Do roku 2004 było to jego największe osiągnięcie w zawodach tej rangi.
Od początku kariery zwracał na siebie uwagę głównie ze względu na bardzo odważny styl skakania, z nisko wychyloną sylwetką, przypominającą ułożenie w locie Japończyka Kazuyoshiego Funakiego. Przez wiele lat próby naśladowania mistrza olimpijskiego z Nagano nie przynosiły jednak rezultatów. Jakub Janda startował bez większych sukcesów w wielkich imprezach narciarskich. Na igrzyskach w Salt Lake City był 44. w konkursie na skoczni dużej oraz 39. na skoczni normalnej. Był także powoływany na mistrzostwa świata. W debiucie w Ramsau (1999) był poza czołową trzydziestką w obu indywidualnych konkursach; w Lahti w 2001 zajął 17. (normalna skocznia) i 27. miejsce (duża skocznia). Na mistrzostwach w Val di Fiemme w 2003 był 14. na skoczni normalnej i 25. na dużej. Bez powodzenia występował na mistrzostwach świata w lotach narciarskich (w 1998 w Oberstdorfie, w 2000 w Vikersund, w 2002 w Harrachovie i w 2004 w Planicy – poza czołową trzydziestką).
Współpraca z Vasją Bajcem i awans do światowej czołówki
Sezon 2004/2005
Przełomowy okazał się dla niego sezon 2004/2005. Trenerem czeskiej reprezentacji skoków narciarskich został wówczas Słoweniec Vasja Bajc. Podczas Letniego Grand Prix w 2004 zajął m.in. trzecie miejsce w konkursie w Zakopanem. Od początku sezonu zimowego regularnie bywał w ścisłej czołówce zawodów – zajął 3. miejsce w Ruce (listopad 2004) oraz 2. miejsce w Trondheim (grudzień 2004). W styczniu 2005 odniósł pierwsze zwycięstwo w zawodach Pucharu Świata – wygrał konkurs w Titisee-Neustadt (dzień wcześniej uplasował się na 2. miejscu). Na rozgrywanych w lutym tego samego roku mistrzostwach świata zdobył dwa medale – srebrny na skoczni normalnej oraz brązowy na dużej. W klasyfikacji generalnej PŚ sezonu 2004/2005 zajął 6. lokatę, zdobywając 1164 pkt, choć jeszcze na dwa konkursy przed końcem był 3.
Latem 2005 wszystkie 9 konkursów Letniego GP ukończył w pierwszej dziesiątce, cztery z nich wygrywając, raz stając na drugim i raz na trzecim stopniu podium. Wyniki te dały mu zwycięstwo w klasyfikacji generalnej cyklu.
Sezon 2005/2006
Sezon zimowy 2005/2006 rozpoczął zwycięstwem w zawodach Pucharu Świata w Ruce 26 listopada 2005. W pierwszej części sezonu wygrywał w Lillehammer, Harrachovie i Engelbergu. Turniej Czterech Skoczni rozpoczynał w roli lidera Pucharu Świata oraz głównego faworyta. Każdy z czterech konkursów ukończył na podium (trzecie miejsce w Oberstdorfie, zwycięstwo w Garmisch-Partenkirchen, oraz dwa drugie miejsca, w Innsbrucku i Bischofshofen). Ostatecznie Czech wygrał cały turniej ex aequo z Janne Ahonenem. Po turnieju zajął 7. miejsce podczas mistrzostw świata w lotach na Kulm. Występ na igrzyskach olimpijskich w Pragelato ukończył na 13. miejscu na normalnej i 10. na dużej skoczni. W ostatnich 10 konkursach Pucharu Świata stanął na podium tylko raz (2. miejsce w Lahti), jednak przewaga wypracowana na początku zimy dała mu, jako pierwszemu Czechowi w historii, triumf w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Zgromadził 1151 punktów (o 13 mniej niż sezon wcześniej) i drugiego Janne Ahonena wyprzedził o 127 pkt.
Kryzys i powrót do formy
Mimo sukcesów Jakuba Jandy, w trakcie sezonu 2005/2006 pojawiły się wewnętrzne konflikty w ekipie czeskich skoków, spowodowane walką o wpływy, toczącą się między osobami związanymi z kadrą. Sytuacja ta zniechęciła Vasję Bajca do dalszej pracy z reprezentacją. W konflikcie tym Jakub Janda opowiedział się po stronie szkoleniowca, grożąc, że jeśli Słoweniec odejdzie, jest gotów nawet zakończyć karierę[1][2]. Mimo to, po zakończeniu sezonu Vasja Bajc zrezygnował ze stanowiska i został trenerem reprezentacji Słowenii. Jakub Janda zdecydował się na kontynuowanie kariery pod wodzą nowego trenera, Austriaka Richarda Schallerta. Od tego czasu ani razu nie stanął na podium Pucharu Świata. W sezonie 2006/2007 tylko dwukrotnie udało mu się zająć miejsce w pierwszej dziesiątce; najlepszą lokatę – 4. – zajął pod koniec sezonu w konkursie w Kuopio. Występ na mistrzostwach świata w Sapporo zakończył się dla niego 20. miejscem na dużej skoczni i 18. na normalnej. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata zajął 22. pozycję, z 253 punktami na koncie.
Na początku sezonu 2007/2008 znalazł się poza reprezentacją Czech. Dopiero dzięki dobrym występom w Pucharze Kontynentalnym wrócił do reprezentacji. Zaledwie pięciokrotnie udało mu się zająć miejsce w punktowanej trzydziestce, przy czym za każdym razem była to lokata w trzeciej dziesiątce. W klasyfikacji generalnej PŚ zajął 49. miejsce (szóste miejsce wśród Czechów). Przed sezonem 2008/2009 został przesunięty z kadry A do kadry B[3].
Trenując w kadrze B, późnym latem 2008 ponownie nawiązał kontakt z Vasją Bajcem, który akurat podjął pracę w Tureckim Związku Narciarskim[4]. Janda wygrał zawody Letniego Pucharu Kontynentalnego w Oberstdorfie, a tydzień później zajął 5. miejsce podczas finału Letniego Grand Prix w Libercu. W sezonie zimowym 2008/2009 trzykrotnie udało mu się znaleźć w pierwszej dziesiątce zawodów, najlepszą lokatę (6.) zajmując w Zakopanem. Sezon ukończył na 22. miejscu w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Bardzo podobną dyspozycję prezentował także w sezonie 2009/2010. Najlepszy wynik osiągnął w Willingen, w ostatnim konkursie przed igrzyskami olimpijskimi – zajął wówczas 7. miejsce. Na IO w Vancouver dwukrotnie uplasował się w 2. dziesiątce (14. miejsce na normalnej i 17. na dużej skoczni). Puchar Świata, tak jak w 2007 i 2009 roku, ukończył na 22. pozycji. W sezonie 2010/2011 punktował stosunkowo regularnie, ale na ogół były to lokaty w trzecich dziesiątkach zawodów (tak też zakończyły się jego starty na mistrzostwach świata w Oslo – 21. i 28. lokata). W klasyfikacji końcowej Pucharu Świata uplasował się na 34. pozycji.
W kolejnych sezonach zwykle występował w Pucharze Świata, jednak nie osiągnął dużych sukcesów. Najsłabszy dla niego był sezon 2012/2013, kiedy zdobył zaledwie 13 punktów PŚ. Kolejny sezon był z kolei najlepszy w ostatnich latach jego kariery – uzyskał wówczas w PŚ 242 punkty, co dało mu 28. miejsce w klasyfikacji końcowej (trzykrotnie uplasował się w pierwszej dziesiątce zawodów, najwyższe miejsce zajmując w grudniu 2013 w Engelbergu – 5.). Na imprezach mistrzowskich nie osiągał już większych sukcesów.
W 2017 w związku z wyborem do parlamentu Jakub Janda zakończył karierę sportową. Jego ostatnim startem w Pucharze Świata był konkurs drużynowy w Wiśle 18 listopada 2017[5].
Działalność polityczna
W 2008 przystąpił do Obywatelskiej Partii Demokratycznej. Został szefem jej koła we Frenštácie pod Radhoštěm, a także członkiem rady regionalnej partii[6]. W wyborach w 2013 kandydował do Izby Poselskiej[7], zaś w wyborach w 2016 – również bez powodzenia – do rady kraju morawsko-śląskiego[8]. W wyborach w 2017[9] i 2021[10] uzyskiwał mandat posła.
Indywidualnie
Drużynowo
Starty J. Jandy na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|
39. | 10 lutego | 2002 | Park City | Utah Olympic Park | K-90 | — | indywid. | 86,0 m | — | 103,0 pkt | 166,0 pkt | Simon Ammann |
44. | 13 lutego | 2002 | Park City | Utah Olympic Park | K-120 | — | indywid. | 108,5 m | — | 91,3 pkt | 190,1 pkt | Simon Ammann |
12. | 18 lutego | 2002 | Park City | Utah Olympic Park | K-120 | — | druż.[b] | 109,5 m | 120,5 m | 724,6 pkt (210,5 pkt) | 249,5 pkt | Niemcy |
13. | 12 lutego | 2006 | Pragelato | Trampolino a Monte | K-95 | HS-106 | indywid. | 99,0 m | 100,0 m | 249,0 pkt | 17,5 pkt | Lars Bystøl |
10. | 18 lutego | 2006 | Pragelato | Trampolino a Monte | K-125 | HS-140 | indywid. | 122,0 m | 128,0 m | 230,5 pkt | 46,4 pkt | Thomas Morgenstern |
9. | 20 lutego | 2006 | Pragelato | Trampolino a Monte | K-125 | HS-140 | druż.[c] | 122,0 m | — | 397,0 pkt (107,6 pkt) | 587,0 pkt | Austria |
14. | 13 lutego | 2010 | Whistler | Whistler Olympic Park | K-95 | HS-106 | indywid. | 101,0 m | 99,5 m | 250,5 pkt | 26,0 pkt | Simon Ammann |
17. | 20 lutego | 2010 | Whistler | Whistler Olympic Park | K-125 | HS-140 | indywid. | 126,5 m | 121,5 m | 221,4 pkt | 62,2 pkt | Simon Ammann |
7. | 22 lutego | 2010 | Whistler | Whistler Olympic Park | K-125 | HS-140 | druż.[d] | 128,0 m | 129,0 m | 981,8 pkt (241,1 pkt) | 126,1 pkt | Austria |
19. | 9 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Russkije Gorki | K-95 | HS-106 | indywid. | 98,5 m | 96,5 m | 243,8 pkt | 34,2 pkt | Kamil Stoch |
27. | 15 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Russkije Gorki | K-125 | HS-140 | indywid. | 127,0 m | 126,0 m | 231,6 pkt | 47,1 pkt | Kamil Stoch |
7. | 17 lutego | 2014 | Krasnaja Polana | Russkije Gorki | K-125 | HS-140 | druż.[e] | 131,0 m | 127,5 m | 967,8 pkt (244,9 pkt) | 73,6 pkt | Niemcy |
Indywidualnie
1999 Ramsau | – | 48. miejsce (K-120), 33. miejsce (K-90) |
2001 Lahti | – | 27. miejsce (K-116), 17. miejsce (K-90) |
2003 Val di Fiemme/Predazzo | – | 25. miejsce (K-120), 14. miejsce (K-95) |
2005 Oberstdorf | – | srebrny medal (K-90), brązowy medal (K-120) |
2007 Sapporo | – | 20. miejsce (K-120), 18. miejsce (K-90) |
2009 Liberec | – | 33. miejsce (K-90), 19. miejsce (K-120) |
2011 Oslo | – | 21. miejsce (K-95), 28. miejsce (K-120) |
2013 Val di Fiemme/Predazzo | – | 31. miejsce (K-95), 46. miejsce (K-120) |
2015 Falun | – | 28. miejsce (K-90), 33. miejsce (K-120) |
2017 Lahti | – | 23. miejsce (K-90), 28. miejsce (K-116) |
Drużynowo
Starty J. Jandy na mistrzostwach świata – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|
48. | 21 lutego | 1999 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-120 | — | indywid. | 90,0 m | — | 50,0 pkt | 213,4 pkt | Martin Schmitt |
7. | 23 lutego | 1999 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-120 | — | druż.[f] | 97,5 m | 93,0 m | 639,5 pkt (133,4 pkt) | 349,7 pkt | Niemcy |
33. | 26 lutego | 1999 | Ramsau | Mattensprunganlage | K-90 | — | indywid. | 86,5 m | — | 107,0 pkt | 148,0 pkt | Kazuyoshi Funaki |
27. | 19 lutego | 2001 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | — | indywid. | 107,0 m | 101,0 m | 181,3 pkt | 95,0 pkt | Martin Schmitt |
17. | 23 lutego | 2001 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | — | indywid. | 81,5 m | 85,0 m | 196,5 pkt | 49,5 pkt | Adam Małysz |
6. | 24 lutego | 2001 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | — | druż.[g] | 109,0 m | 87,5 m | 692,2 pkt (159,6 pkt) | 247,6 pkt | Niemcy |
7. | 25 lutego | 2001 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | — | druż.[g] | 87,0 m | 88,0 m | 808,5 pkt (218,5 pkt) | 145,0 pkt | Austria |
25. | 22 lutego | 2003 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-120 | — | indywid. | 115,5 m | 120,0 m | 219,4 pkt | 69,6 pkt | Adam Małysz |
8. | 23 lutego | 2003 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-120 | — | druż.[h] | 117,0 m | 118,5 m | 809,1 pkt (219,9 pkt) | 237,5 pkt | Finlandia |
14. | 28 lutego | 2003 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | — | indywid. | 95,5 m | 98,0 m | 237,5 pkt | 41,5 pkt | Adam Małysz |
2. | 19 lutego | 2005 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-90 | HS-100 | indywid. | 96,0 m | 91,5 m | 249,5 pkt | 6,5 pkt | Rok Benkovič |
7. | 20 lutego | 2005 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-90 | HS-100 | druż.[h] | 95,5 m | 95,5 m | 850,5 pkt (265,0 pkt) | 111,5 pkt | Austria |
3. | 25 lutego | 2005 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | indywid. | 138,0 m | 141,0 m | 304,2 pkt | 9,0 pkt | Janne Ahonen |
8. | 26 lutego | 2005 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | druż.[h] | 138,5 m | 128,5 m | 916,9 pkt (282,6 pkt) | 220,4 pkt | Austria |
20. | 24 lutego | 2007 | Sapporo | Ōkurayama | K-120 | HS-134 | indywid. | 108,0 m | 124,5 m | 210,5 pkt | 55,6 pkt | Simon Ammann |
9. | 25 lutego | 2007 | Sapporo | Ōkurayama | K-120 | HS-134 | druż.[i] | 127,0 m | — | 373,8 pkt (126,6 pkt) | 626,4 pkt | Austria |
18. | 3 marca | 2007 | Sapporo | Miyanomori | K-90 | HS-98 | indywid. | 91,0 m | 89,5 m | 229,5 pkt | 47,5 pkt | Adam Małysz |
33. | 21 lutego | 2009 | Liberec | Ještěd | K-90 | HS-100 | indywid. | 93,0 m | — | 119,0 pkt | 163,0 pkt | Wolfgang Loitzl |
19. | 27 lutego | 2009 | Liberec | Ještěd | K-120 | HS-134 | indywid. | 122,5 m | —[r] | 120,0 pkt | 21,3 pkt | Andreas Küttel |
5. | 28 lutego | 2009 | Liberec | Ještěd | K-120 | HS-134 | druż.[j] | 125,5 m | 129,0 m | 963,3 pkt (260,1 pkt) | 71,0 pkt | Austria |
21. | 26 lutego | 2011 | Oslo | Midtstubakken | K-95 | HS-106 | indywid. | 91,0 m | 96,5 m | 222,4 pkt | 46,8 pkt | Thomas Morgenstern |
7. | 27 lutego | 2011 | Oslo | Midtstubakken | K-95 | HS-106 | druż.[k] | 101,0 m | 96,5 m | 917,9 pkt (233,2 pkt) | 107,6 pkt | Austria |
28. | 3 marca | 2011 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | indywid. | 118,0 m | 117,5 m | 222,5 pkt | 55,0 pkt | Gregor Schlierenzauer |
8. | 5 marca | 2011 | Oslo | Holmenkollbakken | K-120 | HS-134 | druż.[l] | 117,0 m | — | 387,7 pkt (106,6 pkt) | 112,3 pkt | Austria |
31. | 23 lutego | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | indywid. | 92,5 m | — | 103,4 pkt | 149,0 pkt | Anders Bardal |
10. | 24 lutego | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-95 | HS-106 | druż. mix[m] | 94,5 m | — | 417,1 pkt (116,8 pkt) | 593,9 pkt | Japonia |
46. | 28 lutego | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-120 | HS-134 | indywid. | 104,5 m | — | 95,0 pkt | 200,8 pkt | Kamil Stoch |
7. | 2 marca | 2013 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-120 | HS-134 | druż.[n] | 118,5 m | 114,0 m | 1022,1 pkt (238,2 pkt) | 113,8 pkt | Austria |
28. | 21 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-90 | HS-100 | indywid. | 87,5 m | 88,0 m | 208,4 pkt | 44,3 pkt | Rune Velta |
33. | 26 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-120 | HS-134 | indywid. | 112,0 m | — | 90,8 pkt | 177,9 pkt | Severin Freund |
8. | 28 lutego | 2015 | Falun | Lugnet | K-120 | HS-134 | druż.[o] | 114,0 m | 113,5 m | 692,0 pkt (167,5 pkt) | 180,6 pkt | Norwegia |
23. | 25 lutego | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | indywid. | 89,0 m | 90,0 m | 227,8 pkt | 43,0 pkt | Stefan Kraft |
9. | 26 lutego | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-90 | HS-100 | druż. mix.[p] | 88,0 m | — | 403,3 pkt (110,7 pkt) | 632,2 pkt | Niemcy |
28. | 2 marca | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | indywid. | 118,5 m | 111,0 m | 219,4 pkt | 59,9 pkt | Stefan Kraft |
7. | 4 marca | 2017 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | druż.[q] | 120,0 m | 115,5 m | 922,7 pkt (234,8 pkt) | 181,5 pkt | Polska |
Indywidualnie
Drużynowo
Starty J. Jandy na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Skok 3 | Skok 4 | Nota | Strata | Zwycięzca |
---|
28. | 24-25 stycznia | 1998 | Oberstdorf | im. Heiniego Klopfera | K-185 | — | indywid. | 124,5 m | — | 167,0 m | 175,5 m | 412,4 pkt | 364,0 pkt | Kazuyoshi Funaki |
31. | 12–14 lutego | 2000 | Vikersund | Vikersundbakken | K-185 | — | indywid. | 127,0 m | — | — | —[u] | 101,4 pkt | 435,4 pkt | Sven Hannawald |
48. | 9–10 marca | 2002 | Harrachov | Čerťák | K-185 | — | indywid. | 98,0 m | — | —[u] | —[u] | 55,6 pkt | 340,7 pkt | Sven Hannawald |
35. | 20–21 lutego | 2004 | Planica | Velikanka | K-185 | — | indywid. | 137,5 m | — | — | — | 110,5 pkt | 721,6 pkt | Roar Ljøkelsøy |
9. | 22 lutego | 2004 | Planica | Velikanka | K-185 | — | druż.[h] | 193,5 m | — | 674,9 pkt (183,2 pkt) | 1036,9 pkt | Norwegia |
7. | 13-14 stycznia | 2006 | Tauplitz | Kulm | K-185 | HS-200 | indywid. | 192,5 m | 183,5 m | 177,0 m | 200,0 m | 717,1 pkt | 70,9 pkt | Roar Ljøkelsøy |
8. | 15 stycznia | 2006 | Tauplitz | Kulm | K-185 | HS-200 | druż.[s] | 171,5 m | DNS | 934,8 pkt (151,8 pkt) | 563,1 pkt | Norwegia |
21. | 24–25 lutego | 2012 | Vikersund | Vikersundbakken | K-195 | HS-225 | indywid. | 218,0 m | 173,5 m | —[u] | —[u] | 303,7 pkt | 105,0 pkt | Robert Kranjec |
7. | 26 lutego | 2012 | Vikersund | Vikersundbakken | K-195 | HS-225 | druż.[t] | 208,0 m | 202,0 m | 1452,1 pkt (374,9 pkt) | 196,3 pkt | Austria |
21. | 14–15 marca | 2014 | Harrachov | Čerťák | K-185 | HS-205 | indywid. | 179,5 m | 167,0 m | —[u] | —[u] | 321,3 pkt | 69,7 pkt | Severin Freund |

Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Przypisy |
---|
1. | 31 stycznia | 2005 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 134,0 m | 134,0 m | 266,4 pkt | — |
2. | 26 listopada | 2005 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 140,5 m | — | 155,4 pkt | — |
3. | 4 grudnia | 2005 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-120 | HS-134 | 135,5 m | 131,5 m | 285,6 pkt | — |
4. | 11 grudnia | 2005 | Harrachov | Čerťák | K-125 | HS-142 | 138,5 m | 141,0 m | 287,1 pkt | — |
5. | 18 grudnia | 2005 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 129,0 m | 130,0 m | 252,2 pkt | — |
6. | 1 stycznia | 2006 | Garmisch-Partenkirchen | Große Olympiaschanze | K-115 | HS-125 | 125,0 m | 121,5 m | 264,7 pkt | * TCS 2005/2006 |
Miejsca na podium
Sezon PŚ | 1. miejsce | 2. miejsce | 3. miejsce | Razem |
2002/2003 | – | – | 1 | 1 |
2003/2004 | – | – | – | – |
2004/2005 | 1 | 3 | 5 | 9 |
2005/2006 | 5 | 4 | 1 | 10 |
Suma | 6 | 7 | 7 | 20 |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Lok. | Strata | Zwycięzca |
---|
1. | 11 stycznia | 2003 | Liberec | Ještěd | K-120 | HS-134 | 128,0 m | 131,0 m | 268,2 pkt | 3. | 2,8 pkt | Thomas Morgenstern |
2. | 28 listopada | 2004 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 129,0 m | 137,5 m | 282,2 pkt | 3. | 26,1 pkt | Janne Ahonen |
3. | 4 grudnia | 2004 | Trondheim | Granåsen | K-120 | HS-131 | 130,5 m | 133,0 m | 277,3 pkt | 2. | 4,2 pkt | Janne Ahonen |
4. | 12 grudnia | 2004 | Harrachov | Čerťák | K-125 | HS-142 | 140,0 m | 136,5 m | 284,2 pkt | 3. | 4,5 pkt | Janne Ahonen |
5. | 18 grudnia | 2004 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 139,0 m | 134,5 m | 277,8 pkt | 3. | 1,5 pkt | Janne Ahonen |
6. | 19 grudnia | 2004 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 133,5 m | 130,0 m | 260,3 pkt | 2. | 0,4 pkt | Janne Ahonen |
7. | 3 stycznia | 2005 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | 122,0 m | 118,0 m | 232,5 pkt | 3. | 11,3 pkt | Janne Ahonen |
8. | 22 stycznia | 2005 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 136,5 m | 138,5 m | 281,5 pkt | 2. | 2,0 pkt | Janne Ahonen |
9. | 23 stycznia | 2005 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 134,0 m | 134,0 m | 266,4 pkt | 1. | — |
10. | 9 marca | 2005 | Kuopio | Puijo | K-120 | HS-127 | 128,5 m | 124,5 m | 256,9 pkt | 3. | 13,4 pkt | Matti Hautamäki |
11. | 26 listopada | 2005 | Ruka | Rukatunturi | K-120 | HS-142 | 140,5 m | — | 155,4 pkt | 1. | — |
12. | 3 grudnia | 2005 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-120 | HS-134 | 137,0 m | 137,5 m | 296,1 pkt | 2. | 0,1 pkt | Andreas Küttel |
13. | 4 grudnia | 2005 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-120 | HS-134 | 135,5 m | 131,5 m | 285,6 pkt | 1. | — |
14. | 11 grudnia | 2005 | Harrachov | Čerťák | K-125 | HS-142 | 138,5 m | 141,0 m | 287,1 pkt | 1. | — |
15. | 18 grudnia | 2005 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 129,0 m | 130,0 m | 252,2 pkt | 1. | — |
16. | 29 grudnia | 2005 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 123,5 m | 133,5 m | 287,1 pkt | 3. | 8,3 pkt | Janne Ahonen |
17. | 1 stycznia | 2006 | Garmisch-Partenkirchen | Große Olympiaschanze | K-115 | HS-125 | 125,0 m | 121,5 m | 264,7 pkt | 1. | — |
18. | 4 stycznia | 2006 | Innsbruck | Bergisel | K-120 | HS-130 | 123,5 m | 133,0 m | 263,2 pkt | 2. | 1,5 pkt | Lars Bystøl |
19. | 6 stycznia | 2006 | Bischofshofen | im. P.Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 141,0 m | 129,0 m | 291,0 pkt | 2. | 2,0 pkt | Janne Ahonen |
20. | 5 marca | 2006 | Lahti | Salpausselkä | K-116 | HS-130 | 128,0 m | 123,5 m | 267,6 pkt | 2. | 2,7 pkt | Janne Happonen |
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
---|
1. | 27 sierpnia | 2005 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | 127,5 m | 138,0 m | 283,9 pkt |
2. | 31 sierpnia | 2005 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-120 | HS-134 | 129,5 m | 130,5 m | 270,0 pkt |
3. | 10 września | 2005 | Hakuba | Olimpijska | K-120 | HS-131 | 121,5 m | 129,5 m | 254,8 pkt |
4. | 11 września | 2005 | Hakuba | Olimpijska | K-120 | HS-131 | 128,0 m | 130,5 m | 270,3 pkt |
5. | 15 września | 2013 | Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 129,0 m | 127,0 m | 268,3 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Miejsce | Strata | Zwycięzca |
---|
1. | 4 września | 2004 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | 131,0 m | 122,5 m | 255,3 pkt | 3. | 12,6 pkt | Adam Małysz |
2. | 13 sierpnia | 2005 | Einsiedeln | im. Andreasa Küttela | K-105 | HS-117 | 109,0 m | 112,5 m | 254,2 pkt | 3. | 13,6 pkt | Robert Kranjec |
3. | 27 sierpnia | 2005 | Zakopane | Wielka Krokiew | K-120 | HS-134 | 127,5 m | 138,0 m | 283,9 pkt | 1. | — |
4. | 31 sierpnia | 2005 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-120 | HS-134 | 129,5 m | 130,5 m | 270,0 pkt | 1. | — |
5. | 3 września | 2005 | Bischofshofen | im. Paula Ausserleitnera | K-125 | HS-140 | 134,5 m | 140,5 m | 272,0 pkt | 2. | 1,1 pkt | Andreas Küttel |
6. | 10 września | 2005 | Hakuba | Olimpijska | K-120 | HS-131 | 121,5 m | 129,5 m | 254,8 pkt | 1. | — |
7. | 11 września | 2005 | Hakuba | Olimpijska | K-120 | HS-131 | 128,0 m | 130,5 m | 270,3 pkt | 1. | — |
8. | 8 sierpnia | 2006 | Predazzo | Trampolino Dal Ben | K-120 | HS-134 | 125,5 m | 126,0 m | 254,7 pkt | 3. | 10,8 pkt | Adam Małysz |
9. | 14 września | 2013 | Niżny Tagił | Aist | K-90 | HS-100 | 89,5 m | 99,0 m | 246,2 pkt | 3. | 1,9 pkt | Anders Bardal |
10. | 15 września | 2013 | Niżny Tagił | Aist | K-120 | HS-134 | 129,0 m | 127,0 m | 268,3 pkt | 1. | — |
11. | 30 sierpnia | 2015 | Hakuba | Olimpijska | K-120 | HS-131 | 125,5 m | 125,0 m | 245,2 pkt | 3. | 20,0 pkt | Kento Sakuyama |
Miejsca w poszczególnych konkursach LGP
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych PK chronologicznie
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
---|
1. | 22 lutego | 1998 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-120 | – | 126,0 m | 124,5 m | 251,4 pkt |
2. | 27 grudnia | 2007 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 133,5 m | 135,0 m | 265,3 pkt |
3. | 28 grudnia | 2007 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 130,5 m | 136,5 m | 262,1 pkt |
4. | 31 stycznia | 2009 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 134,5 m | 137,5 m | 273,1 pkt |
5. | 1 lutego | 2009 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 137,0 m | 139,0 m | 281,3 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych PK chronologicznie
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Miejsce | Strata | Zwycięzca |
---|
1. | 7 lutego | 1997 | Reit im Winkl | Franz-Haslberger-Schanze | K-90 | – | 89,5 m | 91,0 m | 230,5 pkt | 2. | 0,5 pkt | Martin Zimmermann |
2. | 1 marca | 1997 | Ishpeming | Suicide Hill | K-90 | – | 88,0 m | 84,0 m | 216,0 pkt | 3. | 9,0 pkt | Simen Berntzen |
3. | 6 września | 1997 | Frenštát pod Radhoštěm | Areal Horečky | K-90 | – | 94,5 m | 87,0 m | 231,5 pkt | 2. | 6,0 pkt | Jaroslav Sakala |
4. | 22 lutego | 1998 | Willingen | Mühlenkopfschanze | K-120 | – | 126,0 m | 124,5 m | 251,4 pkt | 1. | — |
5. | 14 marca | 1998 | Courchevel | Tremplin du Praz | K-90 | – | 94,0 m | 94,5 m | 246,5 pkt | 2. | 2,5 pkt | Michael Uhrmann |
6. | 15 sierpnia | 1998 | Zakopane | Średnia Krokiew | K-85 | – | 85,0 m | 85,5 m | 229,0 pkt | 2.[v] | 7,5 pkt | Falko Krismayr |
7. | 29 lipca | 2000 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-90 | – | 94,5 m | 95,5 m | 254,0 pkt | 2. | 1,5 pkt | Adam Małysz |
8. | 21 grudnia | 2002 | Liberec | Ještĕd | K-120 | – | 124,0 m | 127,0 m | 253,8 pkt | 3. | 25,1 pkt | Thomas Morgenstern |
9. | 22 grudnia | 2002 | Liberec | Ještĕd | K-120 | – | 123,5 m | 128,0 m | 257,2 pkt | 2. | 3,5 pkt | Thomas Morgenstern |
10. | 1 grudnia | 2007 | Pragelato | Trampolino a Monte | K-125 | HS-140 | 137,5 m | 133,0 m | 267,9 pkt | 2. | 8,3 pkt | Manuel Fettner |
11. | 2 grudnia | 2007 | Pragelato | Trampolino a Monte | K-125 | HS-140 | 128,5 m | 129,5 m | 246,9 pkt | 2. | 4,3 pkt | Thomas Thurnbichler |
12. | 27 grudnia | 2007 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 133,5 m | 135,0 m | 265,3 pkt | 1. | — |
13. | 28 grudnia | 2007 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | K-125 | HS-137 | 130,5 m | 136,5 m | 262,1 pkt | 1. | — |
14. | 31 stycznia | 2009 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 134,5 m | 137,5 m | 273,1 pkt | 1. | — |
15. | 1 lutego | 2009 | Titisee-Neustadt | Hochfirstschanze | K-125 | HS-142 | 137,0 m | 139,0 m | 281,3 pkt | 1. | — |
16. | 18 marca | 2017 | Czajkowskij | Snieżynka | K-95 | HS-106 | 101,5 m | 102,5 m | 264,8 pkt | 2. | 4,2 pkt | Constantin Schmid |
Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego[12].
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie
Nr | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota |
---|
1. | 27 września | 2008 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 122,0 m | 127,5 m | 244,6 pkt |
2. | 30 lipca | 2010 | Courchevel | Tremplin du Praz | K-120 | HS-132 | 130,0 m | 118,0 m | 244,9 pkt |
3. | 31 lipca | 2010 | Courchevel | Tremplin du Praz | K-120 | HS-132 | 124,0 m | 128,5 m | 254,5 pkt |
4. | 30 czerwca | 2013 | Stams | Brunnentalschanze | K-105 | HS-115 | 109,5 m | 115,0 m | 256,1 pkt |
5. | 6 lipca | 2013 | Kranj | Bauhenk | K-100 | HS-109 | 103,5 m | 113,5 m | 258,6 pkt |
6. | 3 sierpnia | 2013 | Kuopio | Puijo | K-120 | HS-127 | 122,0 m | 122,5 m | 239,1 pkt |
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | HS | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Miejsce | Strata | Zwycięzca |
---|
1. | 27 września | 2008 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | K-120 | HS-137 | 122,0 m | 127,5 m | 244,6 pkt | 1. | — |
2. | 30 lipca | 2010 | Courchevel | Tremplin du Praz | K-120 | HS-132 | 130,0 m | 118,0 m | 244,9 pkt | 1. | — |
3. | 31 lipca | 2010 | Courchevel | Tremplin du Praz | K-120 | HS-132 | 124,0 m | 128,5 m | 254,5 pkt | 1. | — |
4. | 12 września | 2010 | Lillehammer | Lysgårdsbakken | K-123 | HS-138 | 119,0 m | 127,5 m | 227,9 pkt | 3. | 20,7 pkt | Rok Zima |
5. | 25 września | 2010 | Ałmaty | Gornyj Gigant | K-125 | HS-140 | 134,0 m | 133,5 m | 262,5 pkt | 2.[w] | 10,8 pkt | Kamil Stoch |
6. | 23 września | 2012 | Klingenthal | Vogtlandarena | K-125 | HS-140 | 140,0 m | 137,5 m | 281,5 pkt | 3. | 7,9 pkt | Wolfgang Loitzl |
7. | 30 czerwca | 2013 | Stams | Brunnentalschanze | K-105 | HS-115 | 109,5 m | 115,0 m | 256,1 pkt | 1. | — |
8. | 6 lipca | 2013 | Kranj | Bauhenk | K-100 | HS-109 | 103,5 m | 113,5 m | 258,6 pkt | 1. | — |
9. | 3 sierpnia | 2013 | Kuopio | Puijo | K-120 | HS-127 | 122,0 m | 122,5 m | 239,1 pkt | 1. | — |
10. | 30 sierpnia | 2014 | Frenštát pod Radhoštěm | Areal Horečky | K-95 | HS-106 | 97,5 m | 105,0 m | 243,9 pkt | 2. | 7,2 pkt | Jure Šinkovec |
11. | 19 września | 2015 | Oslo | Midtstubakken | K-95 | HS-106 | 102,5 m | 97,5 m | 248,4 pkt | 2. | 2,4 pkt | Halvor Egner Granerud |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup
Uwagi
- ↑ a b ex aequo z Janne Ahonenem
- ↑ a b Skład zespołu: Jan Matura, Michal Doležal, Jan Mazoch i Jakub Janda
- ↑ a b Skład zespołu: Jan Matura, Ondřej Vaculík, Borek Sedlák i Jakub Janda
- ↑ a b Skład zespołu: Antonín Hájek, Roman Koudelka, Lukáš Hlava i Jakub Janda
- ↑ a b Skład zespołu: Jakub Janda, Antonín Hájek, Roman Koudelka, Jan Matura
- ↑ a b Skład zespołu: Jakub Jiroutek, Jakub Janda, Michal Doležal, Jakub Sucháček
- ↑ a b c d Skład zespołu: Jakub Janda, Jakub Hlava, Michal Doležal, Jaroslav Sakala
- ↑ a b c d e f g h Skład zespołu: Lukáš Hlava, Jan Mazoch, Jan Matura, Jakub Janda
- ↑ a b Skład zespołu: Roman Koudelka, Jan Matura, Antonín Hájek, Jakub Janda
- ↑ a b Skład zespołu: Lukáš Hlava, Ondřej Vaculík, Jakub Janda, Roman Koudelka
- ↑ a b Skład zespołu: Borek Sedlák, Roman Koudelka, Jan Matura, Jakub Janda
- ↑ a b Skład zespołu: Lukáš Hlava, Roman Koudelka, Jan Matura, Jakub Janda
- ↑ a b Skład zespołu: Michaela Doleželová, Jakub Janda, Vladěna Pustková, Jan Matura
- ↑ a b Skład zespołu: Roman Koudelka, Lukáš Hlava, Jakub Janda, Jan Matura
- ↑ a b Skład zespołu: Jakub Janda, Lukáš Hlava, Jan Matura, Roman Koudelka
- ↑ a b Skład zespołu: Marta Křepelková, Jakub Janda, Barbora Blažková, Roman Koudelka
- ↑ a b Skład zespołu: Viktor Polášek, Tomáš Vančura, Jakub Janda, Roman Koudelka
- ↑ Druga seria została odwołana
- ↑ a b Skład zespołu: Antonín Hájek, Borek Sedlák, Jan Matura, Jakub Janda
- ↑ a b Skład zespołu: Jakub Janda, Jan Matura, Roman Koudelka, Lukáš Hlava
- ↑ a b c d e f g Seria konkursowa została odwołana.
- ↑ Ex aequo z Jaką Grosarem
- ↑ Ex aequo z Władimirem Zografskim
Przypisy
Bibliografia
Złoty medal | |
---|
Srebrny medal | |
---|
Brązowy medal | |
---|
