Jan Waśniewski

Jan Waśniewski
Chlast, Grzegorz Topola, Wieruszyn[1]
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia26 listopada 1896
Dąbrowa Górnicza
Data i miejsce śmierci5 kwietnia 1945
Bad Laasphe
Narodowośćpolska
Językpolski
Alma MaterUniwersytet Warszawski

Jan Waśniewski (ur. 26 listopada 1896 w Dąbrowie Górniczej[1], zm. 5 kwietnia 1945 w Bad Laasphe) – polski prozaik, publicysta.

Życiorys

Ojciec pisarza był nadsztygarem w kopalni galmanu Bolesław. Waśniewski uczył się w szkole średniej handlowej w Będzinie. Egzamin dojrzałości złożył w 1916 roku w Częstochowie. Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim i Uniwersytecie Warszawskim, następnie pracował jako nauczyciel w Radomiu, Dąbrowie Górniczej oraz Warszawie. Redagował audycje radiowe dla robotników. Brał udział w kampanii wrześniowej, podczas okupacji hitlerowskiej uczestniczył w tajnym nauczaniu. Po wybuchu powstania warszawskiego wywieziony został do Niemiec. Trafił na roboty przymusowe do fabryki w mieście Bad Laasphe. Zmarł tamże na zapalenie płuc 5 kwietnia 1945 roku[2]. Został pochowany na miejscowym cmentarzu, w sektorze przeznaczonym dla obcokrajowców[3].

Twórczość

Początkowo drukował w czasopismach felietony i satyry. Swoje dzieła poświęcał głównie tematyce górniczej, uwypuklając zwłaszcza patriarchalne tradycje kopalni, familiarną atmosferę górniczego życia, znaczenia doświadczenia górników w pracy.

Opublikowano:

  • Na podszybiu, 1932, powieść
  • Ognie w pirytach, 1935, powieść
  • Po dniówce, 1938, zbiór opowiadań
  • Przed zagładą i inne opowiadania oraz artykuły prasowe, 2016[4]

Przypisy

  1. a b Tyszkiewicz 2004 ↓, s. 73.
  2. Tyszkiewicz 2004 ↓, s. 74.
  3. „Zaranie Śląskie”. 22, s. 115, 1959. 
  4. Katarzyna Ponikowska: Bolesław. Wszystko o życiu sztygara w książkach Waśniewskiego. Gazeta Krakowska, 2016-07-04. [dostęp 2017-11-13].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Jan Wasniewski.jpg
Fotografia przedstawiająca Jana Waśniewskiego (1896-1945), polskiego pisarza.