Jan Piechulek

Jan Stefan Piechulek
Data i miejsce urodzenia26 grudnia 1872
Stare Koźle
Data i miejsce śmierci10 sierpnia 1944
Katowice
Poseł III kadencji Sejmu (II RP)
Okresod 16 listopada 1930
do 10 lipca 1935
Przynależność politycznaChrześcijańska Demokracja
Przewodniczący Rady Miasta Katowice
Okresod 1924
do 1933
Przynależność politycznaChrześcijańska Demokracja
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Jan Stefan Piechulek (ur. 26 grudnia 1872 w Starym Koźlu, zm. 10 sierpnia 1944 w Katowicach) – polski polityk i działacz samorządowy, dziennikarz, poseł na Sejm RP III kadencji (1930–1935).

Życiorys

Urodził się 26 grudnia 1872 roku w Starym Koźlu, w rodzinie Franciszka i Emilii z Klipperów. Uczęszczał do gimnazjów w Koźlu i Raciborzu, w 1894 roku zdając egzamin maturalny. Następnie studiował teologię katolicką, filozofię i chemię we Wrocławiu (1894–1897) oraz prawo i ekonomię w Berlinie (do 1902 roku). Podczas studiów we Wrocławiu należał do Ligi Narodowej oraz „Sokoła”. Po zakończeniu studiów zajął się dziennikarstwem – jeszcze w 1901 roku podjął pracę w redakcji „Katolika”, a następnie współtworzył i współredagował czasopisma „Górnoślązak” (1903–1904) oraz „Głos Zagłębia” (1905–1906). Brał również udział w przedsięwzięciach ekonomicznych i handlowych (Bank Ziemski w Bytomiu, Towarzystwo „Eksport Śląski” w Katowicach). W latach 1915–1918 został powołany do armii niemieckiej.

16 czerwca 1917 roku ożenił się z Emilią Sperling, małżeństwo było bezdzietne. Po zakończeniu I wojny światowej zaangażował się w akcję plebiscytową na Górnym Śląsku. Osiadł w Katowicach, gdzie pełnił funkcję dyrektora Banku Ziemskiego. Zaangażował się w działalność polityczną – jako działacz chrześcijańskiej demokracji był wybierany do katowickiej Rady Miasta, której był wieloletnim przewodniczącym (1924–1933)[1], a w latach 1930–1935 był posłem na Sejm III kadencji II Rzeczypospolitej Polskiej. Po utworzeniu w 1937 roku Stronnictwa Pracy został jego pierwszym katowickim prezesem.

Angażował się również w działalność społeczną – był członkiem m.in. takich organizacji jak Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, Liga Morska i Rzeczna, Towarzystwo Czytelni Ludowych (członek zarządu okręgu), Towarzystwo Przyjaciół Teatru Polskiego oraz Bractwo Kurkowe (prezes okręgu). O 1924 roku był członkiem Państwowej Rady Kolejowej. Za swą działalność został odznaczony Odznaką Plebiscytową.

Po wybuchu II wojny światowej przedostał się do Rumunii, a następnie Szwajcarii i Francji. W 1944 roku powrócił do Katowic, gdzie zmarł. Został pochowany na katolickim cmentarzu przy ul. Francuskiej.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Historia miasta - Katowice miastem www.mhk.katowice.pl [dostęp 2017-01-20]
  2. M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi w zakresie pomocy i opieki nad bezrobotnymi”.

Bibliografia