Jan Michał Dąbrowski (pułkownik)
| pułkownik | |
| Data i miejsce urodzenia | 8 września 1718 |
|---|---|
| Data śmierci | 28 sierpnia 1779 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1734-1779 |
| Siły zbrojne | Armia Rzeczypospolitej |
| Jednostki | IV Pułk Szwoleżerów |
| Stanowiska | porucznik wojsk saskich |
| Główne wojny i bitwy | Kampania Turecka |
| Odznaczenia | |
 | |
Jan Michał Dąbrowski herbu Dąbrowski (ur. 8 września 1718 w Trześniowie, zm. 28 sierpnia 1779) – polski pułkownik, porucznik armii saskiej.
Życiorys
Był synem Jana Stanisława Dąbrowskiego i Marianny Szymanowskiej. Absolwent jezuickiej szkoły w Lublinie[1]. Na dwór Króla Stanisława Leszczyńskiego Jan Michał trafił dzięki prymasowi Teodorowi Potockiemu[2]. Ożenił się w 1749 roku z Zofią Marią Lettow-Vorbek, która została matką późniejszego generała Jana Henryka Dąbrowskiego. Ze związku tego mieli jeszcze dwie córki: Ludwikę Krystynę (ur. 1752) oraz Aleksandrę Józefę (ur. 1754)[3].
Jan Michał Dąbrowski wywodził się ze starego rodu osiadłego najpierw w Prusach Królewskich (Radzyń Chełmiński), później na Lubelszczyźnie (Trześniów). Pułk, w którym służył, został po zdobyciu Gdańska (1734) wcielony do saskiej armii jako jeniec przez Fryderyka Augusta Rutowskiego[4] i przeniesiony do Hoyerswerdy koło Drezna. W domu w Hoyerswerdzie chował syna Jana Henryka Dąbrowskiego, późniejszego generała.
Przypisy
- ↑ Jan Henryk Dąbrowski - biografia Adam Mieczysław Skałkowski, Kraków, 1904, Skład główny w księgarni G. Gebethnera i spółki [1]
- ↑ Adam Skałkowski: Jan Henryk Dąbrowski, cz. I - Na schyłku dni Rzeczypospolitej 1755-1795
- ↑ http://www.genealogia.okiem.pl/dabrowski.htm, Drzewo genealogiczne Dąbrowskich
- ↑ "Sasi obsadzili bramę oliwską i otrzymali w podziale zdobyczy 903 ludzi i 85 koni ze starej gwardyi polskiej. Wśród tych jeńców znajdował się także Jan Michał Dąbrowski. Chociaż był dopiero wyrostkiem, miał żołnierską postawę i został zaciągnięty do kirasjerów saskich; ze Stanisławowskiego kadeta został tym sposobem żołnierzem Augusta III. Służył w regimencie V. Pflugka i wziął udział w kampanii tureckiej na Węgrzech w latach 1737 — 1739, w której uczestniczył August III, w charakterze elektora saskiego, jako sprzymierzony z cesarzem Karolem VI członek Rzeszy. Korpus posiłkowy saski składał się z 8000 żołnierza pod komendą generała hr. Sułkowskiego. Kawaleryą dowodził generał - porucznik Rutowski, a należały tu 2 pułki dragonów i 3 kirasjerów. Kirasjerzy v. Pflugka odznaczyli się szczególnie w nieszczęśliwej dla oręża austryackiego bitwie nad Timokiem (28 września 1737 r.) gdzie walczyli na prawem skrzydle, a w niebezpiecznym odwrocie po tej bitwie szli w tylnej straży pod wodzą Rutowskiego, odpierając ostre ataki ścigających Turków. Wówczas to Dąbrowski zwrócił na siebie uwagę Kawalera Saskiego i uzyskał stopień chorążego." Jan Henryk Dąbrowski - biografia s. 2 i 3
Media użyte na tej stronie
Baretka pruskiego Orderu Czerwonego Orła z Mieczami na Wojennej Wstędze.
(Roter Adlerorden mit Schwertern am Kriegsband)