Jan Paweł Jerzmanowski

Jan Paweł Jerzmanowski
Ilustracja
Paweł Jerzmanowski w mundurze generała wojsk polskich. Widoczne krzyż komandorski i oficerski Legii Honorowej oraz krzyż złoty Virtuti Militari. Olej na płótnie anonimowego malarza, XIX wiek.
generał
Data i miejsce urodzenia25 czerwca 1779
Mniewo
Data i miejsce śmierci15 kwietnia 1862
Paryż
Przebieg służby
Siły zbrojneArmia Napoleona, Armia Królestwa Polskiego
JednostkiLegia Naddunajska, 1 Pułk Szwoleżerów-Lansjerów Gwardii Cesarskiej
Główne wojny i bitwyWojny napoleońskie, Bitwa pod Hohenlinden, Bitwa pod Austerlitz, Bitwa pod Wagram, Bitwa pod Lützen, Bitwa pod Budziszynem, Bitwa pod Dreznem, Bitwa pod Lipskiem, Bitwa pod Hanau, Bitwa pod Brienne, Bitwa pod La Rothière, Bitwa pod Champaubert, Bitwa pod Montmirail, Bitwa pod Château-Thierry, Bitwa pod Montereau, Bitwa pod Vauchamps, Bitwa pod Montereau, Bitwa pod Craonne, Bitwa pod Laon, Bitwa pod Reims, Bitwa pod Arcis-sur-Aube, Bitwa pod Fère-Champenoise, Obrona Paryża, Bitwa pod Waterloo
Odznaczenia
Krzyż Złoty Orderu Virtuti Militari Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Order Zjednoczenia (Francja) Order Obojga Sycylii (Neapol) Medal św. Heleny (Francja)
Jan Paweł Jerzmanowski
ilustracja

Dołęga
RodzinaJerzmanowscy
Data i miejsce urodzenia25 czerwca 1779
Mniewo
Data i miejsce śmierci15 kwietnia 1862
Paryż
OjciecFranciszek Jerzmanowski
MatkaFranciszka Dobrska
Żona

Maria Anna Józefa Desormaux

Jan Paweł Jerzmanowski herbu Dołęga (ur. 25 czerwca 1779 w Mniewie, w parafii w Umieniu w Wielkopolsce, zm. 15 kwietnia 1862 w Paryżu) – polski wojskowy, generał, baron w Królestwie Kongresowym w 1820 roku[1].

Życiorys

Pochodził z ubogiej szlachty. Był synem Franciszka Jerzmanowskiego z Jerzmanowa herbu Dołęga i Franciszki Dobrskiej. Szwoleżer gwardii – w 1807 r. w stopniu kapitana, w 1811 awansowany na szefa szwadronu, w 1815 r. pułkownik, w 1831generał. Przebywał z Napoleonem na Elbie, walczył z nim do końca pod Waterloo. W 1810 r. otrzymał Krzyż Virtuti Militari i tytuł Kawalera Cesarstwa. W 1813 tytuł Barona Cesarstwa.

12 kwietnia 1815 roku ożenił się w Tours z Marią Anną Józefą Desormaux.

Do roku 1819 w Armii Królestwa Polskiego. Razem ze swoją francuską małżonką wyjechał do Francji. W 1831 r. w czasie powstania listopadowego działał w Paryżu w Komitecie Polskim. Dowodził nieudaną wyprawą morską mającą dostarczyć broń na Litwę.

Pochowany na cmentarzu Montmartre w Paryżu niedaleko Juliusza Słowackiego.

Przypisy

  1. Kuryer Litewski, nr 130, 29 października 1820 roku, [b.n.s.]

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Elba Squadron of 1er régiment de chevau-légers lanciers polonais de la Garde impériale.PNG
Elba Squadron of the 1st Light Horse Regiment Polish Lancers of the Imperial Guard
Paweł Jerzmanowski.PNG
Litografowany portret Pawła Jerzmanowskiego, na którym został przedstawiony w mundurze oficera wyższego pułku lekkokonnego polskiego gwardii cesarza Napoleona I. Ubrany w kurtkę mundurową, z dystynkcjami generała brygady i widocznymi na lewej piersi Legią Honorową, krzyżem złotym Virtuti Militari oraz Orderem Połączenia (l'Ordre de la Reunion), którym odznaczony został w 1813 roku.
Medaille de Sainte-Helene ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: Médaille de Sainte-Hélène. France.
Ordre Imperial de la Reunion Chevalier ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ribbon bar: l'Ordre Impérial de la Réunion. 1811-1814