Janusz Burakiewicz

Janusz Burakiewicz
	(c) Bundesarchiv, Bild 183-H0905-0001-023 / Franke / CC-BY-SA 3.0; Janusz Burakiewicz i Horst Sölle w Lipsku, 1969.
Data i miejsce urodzenia	20 listopada 1916 ; Petersburg
Data śmierci	28 listopada 1989
	Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Handlu Zagranicznego
Okres	od 1958; do 1964
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
	Minister Żeglugi
Okres	od 1964; do 1969
Poprzednik	Stanisław Darski
Następca	Jerzy Szopa
	Minister Handlu Zagranicznego
Okres	od 1969; do 1971
Poprzednik	Witold Trąmpczyński
Następca	Kazimierz Olszewski
	Ambasador PRL w Jugosławii
Okres	od 1971; do 1978
	Prezes Polskiej Izby Handlu Zagranicznego
Okres	od 1978; do 1982
Poprzednik	Włodzimierz Wiśniewski
Następca	Ryszard Karski
	Odznaczenia

Janusz Burakiewicz (ur. 20 listopada 1916 w Petersburgu, zm. 28 listopada 1989) – polski ekonomista i polityk. Minister żeglugi w latach 1964–1969 oraz minister handlu zagranicznego w latach 1969–1971.

Życiorys

Urodził się w rodzinie nauczycielskiej^[1] jako syn Wincentego i Janiny. W 1937 ukończył studia w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie. Od 1935 był praktykantem i urzędnikiem w oddziale Banku Polskiego w Suwałkach. Odbył także służbę w Wojsku Polskim. Po wybuchu wojny polsko-niemieckiej przebywał na terenie Warszawy, gdzie podejmował się prac dorywczych. Walczył w konspiracji, następnie aresztowany przez Niemców. W latach 1941–1945 był osadzony na Pawiaku, w obozie koncentracyjnym w Auschwitz i Sachsenhausen^[2].

15 lipca 1945 wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej^[2]. Został inspektorem w Ministerstwie Przemysłu i Handlu w Łodzi, potem do 1947 dyrektor działu kadr w Centralnym Zarządzie Przemysłu Hutniczego w Katowicach. W latach 1947–1949 wicedyrektor departamentu w Ministerstwie Przemysłu i Handlu, a do 1950 dyrektor departamentu w Ministerstwie Handlu Zagranicznego. W latach 1950–1952 radca handlowy Ambasady PRL w Budapeszcie, 1952–1953 dyrektor gabinetu ministra handlu zagranicznego, a do 1955 dyrektor biura działu handlu w Urzędzie Rady Ministrów. Od 1955 do 1958 ponownie radca handlowy, tym razem Ambasady PRL w Berlinie.

Od 1948 członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Od 1958 do 1964 podsekretarz stanu w Ministerstwie Handlu Zagranicznego, a w latach 1969–1971 minister, w okresie 1964–1969 minister żeglugi. Od 1971 do 1978 ambasador PRL w Jugosławii, po czym do 1982 był prezesem Polskiej Izby Handlu Zagranicznego.

Mieszkał w Warszawie. Żonaty z Wandą Pauliną z domu Ślusarczyk (1919-2002). Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera 3A tuje-1-43)^[3].

Tadeusz Mołdawa: Ludzie władzy 1944-1991 : władze państwowe i polityczne Polski według stanu na dzień 28 II 1991. Warszawa: PWN, 1991. ISBN 83-01-10386-8.

(c) Bundesarchiv, Bild 183-H0905-0001-023 / Franke / CC-BY-SA 3.0 Janusz Burakiewicz i Horst Sölle w Lipsku, 1969.
Data i miejsce urodzenia	20 listopada 1916 Petersburg
Data śmierci	28 listopada 1989
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Handlu Zagranicznego
Okres	od 1958 do 1964
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Minister Żeglugi
Okres	od 1964 do 1969
Poprzednik	Stanisław Darski
Następca	Jerzy Szopa
Minister Handlu Zagranicznego
Okres	od 1969 do 1971
Poprzednik	Witold Trąmpczyński
Następca	Kazimierz Olszewski
Ambasador PRL w Jugosławii
Okres	od 1971 do 1978
Prezes Polskiej Izby Handlu Zagranicznego
Okres	od 1978 do 1982
Poprzednik	Włodzimierz Wiśniewski
Następca	Ryszard Karski
Odznaczenia