James B. Weaver
James Weaver pomiędzy rokiem 1870 a 1880 | |
Pełne imię i nazwisko | James Baird Weaver |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 12 czerwca 1833 |
Data i miejsce śmierci | 6 lutego 1912 |
członek Izby Reprezentantów z Iowy | |
Okres | od marca 1879 |
Przynależność polityczna | Partia Republikańska |
Okres | od marca 1885 |
James Baird Weaver (ur. 12 czerwca 1833 w Dayton, zm. 6 lutego 1912 w Des Moines) – amerykański polityk, kandydat na prezydenta w latach 1880 i 1892.
Życiorys
Urodził się 12 czerwca 1833 roku w Dayton[1]. Dwa lata później jego rodzina przeniosła się do Michigan, a następnie do Iowy[1]. Weaver studiował prawo w Bloomfield, a później na Cincinnati Law School[1]. Po tym jak został przyjęty do palestry w 1856 roku, praktykował prawo w Bloomfield[1]. Już wówczas zaangażował się politycznie, początkowo działając w Partii Demokratycznej, a potem w Partii Wolnej Ziemi i Partii Republikańskiej[2]. W czasie wojny secesyjnej walczył po stronie Unii i dosłużył się stopnia generała brygady[2]. Po wojnie przez cztery lata pełnił funkcję prokuratora okręgowego[1]. Z powodu jego reformatorskich poglądów republikanie odmówili mu nominacji do Kongresu oraz na gubernatora[2]. Przystąpił wówczas do Greenback Party i z jej ramienia pełnił urząd członka Izby Reprezentantów z Iowy w latach 1879–1881 i 1885–1889[2]. Został kandydatem tej partii na prezydenta w wyborach w 1880 roku i zdobył nieco ponad 300 tysięcy głosów, co stanowiło trzeci wynik wśród kandydatów[3].
W połowie lat 80. XIX wieku Greenback Party zaczęła upadać, a Weaver zaangażował się w tworzenie Partii Populistycznej[2]. Otrzymał nominację prezydencką przed wyborami w 1892 roku[2]. W głosowaniu powszechnym zdobył nieco ponad 1 milion głosów, co podobnie jak 12 lat wcześniej było trzecim wynikiem[4]. W Kolegium Elektorów uzyskał 22 głosy[5]. Cztery lata później naciskał na działaczy swojej partii, by poparli kandydata demokratów – Williama Bryana[2]. Spowodowało to znaczny spadek poparcia dla populistów i samego Weavera[2]. W latach 1901–1903 był burmistrzem Colfax[1]. Zmarł 6 lutego 1912 roku w Des Moines[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Weaver, James Baird. Biographical Directory of the United States Congress. [dostęp 2017-12-10]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h James B. Weaver, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2017-12-10] (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-03]. (ang.).
- ↑ US President – National Vote. Our Campaign. [dostęp 2017-10-08]. (ang.).
- ↑ Electoral College Box – 1892. NARA. [dostęp 2017-10-08]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Signature of James B. Weaver
James Baird Weaver ( June 12, 1833 – February 6, 1912) was a United States politician and member of the United States House of Representatives, representing Iowa as a member of the Greenback Party. He ran for President two times on third party tickets in the late 19th century. An opponent of the gold standard and national banks, he is most famous as the presidential nominee of the Populist Party in the 1892 election.