Jame Gumb

Jame „Buffalo Bill” Gumb – bohater powieści Thomasa Harrisa i opartego na niej filmu pt. „Milczenie owiec”. Seryjny morderca, który sporządzał ubranie ze skór zamordowanych kobiet.

Dzieciństwo i młodość

Urodził się w 1948. Porzucony przez matkę alkoholiczkę, był wychowywany przez dziadków, których zamordował, gdy miał 12 lat.

Gumb zamierzał wstąpić do Marynarki Wojennej, nie został jednak przyjęty. Zaczął pracować jako krawiec. Uważał się za transseksualistę i chciał poddać się operacji zmiany płci, jednak wniosek o nią odrzucono, jako podstawę podając niezrównoważenie psychiczne Gumba.

Kochankiem „Buffalo Billa” był Benjamin Raspail (późniejsza ofiara Hannibala Lectera). Raspail podczas spotkań terapeutycznych z dr. Lecterem opowiadał o swoich kontaktach z Gumbem. Powiedział, że musiał go zostawić, ponieważ ten zaczął mordować ludzi. Gumb zemścił się na nim i zabił jego nowego kochanka Klausa.

Morderstwa

Gumb, nie mogąc poddać się operacji zmiany płci, za jedyne wyjście uznał uszycie stroju ze skór kobiet. Porywał je i przetrzymywał w studni, a następnie zabijał. Wyszukiwał ofiary mające nadwagę – po gwałtownym ich odchudzeniu wypreparowanie skóry było łatwiejsze. Policja nadała mu przydomek „Buffalo Bill” po tym, jak oskalpował jedną z ofiar. W gardle innej policja znalazła kokon ćmy zmierzchnicy trupiej główki. Gumb hodował je, ponieważ fascynowała go ich przemiana z poczwarki w motyla. To przepoczwarczenie uznawał za alegorię własnej przemiany.

Dzięki tym śladom oraz podpowiedziom Hannibala Lectera agentka Clarice Starling uratowała ostatnią porwaną przez Gumba dziewczynę – córkę senator Ruth Martin, Catherine.

Gumb zginął zabity przez Starling podczas próby aresztowania.

Powiązania

Jame Gumb kojarzy się z postacią autentycznego zabójcy, Eda Geina. On także miał zaburzoną tożsamość płciową i ubierał się w ubranie sporządzone ze skóry swoich ofiar.

Podobnym przypadkiem jest historia Roberta Nackera, gwałciciela i mordercy z Wielkiej Brytanii, który na początku lat 90. mordował i torturował upolowane przez siebie kobiety. Po śmierci kaleczył nożem ciała swoich ofiar. Jego portret psychologiczny naszkicował Paul Britton w książce „Profil mordercy”[1].

Według specjalistów filmem inspirował się również Robert J. podejrzany o zamordowanie Katarzyny Zowady.

Przypisy

Media użyte na tej stronie