James Farentino

James Farentino
Ilustracja
James Farentino (1972)
Imię i nazwiskoJames Ferrantino
Data i miejsce urodzenia24 lutego 1938
Nowy Jork
Data i miejsce śmierci24 stycznia 2012
Los Angeles
Zawódaktor
Współmałżonek

Elizabeth Ashley
(1962-1965; rozwód)
Michele Lee
(1967-1982; rozwód)
Debrah Mullowney
(1985-1988; rozwód)
Stella Farentino
(1994-2012; jego śmierć)

Lata aktywności1962-2006

James Farentino, właściwie James Ferrantino[1][2] (ur. 24 lutego 1938 w Brooklynie, zm. 24 stycznia 2012 w Los Angeles[3]) – amerykański aktor telewizyjny, teatralny i filmowy.

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Brooklynie[4], w dzielnicy Nowego Jorku jako syn Helen (z domu Enrico) i projektanta mody Anthony’ego Ferrantino[5]. Jego rodzina była pochodzenia włoskiego. Ukończył nowojorską American Academy of Dramatic Arts na Manhattanie[6].

Kariera

W 1961 zadebiutował na Broadwayu jako Pedro w sztuce Tennessee Williamsa Noc iguany (The Night of the Iguana) z Bette Davis[7]. Po występie w serialach - CBS Alfred Hitchcock przedstawia (The Alfred Hitchcock Hour, 1962), Obrońcy (The Defenders) oraz ABC Nagie miasto (Naked City, 1962). Trafił też na kinowy ekran w horrorze Psychomania (Violent Midnight, 1963). Wystąpił w telewizyjnej adaptacji sztuki Arthura Millera CBS Śmierć komiwojażera (Death of a Salesman, 1966)[3] jako Happy Loman z udziałem Gene’a Wildera.

W 1966 zdobył nominację do Złotego Globu za rolę Teda w komedii Briana G. Huttona The Pad ... And How to Use It[8]. W komediodramacie Ja, Natalia (Me, Natalie, 1969) z Alem Pacino zagrał młodego artystę Davida Harrisa, w którym zakochuje się kelnerka w klubie nocnym. W 1972 powrócił na Broadway w roli Stanleya Kowalskiego w spektaklu Tennessee Williamsa Tramwaj zwany pożądaniem, za którą zdobył nagrodę Theatre World[9]. W 1973 wystąpił także na deskach w Chicago w przedstawieniu Lot nad kukułczym gniazdem. Za telewizyjną biblijną postać Szymona Piotra w miniserialu NBC Franco Zeffirelliego Jezus z Nazaretu (Jesus of Nazareth, 1977) otrzymał nominację do nagrody Emmy[10]. Zagrał generała Juana Peróna w telewizyjnym dramacie historycznym NBC Evita Perón (1981) u boku Faye Dunaway[3]. Wcielił się w lekarza doktora Nicholasa 'Nicka' Toscanniego w operze mydlanej ABC Dynastia (Dynasty, 1981-1982)[11]. Pojawił się w serialu ABC Błękitny grom (Blue Thunder, 1984) jako pilot helikoptera oraz w komedii kryminalnej Bruce’a Beresforda Jej alibi (Her Alibi, 1989) w roli prokuratora okręgowego i przeciwnika głównego bohatera (Tom Selleck)[12].

Wystąpił w sitcomie ABC Julie (1992) w roli męża tytułowej bohaterki granej przez Julie Andrews oraz serialach NBC Ostry dyżur (ER, 1996) jako Ray Ross, odstręczający ojciec Douga (George Clooney)[13] i Aarona Spellinga Melrose Place (1998) w roli pana Becka[14].

Życie prywatne

Był czterokrotnie żonaty; z Elizabeth Ashley (od 1 września 1962 do 1965), aktorką Michele Lee (od 20 lutego 1966 do 1982), z którą ma syna Davida (ur. 6 lipca 1969)[15], aktorką Debrah Mullowney (1985-1988) i Stellą Farentino (3 sierpnia 1994-1998). Spotykał się z Tiną Sinatrą (1998-1993)[3], córką i najmłodszym dzieckiem Franka Sinatry.

W dniu 23 lutego 1991 w Vancouver, w prowincji Kolumbii Brytyjskiej został aresztowany przez Kanadyjską Królewską Policję Konną za posiadanie 3,2 gramów kokainy w jego pokoju hotelowym[16]. 30 lipca 1993 roku był aresztowany za naruszenie wolności osobistej. Miał też problemy z nadużywaniem alkoholu[17].

Filmografia

Filmy fabularne

  • 1963: Psychomania (Violent Midnight) jako Charlie Perone
  • 1965: Bóg wojny (The War Lord) jako Marc
  • 1966: Śmierć komiwojażera (Death of a Salesman, TV) jako Happy Loman
  • 1967: Rosie! jako David Wheelwright
  • 1969: Ja, Natalia (Me, Natalie) jako David Harris
  • 1970: Historia kobiety (Storia di una donna) jako Bruno Cardini
  • 1977: Opętani (The Possessed, TV) jako Kevin Leahy
  • 1980: Jeszcze raz Pearl Harbor (Końcowe odliczanie) jako Richard T. Owens/Richard Tideman
  • 1981: Evita Peron (TV) jako Juan Perón
  • 1981: Martwy i pogrzebany (Dead & Buried) jako szeryf Dan Gillis
  • 1985: Pamiętne lato (A Summer to Remember, TV) jako Tom Wyler
  • 1985: Czwarty król (The Fourth Wise Man, TV) jako Jezus Chrystus (głos)
  • 1989: Jej alibi (Her Alibi) jako Frank Polito
  • 1995: Dziedziczka fortuny (Dazzle, TV) jako Jimmy Rosemont
  • 1996: Kuloodporni (Bulletproof) jako kapitan Will Jensen
  • 1998: Skandalistka Jacqueline Susann (Scandalous Me: The Jacqueline Susann Story, TV) jako Bernard Geis
  • 2000: Morderstwo w lustrze (Murder in the Mirror, TV) jako Frank Russo

seriale TV

Przypisy

  1. ↑ Personalidade: James Farentino (EUA) (port.). InterFilmes.com. [dostęp 2018-05-19].
  2. ↑ James Farentino (ang.). Listal. [dostęp 2018-05-19].
  3. ↑ a b c d Dennis HeVesi (2012-01-26): James Farentino, a Dashing Leading Man, Dies at 73 (ang.). „The New York Times”. [dostęp 2012-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-19)].
  4. ↑ James Farentino Fiolmography (ang.). TV.com. [dostęp 2021-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-01-07)].
  5. ↑ James Farentino Biography (1938-) (ang.). Film Reference. [dostęp 2018-05-19].
  6. ↑ James Farentino (1938-2012) (ang.). Find a Grave. [dostęp 2018-05-19].
  7. ↑ Andre Soares: James Farentino: Sandra Dee + Patty Duke Leading Man (ang.). Alt Film Guide, 15 grudnia 2018. [dostęp 2021-06-19].
  8. ↑ James Farentino Awards (ang.). AllMovie. [dostęp 2021-06-23].
  9. ↑ James Farentino (ang.). Internet Broadway Database. [dostęp 2021-06-23].
  10. ↑ Robert Davey: Working with Zeffirelli (ang.). The Middletown Press, 23 czerwca 2019. [dostęp 2021-06-23].
  11. ↑ Hal Erickson: James Farentino Biography (ang.). AllMovie. [dostęp 2021-06-23].
  12. ↑ Artista: James Farentino (24 de Fevereiro de 1938) (port.). Filmow. [dostęp 2018-05-19].
  13. ↑ Actor James Farentino arrested in battery case (ang.). Cleveland.com, 15 czerwca 2010. [dostęp 2021-06-23].
  14. ↑ James Farentino (ang.). Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-01-31].
  15. ↑ Susan King (1992-11-15): Best Ex'es : James Farentino and Michele Lee draw on their past for dramatic movie (ang.). „Los Angeles Times”. [dostęp 2012-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-19)].
  16. ↑ Pauline: James Farentino: de sa vie et l'arrestation jusqu'a sa mort (fr.). 11 sierpnia 2020. [dostęp 2021-06-19].
  17. ↑ Josh Grossberg: Veteran TV Actor James Farentino Dies (ang.). E! Entertainment, 25 stycznia 2012. [dostęp 2021-05-31].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

James Farentino 1972.JPG
Photo of James Farentino as Jefferson Keyes from the television program Cool Million, which was part of the NBC Wednesday Mystery Movie trilogy.